Μέρες τώρα, κάποιοι «παίζουν» με τις λέξεις. Για την ακρίβεια, κακοποιούν τις λέξεις και, μέσω αυτής της τακτικής, κακοποιούν την πραγματικότητα. Παραποιούν προθέσεις και πολιτικές αποφάσεις, συκοφαντούν πρόσωπα και υπονομεύουν θεσμούς.
Για ποιόν λόγο άραγε; «Ξεπίτηδες, για να φανεί πως ίσια, λογιούνται η λευτεριά και τα χασίσια» όπως έγραψε ο Ποιητής Κώστας Βάρναλης.
Το «ξεπίτηδες» δεν αφορά, φυσικά, όλους. Κάποιοι αφελείς και κακομαθημένοι, νομίζουν πως μπορούν να κάνουν «πλάκα» με τα πάντα. Δημόσια αλλά ανώνυμα. Επικαλούνται μάλιστα την … Ελευθερία του Λόγου!
Κάπως έτσι προέκυψε η απίστευτη παραφιλολογία για τα «μικροτσίπ» που, δήθεν θα … εμφυτεύσει η Δημοτική Αρχή Τρικκαίων στο σώμα των υπαλλήλων του Δήμου.
«Για να ζήσει και να φουντώσει μια γλώσσα χρειάζεται την αγάπη του Ποιητή και του Σοφού το δούλεμα» έγραφε το 1931(!) ο Δάσκαλος Πέτρος Βλαστός. «Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα»…
Λοιπόν, για να κλείνουμε ένα θέμα που ποτέ δεν υπήρξε: Η Δημοτική Αρχή Τρικκαίων, ποτέ δεν σκέφτηκε να «μαντρώσει» τους υπαλλήλους του Δήμου. Το πρώτο που επικαλέστηκε, ήταν το εργασιακό τους φιλότιμο και την αυτονόητη υποχρέωση που προκύπτει για όλους μας και «σημαδεύει» καθημερινά την προσωπική και κοινωνική μας στάση και συμπεριφορά: Να τιμάμε το ψωμί που τρώμε!
Ο διευρυμένος Δήμος Τρικκαίων έχει πολύ έργο μπροστά του. Η Δημοτική Αρχή γνωρίζει πως χωρίς την ευσυνείδητη προσφορά των εργαζομένων, το έργο αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Μια προσφορά η οποία, ας μην το ξεχνάμε, αμοίβεται. Οι αμοιβές που «βγαίνουν» από το ταμείο του Δήμου, προκύπτουν από την εργασία χιλιάδων συμπολιτών μας.
Παράλληλα, είμαστε υποχρεωμένοι να ελέγξουμε και να κατευθύνουμε αυτή την προσφορά. Την ατομική και την ομαδική. Αυτή είναι η εντολή που έχουμε από τους Τρικαλινούς Πολίτες. Αυτή είναι και η επιταγή των καιρών. Είναι και μια ευκαιρία για τον κάθε Δημοτικό Υπάλληλο να αποβάλλει από πάνω του τη ρετσινιά του «τεμπέλη», του «βολεμένου» και του «βραδυκίνητου» που διασπά την κοινωνική συνοχή και απειλεί να ισοπεδώσει τα πάντα.
Στο χέρι μας είναι να προσφέρουμε και να ωφεληθούμε. Ο πρώτος Λόγος ανήκει στους εργαζόμενους. Λόγο, φυσικά έχει και το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου καθώς και οι πολίτες του Δήμου μας.
Τελικά, θα κριθούμε όλοι μας. Στην Πράξη!