Ο διαβόητος Σαμαράς, ο ζωσμένος με εκρηκτικά στο Μοσχάτο

ekriktika

 

 

 

Το πρωτοπαλίκαρο του Βασίλη Παλαιοκώστα βρίσκεται πίσω από το θρίλερ που εκτυλίχθηκε το πρωί στα κεντρικά γραφεία των Jumbo στο Μοσχάτο, όταν εισέβαλε ένας άνδρας, ο οποίος ισχυριζόταν ότι είναι ζωσμένος με εκρηκτικά. Τελικά συνελήφθη μέσα σε αυτοκίνητο από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ μετά από έλεγχο των εκρηκτικών διαπιστώθηκε πως ήταν ψεύτικα.

Πρόκειται για τον Κώστα Σαμαρά ή Ζαρανίκα, ο οποίος συγκαταλέγεται στη λίστα με τους μεγαλύτερους ληστές και δραπέτες της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας, ενώ είναι στενός συνεργάτης των αδερφών Παλαιοκώστα. Στο ενεργητικό του έχει δεκάδες ληστείες και κλοπές, πέντε αποδράσεις από τις ελληνικές φυλακές, άλλες πέντε απόπειρες απόδρασης και συνολικά 20 χρόνια σχεδόν μέσα στη φυλακή.

Τον τελευταίο καιρό ήταν ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Ήταν υποχρεωμένος να παρουσιάζεται δυο φορές το μήνα στο Α.Τ. Της περιοχής τους, όμως παραβίασε τους όρους αυτούς. Παράλληλα με βούλευμα είχε καταδικαστεί να εκτίσει επιπλέον ποινή στα Τρίκαλα, όπου φυσικά δεν παρουσιάστηκε.

Γενικότερα ο Σαμαράς θεωρείται πολύ ευφυής άνθρωπος, ο οποίος συνειδητά έδρασε στην παρανομία. Η ζωή του δεν ταιριάζει με το προφίλ του κατά συνείδηση κακοποιού που πλασάρει… Και αυτό γιατί πέρασε ήσυχα παιδικά χρόνια, χωρίς ιδιαίτερες οικονομικές δυσκολίες, μπήκε στο Πανεπιστήμιο και είχε έντονη καλλιτεχνική κλίση.

Στο βιβλίο του με τίτλο «Κώστας Σαμαράς: Καταζητείται» αναφέρει για την εγκληματική του δράση: «Παράλληλα όμως και μάλλον ασυναίσθητα προσπαθούσα με τις παράνομες ενέργειές μου να γεμίσω περισσότερο το απέραντο συναισθηματικό και υπαρξιακό κενό μέσα μου παρά να πλουτίσω.

Μερικές φορές πηγαίναμε να κάνουμε μια δουλειά (δηλαδήμε τους αδερφούς Παλαιοκώστα) όπως ο υπόλοιπος κόσμος βγαίνει το Σάββατο το βράδυ για διασκέδαση. Έτσι, επειδή δεν μπορούσαμε να κάτσουμε για μέρες ήσυχα. Μας έτρωγε ο κώλος μας κι αναζητούσαμε την αδρεναλίνη της παράνομης δράσης, όπως οι άλλοι πηγαίνανε για ποτό ή για χορό στα μπαράκια. Στην ουσία η παρανομία μάς είχε γίνει αυτοσκοπός, ψυχική και σωματική ηδονή και ίσως να ʽχαμε ξεφύγει από το ψυχρό κυνήγι του οικονομικού στόχου».

 

 

madata.gr