«Παιδιά, πάμε να ξαναβαφτιστούμε επαναστάτες και να βγάλουμε selfies;». Κάπως έτσι, μάλλον, ο Αλέξης Τσίπρας έσυρε τους συντρόφους του… να βγουν στους δρόμους Κυριακή 17 Νοέμβρη.
Χωρίς τα πρώιμα αμπέχονα, χωρίς τα ύστερα ακριβά κοστούμια με ποσέτ και ανοικτό πουκάμισο, αλλά με “μαχητικά” πέτσινα μπουφάν (μα, πλην Βούτση, όλοι τους!), παλιοί και… νεόκοποι ριζοσπάστες αριστεροί αλά μπρατσέτα επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ στην μεγάλη πορεία για το Πολυτεχνείου…
Μεγάλη για τον πολύ κόσμο. Όχι και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα ο οποίος μόλις συμπλήρωσε λίγες εκατοντάδες μέτρα “πορείας”, αποφάσισε να… διαλυθεί ησύχως (ομού μετά των αστυνομικών φρουρών του που τον ακολουθούσαν…), μόλις η αντιπροσωπεία έφθασε έξω από την «Μεγάλη Βρετανία».
Και, όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια της πορείας, πολύ σώφρονα σκέφθηκε ο κ. Τσίπρας να… την κάνει! Γιατί αργότερα, όσα μεγαλοστελέχη και πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ συνέχισαν μέχρι την αμερικανική πρεσβεία δέχθηκαν την χλεύη και… κάποια μπουκάλια νερού από τους κανονικούς διαδηλωτές.
Βλέπετε, και το καραγκιοζιλίκι έχει τα όριά του…
Φαντάζεστε τον Τσίπρα να φωνάζει έξω από την αμερικανική πρεσβεία να φωνάζει με υψωμένη την γροθιά…«έξω οι Αμερικάνοι”; Τι εντύπωση θα έκανε στον πρεσβευτή κ. Πάϊατ, τον άνθρωπο που επί πρωθυπουργίας του τόσο καλά λόγια έλεγε γι’ αυτόν και τόσο συχνά συνέτρωγαν; Άσε που θα στενοχωρούσε και τον Τράμπ, τον άνθρωπο που ο πρωθυπουργός Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει στους κήπους του Λευκού Οίκου «διαβολικά καλό…». Όλα μπορεί να είναι ο κ. Τσίπρας. Αγνώμων και αχάριστος όχι…
Στα σοβαρά, θεώρησε ο τέως πρωθυπουργός και οι (ο Θεός να τους κάνει) σύμβουλοί του, ότι ένα τέτοιο «επαναστατικό» λαϊκίστικο σόου, θα προσέδιδε στον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ αριστερή κινηματική πατίνα; Θα ξέπλενε στην κολυμβήθρα του επικοινωνιακού ριζοσπαστισμού τα πεπραγμένα μιας αλλοπρόσαλλης κυβερνητικής δοκιμασίας; Τον θυμό και την απογοήτευση μια εξαπατημένης και φλομωμένης στα ψέματα κοινωνίας. Ή πώς θα γοήτευε και θα συγκινούσε τον κεντρώο δημοκρατικό χώρο, τον οποίον επιχειρεί να προσελκύσει, με τέτοιους φθηνούς θεατρινισμούς;
Κάθε πράγμα στον καιρό του. Ως κινηματική-ριζοσπαστική αντιπολίτευση, καλά έκανε ο Τσίπρας και κατέβαινε στα πεζοδρόμια διαδηλώνοντας την αντίληψή του περί πολιτικής. Ύστερα ήρθε η εξουσία. Που, γραβάτα μπορεί να μην του έβαλε αλλά σίγουρα του άλλαξε “κοστούμι”. Ένοιωσε (ας πούμε…) τι πάει να πει ευθύνη και ποιο βάρος έχει. Εκτός από τον Τσάβες τον Μαδούρο και τον Μοράλες, ο τέως πρωθυπουργός ζυμώθηκε και με συμβατικούς πολιτικούς του δημοκρατικά αναπτυγμένου κόσμου. Έμεινε στον λαϊκισμό των πρώτων και περιφρόνησε την πολιτική των τελευταίων; Το αποτέλεσμα των εκλογών και κυρίως η επιθυμία της κοινωνίας για μια προβλέψιμη και επιδιώξιμη κανονικότητα, δεν του είπαν το παραμικρό;
Υποτίθεται ότι ο κ. Τσίπρας και η νέα ηγετική ομάδα του θέλουν να μεταλλάξουν, να εκσυγχρονίσουν ιδεολογικά και δομικά, τον μετεκλογικό ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάνε για «προοδευτική κεντροαριστερά», για προσέλκυση κόσμου, κυρίως νέων ανθρώπων. Έστησαν “Γέφυρες”, υποτίθεται προβληματίζονται και σχεδιάζουν αυτή την μετεξέλιξη από τον κινηματικό ριζοσπαστισμό στην δημοκρατική κομματική υπόσταση και λειτουργία.
Μέχρι στιγμής, μάταιος κόπος. Ή θέλουν αλλά δεν μπορούν, ή μπορούν αλλά δεν θέλουν. Δεν τους πάει. Δεν το αντέχουν. Θα θεωρήσουν, ίσως, εαυτούς «δηλωσίες», μετανοήσαντες, αποσυνάγωγους της αόριστης ιδεολογικής «Στοάς», μέσα στην θαλπωρή της οποίας αισθάνονται ασφαλείς και απολαμβάνουν την ιδεοληπτική νιρβάνα τους. Απαλλαγμένοι από το βάρος της διαχείρισης μιας… πραγματικής πραγματικότητας.
Ο Φίλης απειλεί ότι «θα τους βρούμε στα πεζοδρόμια…», ο Λάππας διερωτάται «και ποιο αδίκημα διαπράττει αυτός που… κουβαλάει μια μολότοφ», ο Τζανακόπουλος… καθησυχάζει πως «ε, λοστάρια και μολότοφ ήταν, δεν ήταν δα και καλάσνικοφ!» Και ο Τσίπρας, ως τέως πρωθυπουργός που φιλοδοξεί να ξαναγίνει μια μέρα, ψαρεύει κεντρώους δημοκράτες κάνοντας λίγα μέτρα “πορείας” και χαμογελώντας… επαναστατικά για τις ανάγκες του ενσταντανέ…
Και ο Μητσοτάκης, ευχαριστεί την καλή του μοίρα….
Πηγή: iefimerida.gr