Το «γεφύρι της Άρτας» τώρα λέγεται Αχελώος. Το έγραψα κι άλλες φορές αλλά κάθε φορά που βλέπω τον Αχελώο, συνειρμικά έρχεται στον νου μου το πρόβλημα και η κατάντια της Θεσσαλίας, λόγω της μη ΜΕΡΙΚΗΣ εκτροπής του στον κάμπο της, που μέρα με τη μέρα γίνεται έρημος.
Τις τελευταίες μέρες έδωσα με τους συνεργάτες μου δύο υπέροχες παραστάσεις με την κωμωδία μου «Κύριε Υπουργέ, τι έγινε με το θέμα μ΄;», πάνω στα βουνά Τζουμέρκα σε δυο πανέμορφα χωριά: στην Άνω Καλεντίνη και στις Πηγές μετά από πρόσκληση του Δημάρχου του Δήμου Γ. Καραϊσκάκη κ. Περικλή Μίγδου.
Για την Άνω Καλεντίνη πήραμε τον δρόμο Καρδίτσα-Μουζάκι-Πύλη-Στουρναρέικα-Βαθύρεμα-φράγμα Μεσοχώρας κλπ. Φτάνοντας στο φράγμα και βλέποντας την ολοκληρωτική του εγκατάλειψη μελαγχολείς κι αγανακτείς για την αδιαφορία συνέχισης των έργων και τα τεράστια ποσά που ως τώρα ξοδεύτηκαν.
Για τις Πηγές πήραμε τον δρόμο Καρδίτσα-Μουζάκι-Τύμπανο-Αργιθέα-Γέφυρα Κοράκου-Αχελώος. Σταματήσαμε στη γέφυρα να δούμε τον Αχελώο. Τι να δεις; Θάλασσα πεντακάθαρο νερό έτρεχε για τη θάλασσα κι όχι για τη Θεσσαλία. Μετά την παράσταση, μεσάνυχτα ήδη, σταματήσαμε ξανά στη γέφυρα Κοράκου στον Αχελώο. Μέσα στην ησυχία της νύχτας άκουγες το βουητό, το μεθυστικό τραγούδι των νερών του ποταμού και δεν σου έκανε καρδιά να φύγεις.
Και τώρα ερχόμαστε στη Θεσσαλία. Στα χωριά του κάμπου δίνουμε κάθε καλοκαίρι παραστάσεις με ελεύθερη είσοδο. Κανένα χωριό δεν πίνει νερό από τις πηγές του, λόγω μόλυνσης από νιτρικά κλπ. Οι αγρότες αγωνιούν για τα σπαρτά τους που ξηραίνονται, γιατί δεν έχουν νερό να τα ποτίσουν. Όλοι τους είναι λυπημένοι κι αγανακτισμένοι κι έτοιμοι να φύγουν από τα χωράφια τους για άλλες πολιτείες και για το εξωτερικό. Κι έτσι η πιο πλούσια περιοχή κατά την αρχαιότητα έγινε η πιο φτωχή.
Έκκληση όλων των Θεσσαλών να συνεχιστούν τα έργα στον Αχελώο, να γίνει η ΜΕΡΙΚΗ εκτροπή του και να μετατραπεί η Θεσσαλία σε επίγειο παράδεισο προς ωφέλεια όλων των Ελλήνων.
Δημήτρης Ρήτας
Φιλόλογος-συγγραφέας-στιχουργός-Δ/ντής Περιφερειακού Θεάτρου Καρδίτσας