Ο Νικόλαος Σπανάκης είναι ποιητής και μουσικός. Σπούδασε οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1999 ασχολείται με τις τέχνες.
Έχει κυκλοφορήσει πάνω από 20 μουσικούς δίσκους, κυρίως στο εξωτερικό, ενώ έχει γράψει δύο προσωπικές ποιητικές συλλογές, «Θαμμένος στην Γη του Ονείρου», «Ταξίδι στο θάνατο» αλλά και την βιογραφία με αποσπάσματα του έργου και της φιλοσοφίας του μεγάλου ποιητή και
βραβευμένου μαντιναδολόγου της Κρήτης, του Μιχαήλ Αντώνη Λιοντάκη, με τίτλο « ΕΛλΗΝ ΚΡΗΣ», καθώς ένιωθε χρέος απέναντι στον σπουδαίο ποιητή, τον οποίο γνώριζε προσωπικά. Αξίζει να αναφερθεί πως το τελευταίο του βιβλίο «Ταξίδι στο Θάνατο» θα κυκλοφορήσει το 2026 από γνωστό Βρετανικό Εκδοτικό Οίκο.
Ο ίδιος ανήσυχος και ευαισθητοποιημένος κοινωνικά επισημαίνει πως γράφει για να εκφράσει την δυσαρέσκειά του στην πτώση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τον εκμηδενισμό της ανθρωπότητας και την καταστροφή της φύσης. Δηλώνει απογοητευμένος που τόσα χρόνια μας οδηγεί το σκοτάδι, αλλά η διαφορά του ίδιου είναι πως αγωνίζεται να βρει το φως στο τούνελ,
αυτό που οδηγεί στην κάθαρση και να εμπνεύσει όποιον κοινωνήσει την
ποίησή του.
Να σημειωθεί πως η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε σε οικείο ύφος κι έτσι ζητήθηκε να δημοσιευθεί κατόπιν απαίτησης του κ. Νικόλαου Σπανάκη.
Ε.Ν.: Νικόλα, αρχικά θα ήθελα να σε συγχαρώ για την επιτυχία του πρώτου σου βιβλίου, που είχαμε την τύχη να παρουσιάσουμε ραδιοφωνικά πριν δύο χρόνια, που αποτέλεσε κιόλας την αφορμή της γνωριμίας μας, «Θαμμένος στην Γη του Ονείρου». Μια επιτυχία που οδηγεί στην έκδοσή του στα Αγγλικά με έναν από τους γνωστότερους και σεβαστούς Εκδοτικούς οίκους παγκοσμίως.
Ν. Σ.: Γεια σου Ειρήνη και σε ευχαριστώ πολύ για την συνεχή σου υποστήριξη. Είναι μεγάλη μου τιμή η δυνατότητα που μου δίνεις να μιλήσω ξανά μαζί σου, στο νέο σου εγχείρημα, μετά από 2 χρόνια, για την δράση μου, τις ανησυχίες μου και το νέο μου έργο. Και η τιμή είναι ακόμη μεγαλύτερη γνωρίζοντας ότι είσαι μία σπουδαία συγγραφέας-ποιήτρια, με ήθος και ποιότητα, που με στηρίζει και που πέρασε χρόνο για να προετοιμάσει αυτή την συνέντευξη. Η έκδοση του πρώτου μου βιβλίου στα αγγλικά, ήταν κάτι που ήθελα αρκετό καιρό να κάνω, καθώς πολλοί
άνθρωποι που με ακολουθούν, κυρίως από την ενασχόλησή μου με την μουσική, είναι από το εξωτερικό, επομένως θα μπορέσουν να με γνωρίσουν και μέσω της συγγραφικής μου ιδιότητας. Και ναι, υπογράφοντας με Βρετανικό Εκδοτικό Οίκο ήταν κάτι παραπάνω από χαρά και ικανοποίηση.
Ε.Ν.: Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με την ποίηση ως αναγνώστης. Θυμάσαι το ποίημα που σε συντάραξε; Και ποια η πρώτη σου επαφή ως ποιητής; Έχει εκδοθεί το πρώτο σου ποίημα;
Ν. Σ.: Όταν ήμουν σε ηλικία 17 ετών, έπεσε στα χέρια μου η συλλογή ποιημάτων του Σαρλ Μπωντλαίρ, «Τα Άνθη του Κακού». Με ταρακούνησε πραγματικά και χωρίς να το καταλάβω με ταξίδεψε σε έναν άλλο κόσμο. Εκεί διαβάζοντας στην συνέχεια Πόε, Έλιοτ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της μετέπειτα πορείας μου ως άνθρωπο και καλλιτέχνη. Από τα 17-18 ξεκίνησα να γράφω στην μικρή κουζίνα του σπιτιού μου, βράδυ προς ξημέρωμα, με σκοπό να εξευμενίσω τους δαίμονες των σκέψεων μου. Δεν είχα σκοπό να παρουσιάσω σε κανέναν τα κείμενα μου, τις σκέψεις μου. Έτυχε όταν μετακόμισα μόνιμα στην Κρήτη το 2017, να τα διαβάσω για πρώτη φορά μετά από 20 περίπου χρόνια και να καταλήξω στην απόφαση να τα εκδώσω. Άρα το πρώτο μου ποίημα, εκδόθηκε μαζί με τα υπόλοιπα το 2022, στο πρώτο μου έργο, «Θαμμένος στην Γη του Ονείρου».
Ε.Ν.: Αν έπρεπε να συστηθείς στο κοινό με κάποιον από τους στίχους σου, ποιον θα διάλεγες ;Τι το ιδιαίτερο κουβαλά για να αποτελέσει την ταυτότητά σου;
Ν. Σ. : «Τα όνειρα είναι το δόλωμα των ποιητών, ένας μοναδικός κόσμος που μπορείς να κρυφτείς, να κλάψεις γενναία, να πεθάνεις και να ξαναγεννηθείς. Μα το χειρότερο απ’ όλα, είναι ότι Εσύ, δεν είσαι Ποιητής!!!!» Είναι απόσπασμα από τον «Ονειροπόλο», από το πρώτο μου έργο, «Θαμμένος στην Γη του Ονείρου».
Όλοι μας έχουμε ένα καταφύγιο, στο οποίο μπορούμε να φυγαδεύουμε την ταλαιπωρημένη μας ύπαρξη και να αντλούμε δύναμη για να επιστρέφουμε στην
δολοφονική πλέον καθημερινότητα πιο δυνατοί και αποφασισμένοι για τις επιλογές μας. Αυτό το καταφύγιο κάποιοι έχουμε το προνόμιο να το εξωτερικεύουμε με διάφορους τρόπους για να αποτελεί φάρο για του υπόλοιπους, αυτούς που χρειάζονται ένα χέρι για να πιαστούν. Αλλά η ιδιότητα ποιητής θα μπορέσει να ακολουθεί κάποιον, κάποια, μόνο όταν καταφέρει να μείνει αναλλοίωτος στον χρόνο, όταν δεν θα βρίσκεται πλέον σε αυτή την θλιβερή πραγματικότητα και αποδείξει με πράξεις αυτό που στην Ελλάδα οι «Άριστοι» και οι απατεώνες αποκτάνε χωρίς αγώνα.
Ε.Ν. : Μια ερώτηση που δέχονται συχνά οι ποιητές, έχεις δοκιμάσει να γράψεις άλλο λογοτεχνικό είδος;
Ν.Σ.: Στίχους για τραγούδια, τα δικά μου τραγούδια γράφω από το 2001 και τα τελευταία 2 χρόνια έχω ξεκινήσει να γράφω ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Ελπίζω να μπορέσω να βρω χρόνο να το ολοκληρώσω, καθώς η καθημερινότητα δεν μου αφήνει πολύ χρόνο
και είναι κάτι που πραγματικά με τρώει. Βέβαια με όλα αυτά που γίνονται κυρίως στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, δεν σταματούν να μου δίνουν έμπνευση και να πυροδοτούν τις σκέψεις μου όλη μέρα για να δημιουργήσω. Πιθανότατα άλλη μια συλλογή σκέψεων, θα βγει πιο γρήγορα, από το κοινωνικό μυθιστόρημα.
Ε.Ν. : Έχω τη γνώμη πως οι ποιητές και οι συγγραφείς δεν πρέπει να μπαίνουν σε καλούπια αλλά να λειτουργούν βιωματικά. Παρά ταύτα τα τελευταία χρόνια πολυδιαφημίζονται τα μαθήματα δημιουργικής γραφής. Ποια είναι η δική σου γνώμη;
Ν. Σ. : Είναι το ίδιο ακριβώς με τη μουσική. Έχει δοθεί η ευκαιρία σε όλους να παρουσιάζονται ως μουσικοί, ποιητές, συγγραφείς. Κάποιοι πλουτίζουν με την κοροϊδία και κάποιοι καλύπτουν την ανάγκη τους για αυτοπροβολή. Κάποιοι όμως κάνουνε και πραγματική δουλειά και καταφέρνουν να σε κάνουν να ανακαλύψεις τον εαυτό σου και την δύναμη που έχεις για να δημιουργείς, σε περίπτωση που από μόνος σου δεν μπόρεσες ποτέ να το κάνεις. Η γνώμη η δική μου είναι ότι ο χρόνος θα δείξει την ποιότητα του καθενός, την αξία του ως καλλιτέχνη, Μέχρι τότε, όλοι μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται όπως επιθυμούν, τσάμπα είναι.
Ε.Ν. : Ποια είναι τα δικά σου κριτήρια ώστε να χαρακτηρίσεις ένα ποίημα«καλό»;
Ν. Σ. : Αν αυτό που διαβάζω, καταφέρει και μου δημιουργήσει συναισθήματα, τότε ξέρω ότι αξίζει, για εμένα και μόνο. Όταν νιώσω να με ταξιδεύει και να μου δημιουργεί εικόνες, τότε ο/η συγγραφέας κατάφερε να με κερδίσει.
Ε.Ν : Υπερρεαλισμός ή ρεαλισμός. Τι κυριαρχεί στη δική σου γραφή και γιατί;
Ν. Σ. : Ρεαλισμός κυρίως, μέσα από τον κόσμο βέβαια που έχω πλάσει μέσα στο κεφάλι μου, όπου η δικαιοσύνη, ο σεβασμός και η θέληση για δημιουργία θα δεσπόζει. Φτάσαμε σε σημείο να θεωρούμε όλα αυτά, μη ρεαλιστικά και τα αντικαταστήσαμε με τον πόνο, την κοροϊδία, την απατεωνιά και την απάθεια.
Ε.Ν. : Από τι εμπνέεσαι; Είναι αλήθεια πως οι ποιητές επιθυμούν το «σκοτάδι»
ως πηγή έμπνευσης;
Ν.Σ. : Αυτό που επιθυμώ είναι να αλλάξει ο κόσμος 360 μοίρες, αλλάζοντας πρώτα απ’ όλα ο κάθε άνθρωπος μέσα του. Δεν είναι εύκολο και όλοι προτιμούν την εύκολη λύση, της προσαρμογής στα κακώς κείμενα και στην παθητική στάση. Όλοι προτιμούν να γλύψουν από το σάπιο κόκκαλο που οι «Άριστοι» τους προσφέρουν, δίνοντάς τους το δικαίωμα να ρίχνουν στο βούρκο ό,τι πιο πολύτιμο έχει η ανθρωπότητα, που είναι η ελευθερία και το δικαίωμα στη ζωή. Τόσα χρόνια μας
οδηγεί το σκοτάδι, αλλά η διαφορά είναι ότι αγωνίζομαι να βρω το φως στο τούνελ, αυτό που οδηγεί στην κάθαρση. Δυστυχώς εμπνέομαι από όλα τα αρνητικά που απλόχερα μας έχουν προσφερθεί όλα αυτά τα χρόνια και χωρίς δεύτερη σκέψη τα μεταφράζω σε τέχνη, ασυμβίβαστη και φάρο για αυτούς που αναζητούν το ίδιο φως.
Ε.Ν. : Ποιητής αλλά και ροκάς. Έχεις κυκλοφορήσει πάνω από 20 μουσικά άλμπουμ. Μίλησέ μας για αυτή σου τη δραστηριότητα.
Ν. Σ. : Η ενασχόλησή μου με την μουσική, ξεκίνησε το 2001, δύο χρόνια πιο μετά αφού ξεκίνησα να γράφω. Ήταν σαν ένα κομμάτι που ήρθε και συμπλήρωσε αυτό που ξεκίνησα βουβά να κάνω και αποτέλεσε από τα πιο σημαντικά δώρα που θα μπορούσα να κάνω στον εαυτό μου και αργότερα σε όσους άντλησαν δύναμη και κουράγιο από την τέχνη μου. Όσο μπορώ να προσφέρω αληθινά συναισθήματα, δεν θα σταματήσω να το κάνω. Όσο έχω πράγματα να εκφράσω, όσο υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στην αλλαγή, τόσο πιο πολύ θα αγωνίζομαι να τους προσφέρω αυτό το αγαθό.
Ε.Ν. : Είσαι ένας άνθρωπος με έντονες κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες και απόψεις. Εγώ προσωπικά δεν ξεχνάω το ποίημά σου με αφορμή το δυστύχημα των Τεμπών. Θα τις διαβάσουμε στα νέα σου ποιήματα;
Ν.Σ. : Δεν θα σταματήσει αυτό. Το «Ταξίδι στον Θάνατο» εκφράζει ακόμη πιο έντονα οτιδήποτε στιγμάτισε κυρίως την Ελλάδα και τον κόσμο τα τελευταία 3 χρόνια. Ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για να εκφράσω την δυσαρέσκειά μου στην πτώση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τον εκμηδενισμό της ανθρωπότητας και την καταστροφή της φύσης.
Ε .Ν. : Νικόλα σε ευχαριστώ για την φιλική και ζεστή, όπως θέλαμε να είναι, κουβέντα μας! Εύχομαι τα ποιήματα και οι μουσικές που μας χάρισες μέσα από τα έργα σου ως τώρα να λειτουργούν πάντα ως πηγή φωτός, ως καθαρτήριο στις ζωές των ανθρώπων, ως έναυσμα για την αλλαγή που θες να φέρεις στον κόσμο! Πάντα να έχεις έμπνευση και δημιουργικότητα!
Ν.Σ. : Σε ευχαριστώ πολύ Ειρήνη για άλλη μια φορά! Εύχομαι ό,τι καλύτερο και για εσένα, στο νέο σου εγχείρημα καθώς και με το νέο σου βιβλίο. Ή τέχνη χρειάζεται ανθρώπους που μπορούν να δώσουν δύναμη και ελπίδα σε αυτούς που έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους και έχουν μετατραπεί σε έρμαιο των απατεώνων.
