Η ελαστογραφία του ήπατος (συκωτιού) αποτελεί μία μη επεμβατική και ανώδυνη μέθοδο για την εκτίμηση της ηπατικής ίνωσης (σκληρότητας του συκωτιού), η οποία μπορεί, ως ένα βαθμό, να υποκαταστήσει τη βιοψία, κυρίως όσον αφορά τον αποκλεισμό της κίρρωσης.
Μετράει την ταχύτητα διάδοσης ενός κύματος με χαμηλή συχνότητα, διαμέσου του ηπατικού ιστού και μπορεί να βοηθήσει τόσο στην σταδιοποίηση της ηπατικής νόσου (σε τί φάση βρίσκεται η ηπατική νόσος), όσο και στην παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας που δίδεται σε ένα ηπατικό νόσημα. Η ταχύτητα διάδοσης σχετίζεται άμεσα με τη σκληρότητα (ίνωση) του ηπατικού ιστού.
Ειδικότερα, όσο σκληρότερος είναι ο ηπατικός ιστός, τόσο μεγαλύτερη και η ταχύτητα διάδοσης του κύματος, άρα και μεγαλύτερη η σκληρότητα (ίνωση) του οργάνου. Ωστόσο, η ακρίβεια της μεθόδου αυτής, όσον αφορά τα ενδιάμεσα στάδια σκληρότητας του οργάνου, είναι μειωμένη για την ώρα.
Η συγκεκριμένη μέθοδος χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση παθήσεων του συκωτιού όπως:
– Χρόνια ηπατίτιδα (B, C, Αυτοάνοση),
– Αλκοολική ηπατίτιδα,
– Μη αλκοολική λίπωση του ήπατος,
– Χολοστατικά σύνδρομα,
– Φαρμακευτική ηπατίτιδα,
– Μεταβολικά νοσήματα του ήπατος ,όπως η αιμοχρωμάτωση.
Για κάθε πάθηση ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικά όρια αξιολόγησης των αποτελεσμάτων (ανάλογα της αιτιολογίας).
Τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης μεθόδου είναι :
– Ο χρόνος εκτέλεσης (συνήθως διαρκεί λίγα λεπτά),
– Λίγες μετρήσεις (δέκα) για λήψη των απαραίτητων αποτελεσμάτων,
– Δεν απαιτείται νοσηλεία ασθενούς,
– Διενεργείται με ευκολία, συνήθως στους περισσότερους ασθενείς,
– Δεν υπάρχουν επιπλοκές που θα θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του εξεταζόμενου.
Οι τιμές της εξέτασης ωστόσο μπορεί να επηρεαστούν σε περιπτώσεις όπως:
– Λήψη τροφής και υπερκατανάλωση αλκοόλ,
– Ηπατική φλεγμονή (με αύξηση τρανσαμινασών),
– Εξωηπατική χολόσταση (στάση της χολής),
– Ηπατική συμφόρηση (όπως σε καρδιακή ανεπάρκεια και σε ένα σύνδρομο με το όνομα Budd-Chiari).
Πρόβλημα στη διενέργεια της μεθόδου μπορεί να αποτελούν:
– Ανατομικά αίτια, όπως στενά μεσοπλεύρια (μεταξύ των πλευρών) διαστήματα,
– Η παρουσία ασκιτικής συλλογής (υγρού στην κοιλιακή χώρα),
– Η παχυσαρκία (υψηλός δείκτης μάζας σώματος – BMI, αν και γίνεται χρήση XL κεφαλής).
Σε κάθε περίπτωση όμως αποτελεί μία ασφαλή και εύκολη μέθοδο εκτίμησης του συκωτιού σε εξεταζόμενους με συγκεκριμένες ηπατικές διαταραχές και πάντα με την ορθή καθοδήγηση του θεράποντος ιατρού.
Δρ. Νικόλαος Δ. Καρακούσης – Ειδικός Παθολόγος
MD, MSc, PhD
Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Μετεκπαιδευθείς στην Ηπατολογία, Γ.Ν.Α Λαϊκό
Εντεταλμένος Διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ιατρείο: Ιακωβάκη 15, Τρίκαλα
24310 73738