Τελευταία μέρα χθες (29/8) στο Δημαρχείο Τρικάλων για τον απερχόμενο πρώτο πολίτη Χρήστο Λάππα…
Και τι σύμπτωση, έλαχε να είναι η μέρα των γενεθλίων του!!!
Χρειάζεται να μαντέψουμε ότι τα φετινά είχαν… γλυκόπικρη γεύση;
Εθεάθη, πάντως, να φεύγει μόνος (!!!!!) από το Δημοτικό Μέγαρο, δίχως να κρατά …δωράκια ανά χείρας και χωρίς να γίνει γνωστό εάν έσβησε κεράκια και… πόσα.
Θα του αφιερώσουμε ένα τραγούδι του Θάνου Καλλίρη (1993), κι ας είναι από κείνα που δεν του αρέσουν (…παρότι τον εκφράζουν…):
Κυλάει η ζωή σαν το νερό, φεύγει
και βάσανα ένα σωρό, έχει
Τις πίκρες έχω βαρεθεί, τόσο
Θέλω κι εγώ λίγη χαρά να νιώσω
Τόσο καιρό περιμένω
να ‘ρθει η στιγμή που θέλω
Γιορτάζω – γιορτάζω
μ’ ακούτε που το φωνάζω
θα διασκεδάζω ώς το πρωί
Γιορτάζω – γιορτάζω
τις έννοιες στην άκρη βάζω
θα διασκεδάζω ώς το πρωί
Και μια ευχή:
Κι αν σήμερα μεγάλωσες κι άσπρισαν τα μαλλιά σου, μην απογοητεύεσαι, περνάει η (πολιτικο-αυτοδιοικητική) μπογιά σου!
.