Από τον Θεσσαλό Πολίτη Βάιο Φασούλα
Η αφορμή για μια ευχάριστη περιήγηση στα πνευματικά λιβάδια του Κυκλαδίτη ποιητή Μάρκου Συνοδινού δόθηκε, καθώς πήρε το μάτι μου το φιλοσοφικό τελευταίο βιβλίο του: «Ερευνώντας την αλήθεια ΙΙ-γνώθι σαυτόν Το αεί ζητούμενον Το αεί απορούμενον » στο διαδίκτυο, το οποίο εδώ και αρκετό καιρό υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου δίνοντας μια ξέχωρη, φιλοσοφική διάσταση.
Γενικά το έργο του Μάρκου Συνοδινού…, (μεγάλο μέρος του έχω την τιμή να το κατέχω…,) πέρα και πάνω από κάθε υπερβολή και κάλπικο έπαινο, δεν έχω παρά να επαναλάβω λίγα λόγια για εκείνους τους φίλους που ναι μεν τον διαβάζουν, δεν είχαν δε τη δική μου τιμή και χαρά να τον γνωρίσουν από κοντά. Εύχομαι κάποια στιγμή να συμβεί και να διαπιστώσουν ότι ο Κυκλαδίτης Μάρκος Συνοδινός αποτελεί σύμβολο ακούραστου και άγρυπνου δραγάτη, ανήκει στον αστερισμό των σκαπανέων και καλλιεργητών του Λόγου, διαθέτει τα εργαλεία του κοινωνικού ανατόμου, είναι ένθερμος εραστής των μουσών, οραματιστής για μια πνευματική κοινωνία(ες) και σμιλευτής του ελεγείου.
Μέσα από τους στίχους του αφήνει απαλά μελωδικά ακούσματα να ξεπηδούν κάτω από τις χορδές του δεκαπεντασύλλαβου, να σε ταξιδεύουν στα δώθε και στα κείθε, στα πάνω και στα κάτω, σε όλες τις μεριές του αφέντη χρόνου. Να βρίσκεσαι πότε στα κέντρα της γης, πότε στα βάθη του εσώτερου κόσμου σου και άλλοτε να συγκρούεσαι με το εγώ σου, που ενώ πιστεύεις ότι έχεις λυτρωθεί, κάπου μέσα σου υπάρχει…
Ευαίσθητος και λεπτός, διορατικός και αντικειμενικός, λάτρης του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και άγρυπνος φύλακας των Μουσών, τροβαδούρος του ποιητικού λόγου και ακούραστος «δρομέας», τρέχει και μηνύει στους Παγκόσμιους διαβάτες τα οξύμωρα και οδυνηρά πάθια του καιρού μας. Πότε προειδοποιεί, πότε κράζει και άλλοτε αντιπαρατίθεται στους συνοδοιπόρους του, που έχουν απαρνηθεί τη σοφία και τη γνώση, που αδιαφορούν και καταστρέφουν το ανθρώπινο γένος και το φυσικό Κάλλος, επιτρέποντας έτσι να επικρατήσει το πολυδιάστατο και ποικιλόμορφο χάος.
Αποδέκτες των μηνυμάτων του ο διαβάτης και ο συνοδοιπόρος, ο «μεγάλος» άνθρωπος και ο μικρός, ο ειδήμων και ο αδαής, χρισμένοι όλοι με τους ήχους των Μουσών και ραντισμένοι με το αθάνατο νερό της γνώσης και της σοφίας. Κάποιοι από αυτούς υποτάχτηκαν στην ύ λ η και κάποιοι, συνοδοιπόροι και διαβάτες, παρέμειναν πιστοί εραστές. Λαμπαδηφόροι, απτόητοι απ’ τις κακοτοπιές και αλώβητοι απ’ τις διάφορες ίντριγκες που συνάντησαν στη στράτα τους, μετέφεραν και μεταφέρουν το αθάνατο ελληνικό πνεύμα στον Παγκόσμιο διαβάτη.
Ο ματεριαλισμός, που προκαλεί δίνη και ξεσηκώνει απ’ τα τάρταρα τον εγκέλαδο στα Παγκόσμια θησαυροφυλάκια της γνώσης, (μοναδικός εχθρός των αγρίων του καιρού μας, η γνώση), συγκρούεται με τον βαθυστόχαστο ποιητή, αυστηρό κριτή, κοινωνικό ανατόμο και ταξιδιώτη του Πλανήτη, της θάλασσας και της στεριάς. Πνεύμα επίπονο και επίμονο, με κύρια χαρακτηριστικά την ανησυχία και την αφύπνιση, τα οποία αντιπαραθέτει στον «διαβάτη» προωθώντας τον στην «έξοδο» και στην αναζήτηση.
Αυτές είναι μερικές απόψεις του γράφοντα για το πολύτομο έργο του, που ο κάθε τόμος του, κάθε φορά σε ταξιδεύει σε διαφορετικά πέρατα της οικουμένης. Ανεπιφύλακτα προτείνω τους φίλους βιβλιοφάγους να προικίσου τις βιβλιοθήκες τους με τα διδαχτικά του έργα που διατίθενται όπως:
Γνώθι σε αυτόν, Impress. Σκόρπια της ζωής φερμένα. Αλαργινός περίπλους, Ίαμβος. Η μοίρα της μεγάλης προόδου, Ίαμβος. Τρομαγμένη πόλη, Ίαμβος. Φιλοσοφία στη σκιά του πολέμου, Impress. Στο σκαλοπάτι του αγνώστου, Impress. «Ο Λυράρης βασιλιάς». Επική ποίηση. «Άνοιξη η μεγάλη Ελπίδα». Επική ποίηση. «Ημέρα και Νύχτα». Μυθιστόρημα. «Η Ρεματιά». Ποίηση. «Μούσα του καιρού μας». Ποίηση. «Ύμνος στην λευτεριά». Ποίηση (θούριο) «Στο σκαλοπάτι του Αγνώστου». Διηγήματα. «Ολύμπιοι Θεοί, Μούσες, Άνθρωποι». Επική ποίηση. «Στον κύκλο της Αλήθειας». Διηγήματα. «Μούσα του Καιρού μας ΙΙ.» Ποίηση.«Ποίηση Από το απέραντο Πέλαγος».
Ο Μάρκος Συνοδινός είναι μέλος της ΕΕΛΣΠΗ
.