(Γιατί η αλήθεια πρέπει να λέγεται)
ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΓΚΙΜΤΣΑ
Ο Τσάρλι Κερκ, που εκτελέστηκε με μία σφαίρα στον λαιμό, δεν ήταν απλώς ένας
ακτιβιστής της δεξιάς. Ήταν το καλομαθημένο παιδί ενός συστήματος που διέδιδε τον
νεοφασισμό, φορώντας γραβάτα.
Η Turning Point USA, που ίδρυσε ο ίδιος στα δεκαοκτώ του χρόνια, παρουσιάστηκε ως
κίνημα σπουδάζουσας νεολαίας. Στην πραγματικότητα, ήταν ένα εργοστάσιο μίσους.
Ο ίδιος και οι άνθρωποι της οργάνωσης είχαν στοχοποιήσει μέσα από λίστες
προοδευτικούς καθηγητές και φοιτητές, όπως και ανθρώπους της διαφορετικότητας, και
διέδιδαν μια ιδεολογία ποτισμένη με ψέματα, και μια κουλτούρα όπου το μίσος
βαφτιζόταν “πατριωτισμός”.
Ο Κερκ, με κυνικότητα, δήλωνε ότι οι νεκροί από όπλα είναι το “τίμημα” της ελευθερίας,
και πως οι νεκροί από σφαίρες είναι στατιστικό νούμερο, όπως τα τροχαία.
Η 6η Ιανουαρίου 2021 τον βρήκε να οργανώνει τα λεωφορεία Τραμπικών “πατριωτών”
που πολιόρκησαν και εισέβαλαν στο Καπιτώλιο, αμφισβητώντας το εκλογικό
αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών. Κι όμως, ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος Μπάιντεν
κοίταζε αλλού αντί να σταθεί τιμωρός στον αμερικάνικο νεοφασισμό. Ο
νεοφιλελευθερισμός, προκειμένου να κρατήσει κοινωνικές ισορροπίες, δεν αποφάσισε
τη σύγκρουση με την ακροδεξιά, αφήνοντας τη δημοκρατία να αιμορραγεί.
Στα θέματα φύλου και οικογένειας, ο Κερκ δεν δίστασε να κηρύξει έναν νέο Μεσαίωνα.
Καμία εξαίρεση στις αμβλώσεις, ούτε για βιασμό, ούτε για τον κίνδυνο ζωής της
μητέρας. Οι γυναίκες να παραμείνουν φυλακισμένες στον ρόλο της “παραδοσιακής
συζύγου” χωρίς σοβαρή κοινωνική παρέμβαση. Ένας κόσμος πατριαρχίας, με τον
σταυρό στο ένα χέρι και τον νόμο του όπλου στο άλλο.
Και αν κάποιος αμφέβαλλε για το πόσο βρώμικη ήταν η TPUSA, αρκεί να δει τα
διαρρεύσαντα WhatsApp μηνύματα των μελών και των οπαδών της. Μιμίδια με
βιασμούς, ρατσιστικά “αστεία”, αντισημιτικά σχόλια. Φράσεις του είδους: «Απλώς μην
λες συχνά την κακή λέξη, έγχρωμος, και να μην δείχνεις ότι μισείς τους Εβραίους όλη
την ώρα». Αυτά έγραφαν και αυτό ήταν το πραγματικό τους πρόσωπο: μια νεοναζιστική
σκιά τυλιγμένη με αμερικανικές σημαίες.
Ο Κερκ ήταν κακός και επικίνδυνος άνθρωπος. Αλλά πιο επικίνδυνο ήταν το έδαφος
που του δόθηκε από τους δισεκατομμυριούχους που τον στήριξαν, τους θεσμούς που
τον κάλυψαν και η νεοφιλελεύθερη εξουσία που τον ανέχτηκε.
Και όπου υπάρχει ανοχή σε τέτοιου είδους φαινόμενα, το αποτέλεσμα είναι γνωστό.
Στη Γαλλία ο Μακρόν, στην προσπάθεια να απομονώσει την αριστερά, έδωσε χώρο
στην ακροδεξιά της Λεπέν.
Το δίδαγμα από αυτές τις ιστορίες είναι μόνιμο. Όταν αφήνεις τον φασισμό να
παριστάνει τη “νόμιμη” φωνή στο παζάρι των ιδεών, εκείνος δεν φέρνει διάλογο. Φέρνει
μίσος, βία και θάνατο.
Ο Τσάρλι Κερκ έφυγε. Αλλά το σύστημα που τον γέννησε είναι ακόμη εδώ. Και θα
συνεχίσει να γεννάει κι άλλους σαν αυτόν, αν δεν το σταματήσουμε.
Υ.Γ. Το κείμενο αυτό σε καμία περίπτωση δεν συμφωνεί με τις κάθε είδους δολοφονίες.
Σ’ αυτήν την περίπτωση η παγίδα είναι προφανής: ταύτιση με τον Τσάρλι Κερκ και τις
απόψεις του.