Το θέμα της τύχης και της διαχείρισης των αποτυχιών είναι πάντα επίκαιρο και πολύ γοητευτικό. Ας το δούμε μέσα από το πρίσμα της Μαρίας Καμπάνταη, κλινικής ψυχολόγου και συγγραφέα.
Η παραμονή της Πρωτοχρονιάς είναι μια συμβολική στιγμή. Η βασιλόπιτα που μοιράζεται στο τραπέζι δεν είναι απλώς ένα έθιμο, αλλά μια τελετουργία ελπίδας. Το φλουρί, μικρό και ασήμαντο στην υλική του μορφή, αποκτά βαρύτητα μέσα από τη σημασία που του αποδίδουμε. Κι όμως, πόσοι από εμάς αναρωτιόμαστε: τι σημαίνει πραγματικά να είσαι “τυχερός”;
Η τύχη, όπως την αντιλαμβανόμαστε, είναι μια συνθήκη που συχνά αποδίδεται σε εξωτερικούς παράγοντες. Ωστόσο, για την σύγχρονη ψυχολογία, δεν είναι μόνο θέμα συγκυριών αλλά και στάσης ζωής. “Ο τυχερός”, όπως λέει στις διαλέξεις του o καθηγητής Philippe Gabilliet (ESCP Business School), “είναι αυτός που βελτιστοποιεί ακόμη και την κακή του τύχη”.
Μ’ άλλα λόγια, η τύχη δεν είναι μια θεά που μας χαμογελά από μακριά, αλλά μια δεξιότητα, μια συνήθεια, μια τέχνη. Είναι κάτι δυναμικό, όπως και η φαντασία μας. Όπως ακριβώς ένα κομπόστ μετατρέπει τα απορρίμματα σε λίπασμα, έτσι κι εμείς μπορούμε να πάρουμε τις αποτυχίες μας, να τις αναλύσουμε και να τις μεταμορφώσουμε σε ευκαιρίες.
Αυτός ο μηχανισμός δεν είναι έμφυτος, αλλά καλλιεργείται. Ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουμε τις καταστάσεις της ζωής μας αποτελεί κρίσιμο παράγοντα. Όταν, για παράδειγμα, ένα σχέδιο αποτυγχάνει, χρειάζεται να αφιερώσουμε χρόνο να νιώσουμε τη θλίψη και την απογοήτευση. Αλλά το επόμενο βήμα είναι εξίσου σημαντικό: να αναρωτηθούμε: “Μήπως αυτό που θεωρούμε ατυχία είναι τελικά μια κρυμμένη ευκαιρία;”.
Σκεφτείτε την ανακάλυψη της πενικιλίνης από τον Αλέξανδρο Φλέμινγκ. Ένα ατύχημα στο εργαστήριο έγινε η βάση για μια από τις σημαντικότερες ιατρικές ανακαλύψεις στην ιστορία. Παρομοίως, ο Χριστόφορος Κολόμβος, αναζητώντας την Ινδία, βρέθηκε στην Αμερική. Αυτές οι περιπτώσεις δείχνουν πως η τύχη δεν είναι μόνο αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων, αλλά της ικανότητάς μας να αξιοποιούμε τις ανατροπές.
Η βασιλόπιτα της Πρωτοχρονιάς, με το κρυμμένο της φλουρί, είναι ένα μικρό μάθημα ζωής. Αν σου τύχει το φλουρί, είναι φυσικό να χαρείς. Αν όχι, η ευτυχία σου δεν εξαρτάται από αυτό. Η πραγματική “τύχη” βρίσκεται στη δυνατότητα να δεις το κομμάτι σου – όποιο κι αν είναι αυτό – ως μια ευκαιρία για ανάπτυξη.
Η τύχη είναι θέμα νοητικής ευελιξίας και δημιουργικότητας. Είναι η ικανότητα να αποδεχόμαστε την αβεβαιότητα και να βλέπουμε τις ανατροπές ως δυνατότητες. Και αυτό είναι ένα δώρο που μπορούμε να καλλιεργήσουμε μέσα μας.
Ας δούμε, λοιπόν, τη φετινή βασιλόπιτα ως σύμβολο: κάθε κομμάτι μπορεί να είναι γλυκό, ανεξάρτητα από το αν έχει το φλουρί. Η ζωή είναι γεμάτη μικρές ευκαιρίες, αρκεί να τις δεις, να τις δουλέψεις και να τις μεταμορφώσεις. Ανεξάρτητα από το ποιος θα βρει το φλουρί, η ουσία βρίσκεται αλλού: στο πώς θα αξιοποιήσουμε την καινούργια χρονιά για να ανακαλύψουμε ευκαιρίες εκεί που άλλοι βλέπουν εμπόδια. Και ίσως, κάπου εκεί, να κρύβεται η δική μας… Αμερική.
Την επόμενη φορά που θα απογοητευτείς επειδή δεν κέρδισες κάτι ή επειδή κάτι πήγε στραβά, θυμήσου την αλήθεια της βασιλόπιτας.
Καλή Χρονιά!