Του Απ. Τσαντίλα, πολιτευτή Ν.Δ.-Δικηγόρου
Είναι πολλές πλέον οι φωνές που απαιτούν την άμεση αξιοποίηση του Ληθαίου για το τουριστικό συμφέρον της πόλης. Για πολλές δεκαετίες όμως, η παραποτάμια ζώνη αναξιοποίητη λες και κάποιο “αόρατο χέρι” θέλει εσκεμμένα να κρατάει μακριά τον κόσμο από το ποτάμι.
Είναι πολλές πλέον οι φωνές που απαιτούν την άμεση αξιοποίηση του Ληθαίου για το τουριστικό συμφέρον της πόλης. Για πολλές δεκαετίες όμως, η παραποτάμια ζώνη αναξιοποίητη λες και κάποιο “αόρατο χέρι” θέλει εσκεμμένα να κρατάει μακριά τον κόσμο από το ποτάμι.
Σε όλες τις ανεπτυγμένες πόλεις του κόσμου, η κοσμική ζωή εκτυλίσσεται εκεί που υπάρχει το υγρό στοιχείο, είτε είναι θάλασσα είτε ποτάμι.
Στην πόλη μας αποτελεί διεθνή πρωτοτυπία το γεγονός να περνάει ποτάμι μέσα από το κέντρο αυτής και συνάμα να περνά απαρατήρητο. Παρόλο που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σ’ αυτή την πόλη, ωστόσο είναι ελάχιστες οι φορές που κατεβήκαμε στις όχθες του Ληθαίου και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Από τη στιγμή που έφυγε το ΚΤΕΛ από το κέντρο της πόλης θα έπρεπε να δοθεί γρήγορα έμφαση στην ανάπτυξη της παραποτάμιας ζώνης. Η βιτρίνα της πόλης μας θα πρέπει να είναι ο Ληθαίος, στον οποίο θα πρέπει να δοθεί άμεση προσβασιμότητα και οπτική επαφή. Τα λιγούστρα (φυτά σε ρόλο φράχτη) τα οποία υπάρχουν αντί για κάγκελα στα πεζοδρόμια κατά μήκος του ποταμού, εμποδίζουν την ορατότητα, με αποτέλεσμα οπτική επαφή του ποταμού να υπάρχει μόνο πάνω από τις γέφυρες.
Ας φανταστεί κανείς, πώς θα ήταν η παραλιακή του Βόλου ή της Θεσ/νίκης, αν υπήρχαν φυτά μπροστά στο σημείο που τελειώνει η προκυμαία τους.
-Η μια από τις δύο όχθες θα μπορούσε να πεζοδρομηθεί και να δημιουργηθούν εξέδρες με καφετέριες και εστιατόρια. Όσοι έχουν επισκεφθεί ευρωπαϊκές ανεπτυγμένες πόλεις, θα έχουν δει ότι το καλοκαίρι υπάρχουν και πλωτές πλατφόρμες εστιατόρια μέσα στα ποτάμια τους.
-Η μια από τις δύο όχθες του Ληθαίου θα μπορούσε πολύ εύκολα να αποτελέσει τον μεγαλύτερο ποδηλατόδρομο στην Ελλάδα, αφού θα ξεκινούσε χωρίς κανένα εμπόδιο από το Τζαμί και θα τελείωνε στη γέφυρα Καλατράβα. Χώρος για τρέξιμο πεζών επίσης θα μπορούσε να δημιουργηθεί και πάντα δίπλα στη στάθμη του ποταμού όλα αυτά.
-Ένα άλλο πράγμα που θα πρέπει να προσέξει ο Δήμος Τρικκαίων είναι ότι δεν υπάρχουν παγκάκια κάτω στο ποτάμι και τα σημεία απ’ όπου μπορεί να κατέβει κανείς είναι στενά και λιγοστά. Πρέπει το ποτάμι να ανοίξει και οι σκάλες να έχουν τεράστιο φάρδος όπως οι κερκίδες ενός γηπέδου από τη μια πλευρά, για να μπορούν να κάθονται οι νέοι αμφιθεατρικά και να απολαμβάνουν το Ληθαίο.
-Τα δημόσια αποχωρητήρια θα πρέπει να φύγουν από την πλατεία Κιτριλάκη επιτέλους και η πλατεία αυτή θα μπορούσε να βυθιστεί ώστε να φτάσει στο ίδιο ύψος με το ποτάμι και έτσι να έχει ο Ληθαίος μια δική του πλατεία.
Ακόμη και αμφιθέατρο θα μπορούσε να δημιουργηθεί εκεί, το οποίο θα ξεκινούσε από κάτω στις όχθες του ποταμού, αν υπήρχε αυτή η πλατεία.
-Επίσης το μικρό φράγμα που βρίσκεται στο ύψος του ξενοδοχείου “Αχίλλειον” θα μπορούσε να πάει πιο κάτω όπως στο ύψος των παλαιών φυλακών, ώστε να σηκωθεί η στάθμη και να μπορούν ομάδες με κανό να έχουν μεγαλύτερη διαδρομή στη διάθεσή τους για προπόνηση…
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, δεν χρειάζεται ο Δήμος να σπαταλήσει υπέρογκα ποσά για μελέτες που θα γίνουν από μη τρικαλινούς και οποίοι δεν έχουν ζήσει την πόλη μας και τις ανάγκες της. Μπορεί να αναθέσει σε ομάδα τρικαλινών αρχιτεκτόνων κάλλιστα, την αξιοποίηση του Ληθαίου.
Εν έτει 2012 και ακόμα ο Ληθαίος κοιμάται.
Πρέπει να γίνει κατανοητό πλέον, ότι το πιο δυνατό σημείο τουριστικής ανάπτυξης για τα Τρίκαλα είναι η παραποτάμια ζώνη, η οποία αποτελεί το πιο ειδυλλιακό σημείο της πόλης.
Σπουδή και ενδιαφέρον επέδειξαν οι Δημοτικές αρχές για την πεζοδρόμηση της Ασκληπιού (με την οποία έκοψαν την πόλη στα δύο) και για την πλατεία Παλαιού Δεσποτικού, αφήνοντας σε τελευταία μοίρα όμως το Ληθαίο, ο οποίος παρουσιάζει εικόνα παρατημένου ποταμού.
Εάν θέλουμε χιλιάδες τουρίστες να μας επισκέπτονται και να επαναλαμβάνεται αυτό όχι μόνο την περίοδο των Χριστουγέννων, τότε θα πρέπει ο Δήμος Τρικκαίων να κάνει το πρώτο βήμα.
Οι Τρικαλινοί και ειδικά οι νέοι, δεν μπορούν άλλο να περιμένουν, διότι αυτοί καλούνται να πληρώσουν τους λογαριασμούς των παλαιών, για αρκετά από τα επόμενα έτη.
Στην πόλη μας αποτελεί διεθνή πρωτοτυπία το γεγονός να περνάει ποτάμι μέσα από το κέντρο αυτής και συνάμα να περνά απαρατήρητο. Παρόλο που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σ’ αυτή την πόλη, ωστόσο είναι ελάχιστες οι φορές που κατεβήκαμε στις όχθες του Ληθαίου και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Από τη στιγμή που έφυγε το ΚΤΕΛ από το κέντρο της πόλης θα έπρεπε να δοθεί γρήγορα έμφαση στην ανάπτυξη της παραποτάμιας ζώνης. Η βιτρίνα της πόλης μας θα πρέπει να είναι ο Ληθαίος, στον οποίο θα πρέπει να δοθεί άμεση προσβασιμότητα και οπτική επαφή. Τα λιγούστρα (φυτά σε ρόλο φράχτη) τα οποία υπάρχουν αντί για κάγκελα στα πεζοδρόμια κατά μήκος του ποταμού, εμποδίζουν την ορατότητα, με αποτέλεσμα οπτική επαφή του ποταμού να υπάρχει μόνο πάνω από τις γέφυρες.
Ας φανταστεί κανείς, πώς θα ήταν η παραλιακή του Βόλου ή της Θεσ/νίκης, αν υπήρχαν φυτά μπροστά στο σημείο που τελειώνει η προκυμαία τους.
-Η μια από τις δύο όχθες θα μπορούσε να πεζοδρομηθεί και να δημιουργηθούν εξέδρες με καφετέριες και εστιατόρια. Όσοι έχουν επισκεφθεί ευρωπαϊκές ανεπτυγμένες πόλεις, θα έχουν δει ότι το καλοκαίρι υπάρχουν και πλωτές πλατφόρμες εστιατόρια μέσα στα ποτάμια τους.
-Η μια από τις δύο όχθες του Ληθαίου θα μπορούσε πολύ εύκολα να αποτελέσει τον μεγαλύτερο ποδηλατόδρομο στην Ελλάδα, αφού θα ξεκινούσε χωρίς κανένα εμπόδιο από το Τζαμί και θα τελείωνε στη γέφυρα Καλατράβα. Χώρος για τρέξιμο πεζών επίσης θα μπορούσε να δημιουργηθεί και πάντα δίπλα στη στάθμη του ποταμού όλα αυτά.
-Ένα άλλο πράγμα που θα πρέπει να προσέξει ο Δήμος Τρικκαίων είναι ότι δεν υπάρχουν παγκάκια κάτω στο ποτάμι και τα σημεία απ’ όπου μπορεί να κατέβει κανείς είναι στενά και λιγοστά. Πρέπει το ποτάμι να ανοίξει και οι σκάλες να έχουν τεράστιο φάρδος όπως οι κερκίδες ενός γηπέδου από τη μια πλευρά, για να μπορούν να κάθονται οι νέοι αμφιθεατρικά και να απολαμβάνουν το Ληθαίο.
-Τα δημόσια αποχωρητήρια θα πρέπει να φύγουν από την πλατεία Κιτριλάκη επιτέλους και η πλατεία αυτή θα μπορούσε να βυθιστεί ώστε να φτάσει στο ίδιο ύψος με το ποτάμι και έτσι να έχει ο Ληθαίος μια δική του πλατεία.
Ακόμη και αμφιθέατρο θα μπορούσε να δημιουργηθεί εκεί, το οποίο θα ξεκινούσε από κάτω στις όχθες του ποταμού, αν υπήρχε αυτή η πλατεία.
-Επίσης το μικρό φράγμα που βρίσκεται στο ύψος του ξενοδοχείου “Αχίλλειον” θα μπορούσε να πάει πιο κάτω όπως στο ύψος των παλαιών φυλακών, ώστε να σηκωθεί η στάθμη και να μπορούν ομάδες με κανό να έχουν μεγαλύτερη διαδρομή στη διάθεσή τους για προπόνηση…
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, δεν χρειάζεται ο Δήμος να σπαταλήσει υπέρογκα ποσά για μελέτες που θα γίνουν από μη τρικαλινούς και οποίοι δεν έχουν ζήσει την πόλη μας και τις ανάγκες της. Μπορεί να αναθέσει σε ομάδα τρικαλινών αρχιτεκτόνων κάλλιστα, την αξιοποίηση του Ληθαίου.
Εν έτει 2012 και ακόμα ο Ληθαίος κοιμάται.
Πρέπει να γίνει κατανοητό πλέον, ότι το πιο δυνατό σημείο τουριστικής ανάπτυξης για τα Τρίκαλα είναι η παραποτάμια ζώνη, η οποία αποτελεί το πιο ειδυλλιακό σημείο της πόλης.
Σπουδή και ενδιαφέρον επέδειξαν οι Δημοτικές αρχές για την πεζοδρόμηση της Ασκληπιού (με την οποία έκοψαν την πόλη στα δύο) και για την πλατεία Παλαιού Δεσποτικού, αφήνοντας σε τελευταία μοίρα όμως το Ληθαίο, ο οποίος παρουσιάζει εικόνα παρατημένου ποταμού.
Εάν θέλουμε χιλιάδες τουρίστες να μας επισκέπτονται και να επαναλαμβάνεται αυτό όχι μόνο την περίοδο των Χριστουγέννων, τότε θα πρέπει ο Δήμος Τρικκαίων να κάνει το πρώτο βήμα.
Οι Τρικαλινοί και ειδικά οι νέοι, δεν μπορούν άλλο να περιμένουν, διότι αυτοί καλούνται να πληρώσουν τους λογαριασμούς των παλαιών, για αρκετά από τα επόμενα έτη.
.