Λαρίσης: «Κάποιοι σηκώνουν το δάχτυλο στους άλλους αλλά βολεύονται στα επιδόματα»

Με μια πρόβλεψη που προκαλεί τρόμο για το μέλλον της Θεσσαλίας και με μια αυστηρή κριτική στη νοοτροπία του «βολέματος» επέλεξε να τιμήσει τη μνήμη του Ιδρυτή της Εκκλησίας της Λάρισας, Αποστόλου Ανδρέα, ο Μητροπολίτης Ιερώνυμος.

Αφήνοντας κατά μέρος τα συνήθη ευχολόγια, παρουσίασε από τον άμβωνα του ιερού ναού Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Νεαπόλεως Λαρίσης μια ζοφερή εικόνα για την παιδεία, προειδοποιώντας ότι βάσει των επίσημων στοιχείων, σε μόλις μία εξαετία τα σχολεία της περιφέρειας θα αριθμούν 21.500 λιγότερους μαθητές.

Όπως εξήγησε, η «ψαλίδα» ανάμεσα στους 44.030 μαθητές που φοιτούν φέτος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και τους μόλις 23.500 της Πρωτοβάθμιας, είναι η μαθηματική απόδειξη μιας επερχόμενης κατάρρευσης που θα οδηγήσει νομοτελειακά σε λουκέτα σχολικών μονάδων και μαρασμό.

Ο Ποιμενάρχης της Λάρισας δεν περιορίστηκε όμως στην καταγραφή των αριθμών, αλλά προχώρησε σε μια βαθιά ανατομία των αιτιών, αποδίδοντας ευθέως την ευθύνη στην κοινωνική υποκρισία και την άρνηση ανάληψης ευθυνών.

Με αφορμή τις διαμαρτυρίες για το κλείσιμο της 1ης Στρατιάς, τόνισε χαρακτηριστικά πως «είναι εύκολο να σηκώνουμε το δάχτυλο και να κατηγορούμε ότι φταίνε οι άλλοι», τη στιγμή που οι ίδιοι οι πολίτες αρνούνται να κάνουν οικογένειες και να θυσιαστούν, οδηγώντας τις δομές σε κλείσιμο λόγω έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού.

Ιδιαίτερα αιχμηρός ήταν ο λόγος του για τα κίνητρα της σύγχρονης οικογένειας, ξεκαθαρίζοντας πως τα παιδιά δεν γίνονται για τα κρατικά επιδόματα ή τα μόρια διορισμού, καυτηριάζοντας μια λογική συναλλαγής που έχει παρεισφρήσει στην κοινωνία.

Στηλίτευσε μάλιστα την απληστία που διαλύει τους συγγενικούς δεσμούς, φέρνοντας ως παράδειγμα τις δικαστικές αίθουσες της πόλης που γεμίζουν από αδέλφια τα οποία αλληλομηνύονται για περιουσίες που «ίδρωσαν οι γονείς να αποκτήσουν», μετατρέποντας τον κόπο των προηγούμενων γενιών σε αιτία μίσους.

Στο στόχαστρο του Μητροπολίτη βρέθηκε και η νοοτροπία της νέας γενιάς, κάνοντας λόγο για νέους που «βολεύονται στο σπίτι του μπαμπά και της μαμάς» και διστάζουν να προχωρήσουν στη ζωή τους φοβούμενοι την κακοπάθεια.

Κάλεσε, τέλος, το εκκλησίασμα να εγκαταλείψει την άνεση του καναπέ και τον εφησυχασμό, υπογραμμίζοντας πως η λύση στο δημογραφικό και κοινωνικό αδιέξοδο δεν θα έρθει από εξωγενείς παράγοντες, αλλά μόνο αν η κοινωνία ξαναβρεί το θυσιαστικό πνεύμα και την τόλμη για δημιουργία πραγματικής οικογένειας.

orthodoxia.gr