Έχουμε και λέμε.
Α. Στις παραπάνω φωτογραφίες απεικονίζεται 1 από τις 5 τομές στον νέο ποδηλατοδρόμο-πεζόδρομο επί της οδού Παλαιολόγου (προέκταση της οδ.Κονδύλη μέχρι το δημοτικό κολυμβητήριο) που «σκάφτηκαν» πριν λίγες μέρες για την κατασκευή φρεατίων όμβριων υδάτων που δεν προβλέπονταν εξ αρχής στην μελέτη του έργου.
Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει αναδείξει σε συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου επανειλημμένα το πρόβλημα της απουσίας ικανού αριθμού φρεατίων για την απορροή των βρόχινων υδάτων επί της οδ.Παλαιολόγου.
Αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης φρεατίων , τα διερχόμενα αυτοκίνητα να « πλατσανάνε» πεζούς και ποδηλάτες από τα λιμνάζοντα ύδατα πάνω στον κεντρικό δρόμο.
Οι συνεχείς πιέσεις μας αναγκάσαν τον δήμο και τις υπηρεσίες του να κάνουν τις σχετικές παρεμβάσεις. Ωστόσο όμως ,το «γυαλί ράγισε» το έργο δεν θα αποκτήσει ποτέ την αρχική του μορφή, θα θυμίζει ίσως σκοτωμένο φίδι…
Β. 2 χρόνια μετά την τοποθέτηση του νέου ελαστικού τάπητα στο δημοτικό στάδιο «Χρήστος Παπανικολάου- Σοφία Σακοράφα».
Μπαλώματα , φουσκώματα, τρύπες, ξεφλουδίσματα…
όπως απεικονίζεται στις άνωθεν φωτογραφίες
Γιατί;
Γιατί επικράτησε η λογική «έλα μωρέ, ένα ξύσιμο θέλει η παλιά επιφάνεια και όλα εντάξει, άλλωστε και η χρηματοδότηση είναι συγκεκριμένη», σε αντίθεση με αυτά που εκτιμούσαμε ως Λαϊκή Συσπείρωση , δηλαδή ότι χρειάζεται εκ βαθέων παρέμβαση κ.λ.π.
Όταν λοιπόν οι μελέτες υποτάσσονται –προσαρμόζονται στις εκάστοτε χρηματοδοτήσεις και όχι το αντίστροφο και σκοπός της δημοτικής αρχής είναι να γίνει το έργο ( για λόγους εντυπώσεων πρώτα απ όλα) και όπως γίνει , τότε είναι φυσικό και επόμενο να φτάνουμε στο «ράβε ξήλωνε… δουλειά να μη σου λείπει» κάτι που ταλαιπωρεί αφάνταστα του Τρικαλινούς αυτά τα χρόνια