Από τις εκλογές του 2023 κι έπειτα και παρά τα μηνύματα των ευρωεκλογών, η κυβέρνηση έκανε το μοιραίο λάθος: υποτίμησε την πραγματικότητα. Οι συγκεντρώσεις για τα Τέμπη αναδεικνύονται ως παράμετρος αφύπνισης, όμως δεν υπάρχουν πλέον πολιτικές ή χρονικές πολυτέλειες
Mέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα και υπό την πίεση της πραγματικότητας, η κυβέρνηση (ορθότερα: ο Πρωθυπουργός) έκανε όσα θα όφειλε να είχε κάνει εδώ και δύο χρόνια. Ποια είναι η πραγματικότητα, δηλαδή αυτά τα άτιμα τα «γεγονότα», που πάντοτε έρχονται και ανατρέπουν τις πολιτικές βεβαιότητες; Κατ’ αρχάς, οι μαζικές συγκεντρώσεις για τα Τέμπη.
Στο Μαξίμου και όχι μόνο, υποτίμησαν τη δυναμική που είχε διαμορφωθεί λόγω της γενικής θολούρας σε ό,τι είχε να κάνει με το δυστύχημα. Και έτσι την Κυριακή αιφνιδιάστηκαν. Κρίσιμο στοιχείο ήταν ότι, παρά τις άτσαλες απόπειρες ενός τμήματος της αντιπολίτευσης, αυτές οι συγκεντρώσεις δεν είχαν κάποιο κομματικό καπέλο. Και αυτό μάλλον θορύβησε περισσότερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη – και ορθώς. Έγινε κατανοητό ότι δεν έχει απέναντί του μία πολιτική ή κομματικά οργανωμένη αντίδραση, αλλά μία κοινωνική. Αυτό θα όφειλαν όλοι στο Μαξίμου να το έχουν δει να έρχεται. Όμως το υποτίμησαν.
Ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της πραγματικότητας ήταν (και παραμένει), ότι κανένας από την κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε επί δύο χρόνια με το να πει και να περιγράψει τι έχει γίνει με την ασφάλεια των τρένων – αν έχει γίνει. Τώρα μόλις και μετά από τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού, εμφανίστηκε ο αρμόδιος υπουργός Χρήστος Σταϊκούρας και ανάμεσα στα άλλα είπε ότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει απόλυτη ασφάλεια στους σιδηροδρόμους και ότι τα τρένα τρακάρουν ακόμη και στην Ουαλία και στη Γαλλία.
Το πιθανότερο βέβαια είναι ότι εκεί δεν χρειάζονται δύο και πλέον χρόνια για να διερευνήσουν τα αίτια και τις συνθήκες των ατυχημάτων. Στο τέλος μίας πολιτικής περιόδου που μπορεί να οριστεί ως το διάστημα από τις εκλογές του 2023 έως σήμερα, σωρεύτηκαν πολλές ενδείξεις ώσπου να διαπιστωθεί από το Μαξίμου ότι είχε κάπου χαθεί λοιπόν αυτή η κρίσιμη επαφή με την πραγματικότητα – παρόλα δε τα ηχηρά μηνύματα των ευρωεκλογών.
Οι συγκεντρώσεις της Κυριακής ήταν προφανώς ένας καταλύτης και η συνέντευξη του Πρωθυπουργού στον Alpha υπηρέτησε πρωτίστως αυτόν το σκοπό: να αποκαταστήσει στο βαθμό του εφικτού την εξασθενημένη «γείωση» της κυβέρνησης. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε να αναιρεθούν βεβαιότητες, είτε ως προς τις συνθήκες του δυστυχήματος, είτε ως προς τις πολιτικές αποφάσεις, είτε ως προς το τι θα συμβεί στο εξής.
Και αυτές οι αναιρέσεις δεν είναι πολιτικά ανώδυνες. Υπό αυτούς τους όρους και ειδικά σε ό,τι αφορά την πολιτική διαχείριση, η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός έχασαν τον πολύτιμο πολιτικό και ημερολογιακό χρόνο μίας ολόκληρης διετίας. Συμπίπτει με το μισό της θητείας της κυβέρνησης. Έχει θεωρητικά άλλο τόσο μπροστά της, γνωρίζοντας όμως και ότι τίποτε πλέον δεν θα είναι όπως ήταν το 2023, πόσο μάλλον το μακρινό 2019.
Η έκβαση της έρευνας για τα Τέμπη και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης είναι εκ των πραγμάτων οι καθοριστικές παράμετροι της προσεχούς περιόδου. Ως προς αυτά δεν πρέπει να παραγνωριστεί μία επίσης σημαντική λεπτομέρεια: ότι ακόμη και αν η δίκη ξεκινήσει μέσα στο πρώτο εξάμηνο του έτους, το διάστημα μέχρι την απόφαση θα υπερβεί κατά πάσα βεβαιότητα τον βίο της κυβέρνησης.
Το πώς θα επιδράσει αυτό δεν μπορεί να προεξοφληθεί. Πάντως, το μόνο βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν διαθέτει πλέον πολλές πολυτέλειες – ούτε χρονικές, ούτε πολιτικές.
Πηγή: Protagon.gr