Η Ρόρη Μάτη έγραψε για την παράσταση “Έρωτες, θεριακλίδηκες κάψες και ιντέρτια” που παίζεται αυτές τις ημέρες στην πόλη μας, την παρακάτω κριτική:
«Για την πόλη μας, και όχι μόνο, μια θεατρική παράσταση του Βασίλη Νανάκη είναι πάντα καλλιτεχνικό γεγονός.
Από τη βραβευμένη παράσταση του “Το μόνον της ζωής του ταξείδιον” του Γεωργίου Βιζυηνού, έχουν περάσει κάποια χρόνια. Μέσα σ αυτά τα χρόνια, χρόνια δύσκολα και με αντιξοότητες, πολλών ειδών, ο Βασίλης συνέχισε να δημιουργεί παραστάσεις, που έφεραν πάντα την ιδιαίτερη σφραγίδα του.
Η παράσταση που είδα σήμερα “Έρωτες, θεριακλίδηκες κάψες και ιντέρτια” βασισμένη σε διηγήματα του Γιάννη Σκαρίμπα, για μένα ήταν το ίδιο σπουδαία όσο και αυτή με το διήγημα του Βιζυηνού. Μια παράσταση που πρέπει να μην μείνει στα στενά όρια της πόλης μας.
Η επιλογή των διηγημάτων σπουδαία, ανέδειξε για ακόμα μια φορά τον πλούτο που διαχρονικά μας έχει προσφέρει η ελληνική λογοτεχνία.
Οι συντελεστές συναγωνιζόταν σε αρτιότητα, τα κείμενα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω πώς έχει δημιουργήσει μια δική του σχολή ο Βασίλης, τόσο σκηνοθετικά όσο και ερμηνευτικά.
Πολλές καινοτομίες στην κίνηση, στην εκφορά λόγου, στην καθοδήγηση των ερμηνευτών.
Ο Σωτήρης Ζαχαρόπουλος και ο Άγγελος Αντωνίου έχουν συνεργαστεί και άλλες φορές με τον σκηνοθέτη. Έλαμψαν σήμερα με τις ερμηνείες τους, που όπως πάντα, απαιτούσαν όχι μόνο ερμηνεία αλλά και συνεχή κίνηση.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης μας υπενθύμισε πως είναι και πολύ σπουδαίος ηθοποιός. Δεν συμμετέχει πάντα, ως ηθοποιός, στα έργα που ανεβάζει.
Είχε και άλλους συνεργάτες όμως. Στα σκηνικά, τα κοστούμια, τον σχεδιασμό αφίσας και τον εξαιρετικό φωτισμό είχε στο πλευρό του τον γνωστό Τρικαλινό εικαστικό Στέργιο Στάμο με αναγνωρισιμότητα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Η Ειρήνη Πατραμάνη μας μάγεψε με τη φωνή της, σε καθοριστικά σημεία της παράστασης, πάνω στην πρωτότυπη μουσική του Αποστόλη Σιώκη.
Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν και τις επόμενες ημέρες.
Και τέλος, Βασίλη Νανάκη, κόντρα στα ανοιχτά κινητά κατά την παράσταση, κόντρα σε όσους κατά καιρούς σε έχουν ” λιθοβολήσει” θα σου πω τούτο. Ήσουν ένας υπέροχος “ρεμπέτας” και πιστεύω πως αυτή η παράσταση έχει πολύ δρόμο μπροστά της ακόμα!»