Ο Δημήτρης Κουρέτας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την καλλιέργεια του βαμβακιού στη Θεσσαλία, κάνοντας μια εμπεριστατωμένη ανάλυση για το κόστος της αγροτικής παραγωγής και απαντώντας στο ερώτημα γιατί οι αγρότες είναι αυτή τη στιγμή στο δρόμο
Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας παρουσιάζοντας με ανάρτηση του διάφορα δεδομένα για την αγροτική παραγωγή, ισχυρίζεται πως δεν μπορεί να έχουν αγροτική στρατηγική η Ινδία και το Πακιστάν και όχι η Ελλάδα.
Βαμβάκι:
Έξοδα ανά στρέμμα
Σπόρος 15 ευρώ, Λίπανση 40 ευρώ, Φυτοπροστασία 80, Άρδευση 70 (στα 2/3 των στρεμμάτων της Θεσσαλίας που έχουν πομώνες), Ενοίκιο 50, Συγκομιδή 30, Συνολικά 285
Έσοδα ανά στρέμμα
Τιμή παραγωγού 180 ευρώ, Βασική ενίσχυση 21, Συνδεδεμένη 80
Συνολικά 261
Το πρόβλημα λοιπόν για να μείνει ένας αγρότης στην περιοχή μας είναι να πέσει το κόστος της άρδευσης. Για να γίνει αυτό πρέπει να τηρήσει η κυβέρνηση την υπόσχεση, για να γίνουν τα φράγματα που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός πέρυσι τον Αύγουστο εδώ. Πήραν 50 εκατομμύρια από την ένωση τραπεζών για μελέτες και κάποια έργα. Ζητάμε τις μελέτες όπως μας υπόσχονται και χρονοδιάγραμμα των έργων. Δεν μπορεί να έχει αγροτική στρατηγική η Ινδία και το Πακιστάν και όχι η Ελλάδα. Τι προσφέρετε στους αγρότες; Δώστε τους μέλλον με στρατηγική. Αλλιώς τι; Πριν 10 χρόνια καλλιεργούσαμε 1.5 εκατομμύρια στρέμματα βαμβάκι στη Θεσσαλία. Φέτος 600.000. Του χρόνου;