Κώστας Πατέρας: Ο γολογοθάς

Δρ. Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D.

Μπήκαμε στην Μεγάλη Εβδομάδα και τίποτε δεν θυμίζει το «Ιδού αναβαίνουμε εις Ιεροσόλυμα».

Ηθυσία του Θεανθρώπου στον Γολγοθά, το πνεύμα της Αναστάσεως και η πανέμορφη φύση δεν μπορούν ν’ αγγίξουν τις ψυχές των ανθρώπων.

Κάποτε, τέτοια περίοδο, οι δρόμοι, οι συνοικίες, τα χωριά, οι μαχαλάδες και οι πόλεις είχαν άλλον ρυθμό ζωής.

Συζητήσεις, φωνές, τραγούδια, ενθουσιασμός, προετοιμασία, κατάνυξη και χαρά γέμιζαν την ζωή όλων.

Σήμερα «μαύρη μαυρίλα πλάκωσε» και σκέπασε τις καρδιές των πολιτών.

Οι άνθρωποι δεν κυκλοφορούν και όσοι βγαίνουν σκυθρωποί, αγέλαστοι και προβληματισμένοι.

Η πανδημία του κορονοϊού, ανεξάρτητα από το εάν ξέφυγε από τα εργαστήρια ή είναι δημιούργημα της φύσης, έσπειρε τον θάνατο και την αγωνία σ’ ολόκληρη την Υφήλιο.

Οι κυβερνήσεις των κρατών ανέστειλαν ακόμη και θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, όπως είναι η ελευθερία.

Μέσα σ’ αυτήν την καταιγίδα έπρεπε να προστατευθεί η υγεία των ανθρώπων, βιοσωματική και ψυχική.

Δεν υπάρχει πιο μεγάλο δώρο για την ανθρώπινη ύπαρξη από την ΖΩΗ και αυτό έπρεπε πάση θυσία να προστατευθεί.

Κι όμως εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας έχασαν την μάχη της ζωής, ανεξάρτητα από την ηλικία, γιατί ή δεν ελήφθησαν έγκαιρα τα σωστά μέτρα, από τους κυβερνώντες, ή γιατί το Σύστημα Υγείας δεν είχε στηθεί σωστά.

Άνθρωποι που πάλεψαν μια ζωή για να φθάσει η κοινωνία μας στο σημερινό επίπεδο, έφυγαν από την μια στιγμή στην άλλη.

Δεν σταμάτησε μόνον εκεί η πανδημία.

Προχώρησε και στην καταστροφή της οικονομίας.

Τίποτε στο Αύριο δεν θα μοιάζει με το Χθες. Οι αδύναμες, κυρίως, οικονομίες θα βρεθούν στον αέρα.

Η πανδημία θα τελειώσει αργά ή γρήγορα, η οικονομική ζωή, όμως, θα μπει στο κρεβάτι του «Προκρούστη».

Οι χώρες, που πλήρωσαν ακριβά σε ανθρώπινο δυναμικό την λαίλαπα του κορονοϊού, θα κληθούν να δοκιμάσουν την βάσανο της οικονομικής καταστροφής.

Αυτό το μήνυμα πέρασε έντονα σε όλο τον προηγμένο κόσμο και γι’ αυτό προσπαθούν από τώρα να στήσουν μηχανισμούς οικονομικής ανόρθωσης.

Μπορεί οι Νότιοι της Ε.Ε. να μην πέτυχαν την έκδοση του κορονομολόγου, γιατί δεν ήθελαν οι πλούσιοι του Βορρά, ούτε να μοιρασθούν τις απώλειες. Πέτυχαν, έστω και μετ’ εμποδίων, μία στήριξη.

Ίσως περίμεναν περισσότερη αλληλεγγύη, αλλά και η εξέλιξη στο τελευταίο Eurogroupμε τα 540 δις ευρώ, για τις χώρες που γονάτισαν από τον κορονοϊό, ήταν σημαντική.

Τώρα την «σκυτάλη» θα πάρει το Συμβούλιο των ηγετών της Ε.Ε. στις 23 Απριλίου.

Θα εγκρίνουν την σύσταση ενός «Προσωρινού Ταμείου Ανάκαμψης», όπως υποστηρίζει ο Σαρλ Μισέλ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου;

Διαφορετικά στην οικονομία έρχεται … Αρμαγεδώνας.

Μακάρι το πνεύμα της Ανάστασης του Κυρίου να τους φωτίσει για το καλό όλης της Ε.Ε.

Ήρθε η ώρα ν’ αλλαχθούν τα πάντα για να γίνει μία επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας.

Η Ευρώπη πρέπει ν’ αλλάξει εάν θέλει να ζήσει.

Μέσα σ’ αυτήν την δίνη των προβλημάτων βρέθηκε, άθελά της και η Εκκλησία της Ελλάδος.

Βρέθηκε ανάμεσα στην τραγικότητα του κορονοϊού, τις απαιτήσεις της Πολιτείας και τις επιθυμίες του Χριστεπώνυμου πληρώματος.

«Αίμα στάζει η καρδιά μας καθώς βλέπουμε τους Ιερούς Ναούς κλειστούς και άδειους» τόνισε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος.

Προέχει, όμως, η Υγεία, η Ζωή των πιστών και των συνανθρώπων μας. Η ζωή μας είναι το μεγαλύτερο αγαθό που μας έδωσε ο Θεός.

Δυστυχώς, το φετινό Πάσχα δεν μας θυμίζει την Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου.

«Ανάγκα και Θεοί πείθονται» έλεγε ο Σιμωνίδης ο Κείος (556-468 π.Χ.), ένας μεγάλος φιλόσοφος, προκειμένου δικαιολογήσει τα δύσκολα μέτρα, που έβαζαν τότε στον Λαό οι κρατούντες.

Έτσι, λοιπόν και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, χάριν της Εκκλησιαστικής Οικονομίας, αναγκάστηκε κλείσει τους Ιερούς Ναούς, αφήνοντας, όμως, το «Πνεύμα το Αγαθόν» να περάσει στις ψυχές των πιστών μέσα από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών.

Είθε η Ανάσταση του Ναζωραίου να επαναφέρει την γαλήνη στις ψυχές των ανθρώπων και να δώσει δύναμη στους πάσχοντες και σε όσους φορούν τις «Άσπρες Μπλούζες».

Τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;

Ας είναι αυτές οι πρωτόγνωρες θυσίες των πολιτών η αφετηρία μιάς ανοδικής πορείας του Έθνους και της Εκκλησίας.