Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Μητσοτάκης πολύ θα ήθελε να δει μπροστά του ένα τέτοιο κόμμα. Θα ήταν η απόλυτη λύση για εκείνον. Το πάνδημο εναντίον του θα υποβαθμιζόταν αυτομάτως σε ευτελή κομματικό ανταγωνισμό. Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως θα είχε η στάση των κομμάτων που σήμερα μονοθεματικά ασχολούνται με τα Τέμπη
Aκούγεται όλο και πιο συχνά. «Κόμμα Τεμπών». Οχι μόνο στην εκδοχή του «έχετε μετατραπεί σε κόμμα των Τεμπών» που είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Κωνσταντοπούλου (και άλλοι κυβερνητικοί απευθυνόμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ), αλλά ως υπαρκτή πρακτική πιθανότητα.
Οτι δηλαδή σχεδιάζεται από κάποιον, κάποια ή κάποιους η δημιουργία ενός κόμματος που όλα του τα πρόσωπα και τα πολιτικά στοιχεία θα εκκινούν, θα τελειώνουν και θα περιστρέφονται γύρω από την τραγωδία των Τεμπών. Δεν γνωρίζω αν οι φήμες αυτές έχουν κάποια βάση.
Πάντως όταν κάτι ακούγεται έντονα και για ικανό χρονικό διάστημα, είτε υπακούει στην παροιμία «όπου υπάρχει καπνός υπάρχει φωτιά», είτε συχνότατα λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Προσωπικά τη θεωρώ σαχλή ιδέα, όπως θα θεωρούσα σαχλή τη δημιουργία «κόμματος Ματιού» ή «κόμματος Μάνδρας» ή (παλιότερα) «κόμματος πυρκαγιών Ηλείας» ή (μιας και μιλάμε για σκάνδαλα ή «σκάνδαλα») «κόμματος Βατοπεδίου».
Αυτό όμως που στον κοινό νου εγγράφεται εύκολα ως ανοησία, στον νου του υπερφίαλου, του αριβίστα, του σαλταδόρου ή του απλώς πολιτικά ρηχού φαντάζει ως η ευκαιρία της ζωής του. Οταν κάποιος άνθρωπος οργανικά συνδεδεμένος με τους άτυχους νεκρούς βλέπει την τεράστια συγκινησιακή, κοινωνική και εν τέλει πολιτική απήχηση που έχει αυτή η τραγωδία, χρειάζεται βαρύ και στέρεο έρμα εντός του για να μην το πάρει ανάποδα.
Να πιστέψει δηλαδή ότι αυτός απονέμει δικαιοσύνη, αυτός κινεί τις μάζες, αυτός κλονίζει εξουσίες, αυτός αλλάζει τους πολιτικούς συσχετισμούς στη χώρα, αυτός εκφράζει την κοινωνία, ότι από αυτόν εξαρτώνται οι κυβερνήσεις και οι αντιπολιτεύσεις. Και μέσα σε μια τρομακτικά συγκεχυμένη και φορτισμένη κατάσταση όπως αυτή που ζούμε σήμερα για τα Τέμπη, είναι πολύ εύκολο για κάποιον, κάποια ή κάποιους να περάσουν τη λεπτή αόρατη συνοριακή γραμμή ανάμεσα στον πραγματισμό και τη νεφελοκαβαλαρία. Remaining Time-0:26 Fullscreen Mute Η λογική θα συμβούλευε σε κάποιους ανθρώπους που συνδέονται με τα θύματα της τραγωδίας και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας να παραμείνουν μακριά από κόμματα και πολιτικούς σχεδιασμούς.
Η ένταξή τους σε κάποιον κομματικό σχηματισμό θα υπονόμευε αυτομάτως την ηθική υπόσταση του αγώνα που κάνουν για απόδοση δικαιοσύνης. Από την άλλη, σε κάποιους από αυτούς φαίνεται να μην αρέσει το πολιτικό τρυγητό που επιχειρούν και πετυχαίνουν κάποια (αντισυστημικά) κόμματα πάνω στην οργή για τα Τέμπη, δίχως οι ίδιοι ως πρωταγωνιστές να απολαμβάνουν το παραμικρό από το γεμάτο καλάθι του τρύγου. Πάνω σε αυτή την αντίφαση πατάνε οι φήμες για δημιουργία «κόμματος Τεμπών» από μη πολιτικά πρόσωπα που έγιναν γνωστά λόγω της τραγωδίας και συνεχίζουν να είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Διότι και τον εαυτό τους θεωρούν (εκ Θεού και δυστυχήματος) τιμωρό, και σε κάποιον πολιτικό σχηματισμό δεν μπορούν να ενταχθούν. Τότε, ενδεχομένως, η δημιουργία «κόμματος Τεμπών» να φαντάζει ως η μοναδική τους λύση. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Μητσοτάκης (που κατηγορείται ως ο εγκληματίας των Τεμπών) πολύ θα ήθελε να δει μπροστά του ένα τέτοιο κόμμα. Θα ήταν η απόλυτη λύση για εκείνον. Το πάνδημο εναντίον του θα υποβαθμιζόταν αυτομάτως σε ευτελή κομματικό ανταγωνισμό. Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως θα είχε η στάση των κομμάτων που σήμερα μονοθεματικά ασχολούνται με τα Τέμπη, χρησιμοποιώντας την τραγωδία ως υπομόχλιο για την πτώση Μητσοτάκη.
Η Κωνσταντοπούλου, ο Βελόπουλος, ο Φάμελλος, ακόμα και ο Ανδρουλάκης, θα προτιμούσαν να τους βγάλουν τρία δόντια χωρίς αναισθησία παρά να δουν τη δημιουργία ενός «κόμματος Τεμπών» από κάποιους που έχουν σχέση με τα Τέμπη. Θα αφαιρούσε από αυτούς και τα κόμματα τους, όχι μόνο κομμάτι της δυνητικής πελατείας τους, αλλά κυρίως τη νομιμοποίηση να παριστάνουν αυτοί τους τιμωρούς για το «έγκλημα». Αλλος θα κατείχε και την υψηλή κυριότητα, αλλά και την επικαρπία της τραγωδίας. Και τότε αυτοί με τι θα ασχολούνταν;
Πηγή: Protagon.gr