Η φετινή Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος σημαδεύεται από την ολοένα αυξανόμενη καταστροφή του, ως αποτέλεσμα της κλιμάκωσης και επέκτασης των ιμπεριαλιστικών πολέμων, στην Ουκρανία ανάμεσα στο ΝΑΤΟ – ΕΕ και τη Ρωσία, αλλά και με τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος – κατακτητή του Ισραήλ, που εκτός των άλλων συνεπάγεται και την πλήρη κατάρρευση των περιβαλλοντικών συνθηκών της ζωής του.
Πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία αποκάλυψης και καταδίκης της υποκρισίας των επιτελείων του συστήματος, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των πολιτικών εκπροσώπων τους, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι “δακρύζουν” για τη ραγδαία υποβάθμιση του περιβάλλοντος, την οποία όμως οι ίδιοι προκαλούν.
Άλλωστε όλοι γνωρίζουν ότι ο πόλεμος επιφέρει την πιο μεγάλη καταστροφή του περιβάλλοντος, ενώ οι λαοί γίνονται θύματα στα κανόνια των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Το μέγεθος της καταστροφής πέρα από τις εκατόμβες νεκρών αποκαλύπτεται και με τη λεηλασία των φυσικών πόρων, τη ρύπανση του αέρα, τη μόλυνση του εδάφους και των υδάτων από τους βομβαρδισμούς, την καταστροφή των δασών.
Οι συνέπειες των πολεμικών συγκρούσεων είναι ανυπολόγιστες, όχι μόνο για τις εμπόλεμες περιοχές, αλλά για τις γειτονικές κι άλλες περιοχές του πλανήτη, επιφέροντας γενικευμένη περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταστροφή.
Πίσω από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους βρίσκεται ο ίδιος αντίπαλος που ευθύνεται για τη λεηλασία του περιβάλλοντος, μετατρέποντάς το σε πεδίο κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, αξιοποιώντας ακόμη και τα ίδια τα προβλήματα που προκαλεί το καπιταλιστικό σύστημα για να προωθούνται οι λεγόμενες “πράσινες” επενδύσεις.
Η στρατηγική αυτή συνδέεται άμεσα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στο όνομα της λεγόμενης «ανθεκτικότητας». Πρόκειται για σχεδιασμούς που στοχεύουν σε κρατικούς μηχανισμούς ικανούς να στηρίξουν στρατιωτικές επιχειρήσεις και γεωπολιτικές παρεμβάσεις, στο πλαίσιο του εντεινόμενου ανταγωνισμού μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Φέτος η κάλπικη “περιβαλλοντική ευαισθησία της ΕΕ, πήρε και νέα χαρακτηριστικά.
– Τη μεταφορά του 30% των κονδυλίων της “πράσινης μετάβασής” τους στην πολεμική οικονομία. Αλήθεια που πήγαν οι υποκριτικές φωνές κυβερνήσεων, αστικών κομμάτων, πληρωμένων πανεπιστημιακών και δημοσιογράφων για την “κλιματική κρίση”;
– Άλλα 800 δισ. ευρώ έχει αποφασίσει η ΕΕ για την ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας και των εξοπλισμών για την καλύτερη πολεμική της προετοιμασία.
– Απόλυτη υποταγή της προστασίας από φυσικά φαινόμενα (πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες) και βιομηχανικά ατυχήματα, στη στρατηγική της ανθεκτικότητας του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
– Δυναμώνουν οι φωνές των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστών για την “απελευθέρωση” της χρήσης της “πράσινης” πυρηνικής ενέργειας.
Οι ένοχοι για την υλοποίηση και εξειδίκευση στην Ελλάδα αυτής της Στρατηγικής, της “Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και Πράσινης Ανάπτυξης” έχουν ονοματεπώνυμο. Είναι η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που ανεξάρτητα από τις «φιλοπεριβαλλοντικές» τους διακηρύξεις, στην πράξη υλοποιούν και στηρίζουν την περιβαλλοντοκτόντα πολιτική.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την ώρα που οι «πράσινοι επενδυτές» επιδοτούνται με δισεκατομμύρια ευρώ, οι υποδομές πολιτικής προστασίας παραμένουν ανεπαρκείς. Βόρεια Εύβοια, Αττική, Θράκη, Θεσσαλία, Ρόδος κ.ά, αποτελούν τραγικές αποδείξεις της καταστροφικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων έως σήμερα. Μάλιστα, αντί για ουσιαστική προστασία, προωθείται η «ατομική ευθύνη» και η ιδιωτική ασφάλιση. Η κυβέρνηση φορτώνει το οικονομικό κόστος για την πυροπροστασία στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών, που τα έχει γονατίσει με τη βαριά φορολογία.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, δια στόματος του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, λίγες μέρες πριν την Παγκόσμια μέρα του Περιβάλλοντος (22/05/2025), εξήγγειλε την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που αφορά την προστασία των Δασών. Τυχόν αναθεώρηση θα οδηγήσει στην παραπέρα υποβάθμιση των Δασών, σε αποχαρακτηρισμούς εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων και τη μετατροπή τους σε κερδοφόρα διέξοδο για τους κατασκευαστικούς ομίλους.
Την ίδια στιγμή συνεχίζει την καταστολή απέναντι σε κάθε φωνή που αντιδρά στη λεηλασία από τους “πράσινους επενδυτές” των δασών, των προστατευόμενων περιοχών, των αγροτικών εκτάσεων ακόμη και υψηλής παραγωγικότητας, των βραχονησίδων και νησιών, χωρίς κανένα σεβασμό στην πολιτισμική κληρονομιά και στην προστασία περιοχών ειδικού φυσικού κάλλους.
Στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος γενικεύει την πολιτική της εμπορευματοποίησης. Γη, νερά, δάση, αέρας, θάλασσα, παράλιες, βουνά, πωλούνται, αγοράζονται, υποβαθμίζονται, καταστρέφονται.
Το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι πίσω από τις διακηρύξεις για την «προστασία του περιβάλλοντος» κρύβονται:
-Η εκτόξευση της ενεργειακής φτώχειας και των τιμών για τα λαϊκά στρώματα. Η εμπορευματοποίηση φυσικών πόρων. Δάση, παραλίες, νερό, γη, αέρας, αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα και όχι ως κοινωνικά αγαθά.
-Η καταστροφή βουνών, δασών και πολιτιστικής κληρονομιάς στο όνομα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, χωρίς τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών.
-Οι ελλείψεις στον τομέα της πολιτικής προστασίας (ελλείψεις προσωπικού και μέσων, απουσία μέτρων πρόληψης, χωροταξικός σχεδιασμός με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου κλπ), με αποτέλεσμα ο λαός να παραμένει απροστάτευτος απέναντι σε δασικές πυρκαγιές, σεισμούς, πλημμύρες, βιομηχανικά ατυχήματα.
-Η ασύδοτη λειτουργία βιομηχανικών εγκαταστάσεων, διαχείρισης απορριμμάτων και άλλων δραστηριοτήτων, η ανεξέλεγκτη γειτνίαση εγκαταστάσεων υψηλού κινδύνου με τον αστικό ιστό, η απουσία κρατικού ελέγχου, η καρκινογόνα καύση αποβλήτων, που έχουν ως αποτέλεσμα τις πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του λαού και το περιβάλλον από τη ρύπανση. Εκθέτουν τους εργαζόμενους και τους κατοίκους σε κινδύνους από ένα βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης.
-Η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης με την ενεργό εμπλοκή στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς που εκθέτουν τον λαό σε κινδύνους, όπως μεγάλα ατυχήματα λόγω μεταφοράς πολεμικού υλικού μέσα από κατοικημένες περιοχές και υποδομές μαζικής μεταφοράς, αλλά και στην περίπτωση εξωτερικής επίθεσης στο πλαίσιο της κλιμάκωσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το περιβάλλον, παλεύοντας να γίνει ο πραγματικός αφέντης του πλούτου που παράγει!
Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, πληρώνουν το βαρύ κόστος αυτής της πολιτικής που ενισχύει το κεφάλαιο και καταστρέφει το περιβάλλον.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να γυρίσει την πλάτη στην υποκρισία των «πράσινων» διαχειριστών του συστήματος. Να παλέψει οργανωμένα για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου οι ανάγκες της κοινωνίας θα είναι στο επίκεντρο και όχι το κέρδος των λίγων.
Η πραγματική διέξοδος για το λαό βρίσκεται σε μια ριζικά ανώτερη μορφή οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας: Την εργατική εξουσία, με το ξερίζωμα του καπιταλιστικού κέρδους. Στο σοσιαλισμό λαμβάνονται υπόψη συνδυασμένα οι επιπτώσεις κάθε δραστηριότητας στο περιβάλλον και οι συνολικές ανάγκες του λαού. Ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός στο έδαφος της κοινωνικής παραγωγής, απαλλαγμένης από την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την εμπορευματοποίηση της γης, του νερού, της ενέργειας και των φυσικών πόρων, μπορεί να εξασφαλίσει μια σχετικά ισόρροπη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και την κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.
Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά και ουσιαστικά στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να ανοίξει ο δρόμος για αυτή τη διέξοδο στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο που καταστρέφει το περιβάλλον και ύστερα εμπορεύεται την “προστασία του”. Μπαίνει μπροστά στον αγώνα ενάντια την εκμετάλλευση του Περιβάλλοντος, ενάντια σε κάθε σχέδιο και πολιτική της άρχουσας τάξης και των κυβερνήσεών της, που επιδεινώνει και υποβαθμίζει το περιβάλλον, ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού και των δασών, ενάντια στην – πανάκριβη για το λαό αλλά κερδοφόρα για τους ομίλους – “πράσινη” ενέργεια.
Βρίσκεται σταθερά μπροστά στον αγώνα για τα οξυμένα προβλήματα ενάντια στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου που είναι σε βάρος των αναγκών και των δικαιωμάτων του λαού.
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος δεν είναι ημέρα «γιορτής», αλλά αφορμή για τη συνέχιση και κλιμάκωση αυτού του αγώνα.