Μια γενικευμένη τάση διαχέεται διακινούμενη ίσως από το social διαδίκτυο περισσότερο.
Να (ξε)βαφτίζουμε με κάποιους ξενικούς όρους κάποιες καταστάσεις γνωστές. Μετά το τζάμπα μαγκιά πιτσιρικάδων “bullying”, σειρά κοντεύει να πάρει και το νοιάζομαι για τους κοινόχρηστους χώρους, το Let’s do it με την ελληνική εκδοχή να προσθέτει το… Greece.
Σαφώς και η προσέγγιση δεν είναι γλωσσική.
Για να μπαίνει κάτι στον κόπο να βαφτίζεται προφανώς και κρύβεται κάτι βαθύτερο. Για να ξεσηκωθούν 50, 100, 200 άνθρωποι να καθαρίσουν θα πρέπει να βρεθεί η κατάλληλη καμπάνια, που να γίνει με το κατάλληλο μέσο, τα κατάλληλα χρώματα, τους κατάλληλους ανθρώπους.
Αυτό ήταν εξίσου δύσκολο ακόμα και για ζητήματα αστικού ή περιβαλλοντικού χώρου, παρόλο που είναι ο χώρος που ζούμε.
Επιστρατεύτηκε λοιπόν μια ολόκληρη καμπάνια, σε όλες τις πόλεις και τόπους της Ελλάδας και όχι μόνο για να γίνει αυτό. Ανταποκρίθηκαν σε αυτή αρκετοί άνθρωποι με πάγιες περιβαλλοντικές ευαισθησίες και συνεχή παρουσία, αν πάρουμε τα τοπικά παραδείγματα που γνωρίζουμε.
Ωστόσο όλες αυτές οι πράξεις εθελοντισμού, θα καταντήσουν να γίνουν κανόνας και όχι εξαίρεση (ήδη καθαρίσαμε τη Σωτήρα, έπειτα το Διαλεχτό, σειρά τι έχει;).
Αν για οτιδήποτε οι δήμοι επικαλούνται τον εθελοντισμό των συμπολιτών, ποιος ο λόγος ύπαρξής τους; Να καθαρίζουμε ξέρουμε και μόνοι μας, δεν χρειάζεται όμως να πληρώνουμε τέλη (τα οποία σημειωτέον είναι ανταποδοτικά) για κάτι που τελικά δεν μας προσφέρεται και το κάνουμε μόνοι μας!!!
.