Αυτό θα είναι σε λίγο καιρό το αγωνιώδες αίτημα των στελεχών και των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ και όλο απογοήτευση θα διαπιστώσουν πως δεν υπάρχει σχετική διαδικασία. Πιθανολογώ πως μεταξύ αυτών που θα αναζητούν τρόπους να εκπαραθυρώσουν τον Κασσέλ θα είναι και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, γιατί θα δει τον σχεδιασμό του να σκοντάφτει στο «ενεργούμενό» του.
Ο Στέφανος Τζουμάκας διαγράφηκε διότι ουδείς θα κλάψει για τη διαγραφή του. Είναι πλήρως αναλώσιμος. Ποιον αποκαλούμε αναλώσιμο; Αυτόν που η απώλειά του δεν ενοχλεί κανένα, που περνά απαρατήρητη, ως μη γενόμενη. Και ο διαγραφείς Τζουμάκας είχε όλα τα χαρακτηριστικά του αναλώσιμου. Συνεπώς, δεν ήταν καμιά επίδειξη πυγμής, εκ μέρους του Κασσέλ, η διαγραφή του. Θα επεδείκνυε τη δύναμή του αν διέγραφε τον Τσακαλώτο ή τον Φίλη ή κάποιο άλλο ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Για την κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ειπωθεί τα πάντα και μάλιστα από τους ίδιους τους Συριζαίους. Προσωπικά ελάχιστα ασχολούμαι, διότι έπαψε να αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία μας. Περιθωριοποιείται, μέσα από εκφυλιστικά φαινόμενα. Η πορεία του είναι γεμάτη αντιφάσεις, διότι έναν αρχηγό με «φιλελεύθερο – αριστερό» προσωπείο τον πλαισιώνει ό,τι πιο χυδαίο έχει να επιδείξει όχι η Αριστερά, αλλά η πολιτική ζωή του τόπου μας από τη Μεταπολίτευση και μετά. Υβριστές και ποινικοί κατάδικοι.
Εν πάση περιπτώσει όλα αυτά αφορούν πρωτίστως τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί βιώνουν την κατάντια τους σχεδόν σε καθημερινή βάση και αυτοί θα πρέπει να απαντήσουν στο δίλημμα: θα διαφυλάξουν την προσωπική τους αξιοπρέπεια ή θα τη θυσιάσουν για την ενότητα του κόμματός τους. Τότε κάποιοι –ίσως όχι λίγοι– θα προσπαθήσουν να διασώσουν και τα δύο προσπαθώντας να διώξουν τον Κασσέλ. Αλλά θα διαπιστώσουν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Μάλιστα, πέραν των καταστατικών προβλημάτων, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο ο Κασσέλ –διαπιστώνοντας πως έχει δημιουργήσει ένα δικό του κοινό, που ουδεμία σχέση θα έχει με την Αριστερά– να αυτονομηθεί. Να αποστασιοποιηθεί ακόμα πιο πολύ από τις αρχές και τα παραδοσιακά προτάγματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Να φτιάξει έναν δικό του χυλό που θα αρέσει σε πολύ κόσμο. Αυτή η κατάσταση ίσως ήδη να επωάζεται μέσα σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Κάποια μηνύματα ήδη ανιχνεύονται.
Για να επανέλθω στον Στέφανο Τζουμάκα. Με χρονοκαθυστέρηση τιμωρείται. Γέννημα – θρέμμα του ΠΑΣΟΚ, αναδείχθηκε μέσα από το ΠΑΣΟΚ, απέκτησε κοινωνικό status μέσα από το ΠΑΣΟΚ και την κρίσιμη στιγμή λάκισε. Ο Τζουμάκας δεν είναι Τζάκρη ή Τόλκας. Όφειλε να παραμείνει στο κόμμα του και να δώσει τις μάχες του. Τώρα τον διέγραψε ένας που ήρθε από το πουθενά—όπως λένε οι δικοί του σύντροφοι.
Τουλάχιστον θα ήταν πιο τιμητικό για αυτόν να τον διαγράψει ένας Παπανδρέου, έστω Γιώργος.