Αυτό το κάλεσμα απευθύνει το ΚΚΕ στο λαό στις σημερινές δύσκολες συνθήκες.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν εργαζόμενοι, λαϊκοί άνθρωποι που διατηρούν επιφυλάξεις για το ΚΚΕ. Άνθρωποι που στήριξαν τις ελπίδες τους στη λύση από τα πάνω, σε μια κυβέρνηση που, χωρίς ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση ,χωρίς σύγκρουση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και την εξουσία του κεφαλαίου. Λαϊκοί άνθρωποι που πίστεψαν πως με μια πιο δυναμική διαπραγμάτευση, εντός των τειχών των μονόδρομων και των δεσμεύσεων της ΕΕ θα μπορούσαν να ακυρωθούν μνημόνια και αντεργατικοί νόμοι, να υπάρξει ανακούφιση.
Το ΚΚΕ απευθύνεται σ αυτούς και τους λέει πως τώρα δεν είναι ώρα για απογοητεύσεις, για μοιρολατρία. Αρκετά πια με τις υποκρισίες τους, τις απάτες τους, τα παιχνίδια και τα ψέματά τους. Τώρα είναι ώρα να γυρίσουμε την πλάτη την σε όσους μας καλούν να κάτσουμε παθητικοί θεατές, να αποδεχθούμε τα μέτρα ως μονόδρομο με το δίλημμα χρεοκοπία ή βάρβαρα μέτρα. Πόσα χρόνια ο ίδιος εκβιασμός;
Με τα ίδια εκβιαστικά διλήμματα που χρησιμοποιούσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις φέρνουν σωρευτικά, και με τα προηγούμενα που παραμένουν ανέγγιχτα, ένα τεράστιο πακέτο πτώχευσης των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και νέα προνόμια και χρήμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
«Ψηφίζουμε το νέο μνημόνιο, παρότι δεν μας εκφράζει, γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική και γιατί δε θέλουμε να πέσει η κυβέρνηση», λέει ο Αλ. Τσίπρας και η πλειοψηφία των κυβερνητικών στελεχών.
Στηρίζουμε την κυβέρνηση, αλλά δε στηρίζουμε τα μνημονιακά μέτρα (!) λέει ο Π. Λαφαζάνης και η «Αριστερή Πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Στηρίζουμε την κυβέρνηση, ψηφίζουμε και τη συμφωνία, παρότι δε συμφωνούμε με τα μέτρα που περιλαμβάνει, λέει ο Π. Καμμένος και οι συμπολιτευόμενοι ΑΝΕΛ.
Ψηφίζουμε τη συμφωνία, παρότι δεν είμαστε στην κυβέρνηση και παρότι δε συμφωνούμε με κάποια από τα μέτρα, λένε η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
Ένα σωρό συνδυασμοί από «συμφωνίες» και «διαφωνίες», που τελικά – με τον… καταμερισμό του καθενός – καταλήγουν στον ίδιο κουβά: Στην εξασφάλιση της ψήφισης του νέου αντιλαϊκού μνημονίου που διασφαλίζει τις στρατηγικές επιλογές του εγχώριου κεφαλαίου και, ταυτόχρονα, στη στήριξη της κυβέρνησης που το ίδιο το κεφάλαιο, εντός και εκτός Ελλάδας, εκτιμά ότι μπορεί να το υλοποιήσει με τις μικρότερες δυνατές λαϊκές αντιδράσεις.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη για το λαό , με το μνημόνιο που είναι ΣΥΡΙΖΑίικο και ΑΝΕΛ, αλλά έχει και την υπογραφή των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποταμιού. Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο από όσα κρατήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια με αγώνες, με νύχια και δόντια μέσα και στην κρίση, ό,τι έχει απομείνει από εργασιακά – ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Φέρνουν ένα τεράστιο πακέτο πτώχευσης των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και νέα προνόμια και χρήμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Όμως, υπάρχει η πραγματική διέξοδος της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Φτάνει ο λαός να πιστέψει στη δύναμή του και να οργανώσει την αντεπίθεσή του.
Υπάρχει ο δρόμος που καταργεί πραγματικά τις δεσμεύσεις της ΕΕ για την εγχώρια παραγωγή, απ’ το κρέας και τη ζάχαρη μέχρι τα ναυπηγεία και άλλους τομείς της οικονομίας.
Υπάρχει ο δρόμος που ξεριζώνει το καπιταλιστικό κέρδος ως βασικό κριτήριο της παραγωγής και θέτει ως γνώμονα τις κοινωνικές, τις λαϊκές ανάγκες.
Αυτός ο δρόμος θα επιτρέψει για παράδειγμα να βγούμε απ’ την κρίση στον κλάδο των κατασκευών και να καλυφθούν οι ανάγκες σε έργα υποδομής, καθώς και οι στεγαστικές ανάγκες χιλιάδων νέων που ζουν σήμερα αναγκαστικά με τους γονείς τους.
Υπάρχει ο δρόμος που θα επιτρέψει να συναφθούν αμοιβαία επωφελείς διεθνείς συμφωνίες για την εισαγωγή τροφίμων και φαρμάκων, ενέργειας, αφού η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας θα έχει σπάσει τα δεσμά και τις αλυσίδες, με τις οποίες είναι χειροπόδαρα δεμένη από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Για ν’ ανοίξει αυτός ο δρόμος, πρέπει άμεσα, τώρα να οργανωθεί και ενωθεί ο λαός, να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα αμέσως, να αποκτήσει σαφή αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό, στη βάση των βασικών αιτημάτων διεκδίκησης, να αναπτυχθεί η κοινωνική λαϊκή συμμαχία του με τα υπόλοιπα λαϊκά κινήματα που έχουν έναν προσανατολισμό ενάντια στα μονοπώλια, να δυναμώσει η συμπαράταξη με το ΚΚΕ, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές και επιφυλάξεις.
Είναι η μόνη ελπίδα πλέον για το λαό, τη νεολαία, για την έξοδο από την κρίση σε όφελος της λαϊκής ευημερίας.
ΚΑΠΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Τ.Ε. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ