Κάθε χρόνο τη δεύτερη μέρα του Πάσχα ή του Αγίου Γεωργίου οι άνθρωποι των Μετεώρων που έχουν στο αίμα τους την αναρρίχηση σκαρφαλώνουν με σχοινιά στην κάθετη πλευρά του γιγάντιου βράχου που ορθώνεται πάνω ακριβώς από το Καστράκι όπου υπάρχει η σκήτη του ʼϊ Γιώργη του Μαντηλά, έχοντας γύρω από τη μέση τους αμέτρητα πολύχρωμα μαντήλια, τα οποία κρεμούν στη σκήτη. Όταν τελειώσει η διαδικασία των μαντηλιών οι αναρριχητές στήνουν χορό, χορεύοντας και τραγουδώντας παραδοσιακά τραγούδια των Μετεώρων.
Νέοι και νέες του χωριού σκαρφαλώνουν στην σπηλιά χρησιμοποιώντας μόνο μία τριχιά για να αφιερώσουν μαντήλια προς τιμή του Αγίου, ένα έθιμο που οι απαρχές του χάνονται μέσα στην περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Ένας σημαντικός σταθμός στις εκδηλώσεις μετά το Πάσχα στην περιοχή είναι ο Αη Γιώργης. Εκεί κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας στο εξωκλήσι του αγίου Γεωργίου Μαντηλά νέοι του χωριού ζωσμένοι στη μέση με εκατοντάδες μαντήλια (τάματα πιστών) σκαρφαλώνουν στο βράχο με τριχιές με σκοπό να κρεμάσουν τα καινούργια και να κατεβάσουν τα περσινά τα οποία μοιράζουν (ως φυλαχτό) στους προσκυνητές.
Το έθιμο των μαντηλιών αποτελεί κατάλοιπο της εποχής της Τουρκοκρατίας όταν, όπως λέει η παράδοση, μια Τουρκάλα προσευχήθηκε στον Άγιο να κάνει καλά τον άνδρα της που ξαφνικά ενώ έκοβε ξύλα στο δασύλλιο του Αγίου κάτω απ’ το μοναστήρι έπεσε κάτω λιπόθυμος. Ο Τούρκος έγινε καλά και η Τουρκάλα για να ευχαριστήσει τον Άγιο πρόσφερε το μαντήλι της. Από τότε το έθιμο έμεινε και όποιος θέλει να κάνει κάποιο τάμα ή να ευχαριστήσει τον Αη Γιώργη δένει ένα μαντήλι στην μέση κάποιου νέου που ανεβαίνει στο βράχο ανήμερα της γιορτής του το οποίο παραμένει ένα χρόνο μέχρι την επόμενη χρονιά.