Πάντα μου άρεσε να αναφέρομαι στην ενορία που αγάπησα περισσότερο από όλες. Αν και η ενορία μου είναι ο ιερός ναός αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Τρικάλων, εκεί όπου μεγάλωσα από μικρός, δίπλα στον παππού μου π. Κωνσταντίνο Νούλα, θεωρώ ενορία μου την αγία Μαρίνα Τρικάλων.
Τον ναό που στα ψηλά της πόλης, κάτω από το λόφο του προφήτη Ηλία, αγκαλιάζει όλες τις ενορίες της πόλης των Τρικάλων. Τον ναό, στον οποίο ψάλλω με τη βοήθεια του Θεού από το 2011. Από την αρχή ένιωσα πολύ οικεία με τον χώρο και τους ανθρώπους της ενορίας. Ο άγιος Θεός έδωσε ώστε να διακονήσω από το ιερό αναλόγιο, οκτώ έτη στην αγία Μαρίνα μας. Την αγία που αγαπάμε, σκεφτόμαστε και μας έχει ακούσει σε δύσκολες στιγμές, εκεί όπου τα αδιέξοδα έσβηναν κάθε ίχνος ελπίδας για τα πράγματα του κόσμου.
Γράφω τούτες τις σκέψεις, μόνο για ένα λόγο. Με αφορμή την ιερά πανήγυρη του ιερού ναού μας στις 17 Ιουλίου, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους με τους οποίους δέθηκα και συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια. Κι επιλέγω να το πράξω τη λαμπρή αυτή και γιορτινή ημέρα, καθώς έρχεται ο καιρός που η διακονία μου στο ιερό αναλόγιο του ιερού ναού, από τη θέση του ιεροψάλτη, θα λάβει τέλος.
Την αγία Μαρίνα την αγάπησα και την αγαπώ. Την νιώθω σαν το σπίτι μου. Η αγία Μαρίνα έχει κάνει θαύματα όλα αυτά τα χρόνια που μαρτυρούν ζωντανή την παρουσία του Θεού στο κόσμο. Μπορεί να παραμένει μία «άγνωστη» ενορία , για πολλούς, όμως η παρουσία της αγίας στα προσωπικά δράματα των ανθρώπων, υπήρξε και μένει εμφανής. Οι άνθρωποι αγαπούν την αγία Μαρίνα. Δεν χρειάζεται να είναι αποκλειστικά οι εκκλησιαστικοί. Εξάλλου, φίλοι του Νυμφίου είναι όλοι οι αταξινόμητοι, τσαλακωμένοι, ακαθόριστοι, αδέσμευτοι. Προστρέχουν στην αγία Μαρίνα. Και η αγία δέεται στον εραστό Νυμφίο για κάθε άνθρωπο που θλίβεται, δοκιμάζεται, πονάει.
Ευχαριστώ τον Γέροντα Μητροπολίτη μας πρ. Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Αλέξιο, τα χέρια του οποίου με χειροθέτησαν αναγνώστη πριν από πέντε έτη και για όλα αυτά τα χρόνια μου στάθηκε σε δυσκολίες και χαρές, αφού η σοφία του είναι πλούτος.
Ευχαριστώ τον αληθινό φίλο Παναγιώτη Παπαγεωργίου, Πρωτοψάλτη του ιερού ναού Ζωοδόχου Πηγής Σαραγίων, ο οποίος πριν από οκτώ έτη με προέτρεψε να διακονήσω στο ιερό αναλόγιο της αγίας Μαρίνας. Σε εκείνον οφείλω τον ερχομό μου στην αγία Μαρίνα.
Ευχαριστώ τους ιερείς με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια. Στέκομαι, όμως, στον νέο μας ιερέα, τον π. Νικόλαο Μανώλη, ο οποίος από τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, διακονεί το ιερό θυσιαστήριο με έμπονη αγάπη. Είναι ευλογία να έχουμε ιερέα στην ενορία μας τον π. Νικόλαο Μανώλη. Ο π. Νικόλαος είναι ένας απλός άνθρωπος, με απλή σκέψη. Ήρεμος, ταπεινός, συνετός. Έχει αγαθή προαίρεση και γι’ αυτό τον αγαπάμε. Δεν χρησιμοποιεί την ιεροσύνη ως εξουσία αλλά συζητά, ακούει και χωρίς απολυτότητες ενεργεί. Αγαπά την ενορία, αγαπά την αγία Μαρίνα και αγωνίζεται με πνεύμα θυσιαστικό, έχοντας δίπλα του συνεργάτες με ενδιαφέρον για τη διακονία στον ιερό ναό. Τον ευχαριστώ γιατί αυτούς τους μήνες που συνεργαζόμαστε δεν με πίκρανε ποτέ, δεν με στεναχώρησε ποτέ και εξομολογούμαι πως ποτέ δεν δημιούργησα μέσα μου κακή σκέψη για το πρόσωπο του. Ο Θεός να τον αξιώνει, καθώς και την όμορφη και χαριτωμένη οικογένεια που έχει δημιουργήσει.
Ευχαριστώ τους ιεροψάλτες που πλαισίωσαν το ιερό αναλόγιο όλα αυτά τα χρόνια. Τον Δημήτρη Γεωργολόπουλο, τον Κυριάκο Ταμπουρά, τον Δημήτριο Γκολοβράντζα, τον Χρήστο Μπαταγιάννη. Ευχαριστώ τις κυρίες που ανταποκρίθηκαν θετικά στο κάλεσμα για τη δημιουργία χορωδίας, η οποία τα τελευταία τρία χρόνια ψάλλει τα εγκώμια του Επιταφίου κατά τη Μ. Εβδομάδα. Εύχομαι σε όλους καλή συνέχεια στην τέχνη της ψαλτικής και ο Θεός να ευωδιάζει με τη θεία χάρη τις προσπάθειες τους για υμνωδία προς το άγιο Όνομα Του.
Ευχαριστώ τους ενορίτες της αγίας Μαρίνας, που από την πρώτη στιγμή με έκαναν να τους νιώσω δικούς μου ανθρώπους. Είναι όμορφοι άνθρωποι, που παρά τον ανηφορικό δρόμο προς τον ιερό ναό, κάθε Κυριακή και κάθε γιορτή ανηφορίζουν να συναντήσουν τον Χριστό και να συσχετιστούν με το πρόσωπο Του σε κάθε Θεία Λειτουργία. Εξάλλου, οι Βλάχοι, στην πλειοψηφία τους, κάτοικοι της ενορίας, φημίζονται για την αρχοντιά και την πίστη τους.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τις κυρίες της ενορίας που κάθε μήνα τελούσαν στον ιερό ναό την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία προς ενίσχυση των αναγκών του. Ο Θεός να ευλογεί τις ίδιες και τις οικογένειες τους.
Αγία Μαρίνα Τρικάλων. Ένας κύκλος που κλείνει με ευχάριστες αναμνήσεις και ευλογημένες στιγμές. Η ενορία, οι άνθρωποι της, έγιναν το πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, της καθημερινότητας μου. Η ενορία της αγίας Μαρίνας μπήκε στην καρδιά μου. Το ίδιο και οι άνθρωποι της. Θα έχει πάντοτε θέση στην καρδιά μου στις σκέψεις μου. Τιμή μου να διακονήσω την ενορία της αγίας Μαρίνας.
Ηρακλής Αθ. Φίλιος
Βαλκανιολόγος, Θεολόγος