Ιωάννα Χαρμπέα: Και δεν είμαι εγώ γυναίκα;

8 Μαρτίου! Ημέρα της γυναίκας! Πολλάχρόνιατώρατηγιορτάζουμε. Κάποιοιμοιράζουνλουλούδιασεόλεςτιςγυναίκεςγιανατιςκαλοπιάσουνσήμερα… τινόημαέχειναμαςθυμούνταιμόνομιαμέρα; Όσοιέχουνκαταλάβειτισημαίνεισύγχρονηγυναίκαπουκαλείταιναπραγματώσειπολλούςκαιαντιφατικούςρόλουςμπορείαπλάνατοθυμάταικαιτις 365 ημέρεςτουχρόνου! Έτσιαπλά!
Κάποτεοιγυναίκεςδεντολμούσανκανναμιλήσουν, ναπάρουνδημόσιατολόγο, ναεκφραστούν! Σήμεραηγυναίκαέχεικαταφέρειπάραπολλά. Αςκάνουμεόμωςμιααναδρομήστοπαρελθόν… έτσιγιαναεκτιμήσουμεότιέχουμεσήμερα.
ΗΣόζουρνερΤρουθμίλησεστοΣυνέδριογιαταΓυναικείαΔικαιώματαπουέγινετονΜάιοτου 1851 στοΆκροντουΟχάιο, όπωςπεριγράφειηΦράνσιςΚέιτζ, πουπροήδρευε, στιςΑναμνήσειςτης:
«Ελάχιστεςήταντότεοιγυναίκεςπουτολμούσανναμιλήσουνδημοσίως. Οισεβάσμιοιδιδάσκαλοιτουέθνουςέπαιρναντονλόγοκαιμαςέβαζανστηθέσημας, ενώοικλακαδόροιδιασκέδαζανμετηνκαταβαράθρωσητων “ξεροκέφαλων” γυναικών.
Οιπιοευαίσθητεςφίλεςήτανέτοιμεςνακαταρρεύσουνκαιηατμόσφαιραμύριζεμπαρούτι. Ότανξαφνικά, απόμιαγωνιάτηςαίθουσας, σηκώθηκεηΣόζουρνερΤρουθ. Προχώρησεαργάκαιεπίσημαπροςτοπροεδρείο, μετοπαλιότηςκαπελάκισταχέριακαισήκωσεταμεγάλαεύγλωτταμάτιατης. Σηκώθηκακαιείπα: “ΗΣόζουρνερΤρουθ“.
Οθόρυβοςκαταλάγιασεκαιόλαταμάτιαστράφηκανσ’ αυτήντηνσχεδόναμαζόνιαμορφή, πουστεκότανπανύψηλη, 1,80 σχεδόν, μετοκεφάλιορθόκαιτοβλέμμαναδιαπερνάτοναέρα, σανναέβλεπεόραμα. Μετιςπρώτεςλέξειςπουπρόφερε, έπεσεμιαβαθιάσιωπή. Μίλησεμεμιαβαθιάφωνή, που, ανκαιδενήτανδυνατή, άγγιξεόλατααφτιάμέσαστηναίθουσακαιέξωαπόαυτήν, στοπλήθοςπουβρισκότανστουςδιαδρόμουςκαιστονδρόμο».
ΟλόγοςτηςΤρουθκαταγράφηκεκαιαργότερατυπώθηκε. Ηεπαναλαμβανόμενηεπωδός «καιδενείμαιεγώγυναίκα;» έγινεστηνδεκαετίατου 1970 έμβληματωνΑφροαμερικάνωνφεμινιστριών.
«Λοιπόν, παιδιάμου, όπουυπάρχειτόσοςσαματάς, κάτικαλόπρέπεινασυμβαίνει. Καιλέωμετοννουμουπως, ανάμεσαστουςνέγρουςτουΝότουκαιστιςγυναίκεςτουΒορρά, όλοιναζητάνεδικαιώματα, ολευκόςάντραςθαβρεθείγρήγοραστριμωγμένος.
Αλλάτιείναιόλααυτάπουλένεεδώ; Αυτόςοάντραςεκείκάτωείπεότιπρέπειναβοηθάνετιςγυναίκεςναμπουνστααμάξιακαιναπερνάνεταλασπόνεραστοδρόμοκαινατουςδίνουνπαντούτοπιοκαλόκάθισμα. Εμέναδενμεβοήθησεποτέκανείςναμπωσεάμαξεςούτεναπεράσωπάνωαπόλασπόνερα, ούτεμουέδωσανποτέκαρέκλανακαθίσω. Καιδενείμαιγυναίκαεγώ; Κοιτάξτεμε! Κοιτάξτετοχέριμου! (Σήκωσετομανίκιτηςκαιέδειξετομπράτσοτης).
Όργωνακαιέσπερνακαιθέριζα, καικανέναςάντραςδενμεέφτανε! Καιδενείμαιγυναίκαεγώ; Μπορούσαναδουλέψωόσοέναςάντραςκαιναφάωόσοέναςάντρας –ότανέβρισκαναφάω– καινααντέξωτομαστίγιοόσοέναςάντρας. Καιδενείμαιγυναίκαεγώ;
Γέννησαδεκατρίαπαιδιάκαιείδαταπερισσότεραναπουλιούνταισκλάβοικαιότανέκλαψαμετονπόνοτηςμάνας, μόνοοΙησούςμεάκουσε! Καιδενείμαιγυναίκαεγώ;
Καιμετάλένεγιααυτότοπράγμαστοκεφάλι. Πώςτολένε; (απότοκοινό, κάποιαψιθύρισε “διάνοια“) Ναι, πουλάκιμου, αυτό. ΤίσχέσηέχειαυτότοπράγμαμεταδικαιώματατηςΓυναίκαςήμεταδικαιώματατουΝέγρου; Αντοποτήριμουχωράειμιαπίνταμόνοκαιτοδικόσουένατέταρτο, δενείναικακίαμεγάληναμηνμ’ αφήνειςναγεμίσωκιεγώτοποτηράκιμου;
Κιύστερα, αυτόςοκοντούληςμεταμαύραεκείπέρα, λέειπωςοιγυναίκεςδενμπορούνναέχουνόσαδικαιώματαέχουνοιάντρες, γιατίοΧριστόςδενήτανγυναίκα! ΑπόπούγεννήθηκεοΧριστόςσου; ΑπόπούγεννήθηκεοΧριστόςσου; ΑπότονΘεόκαιμιαγυναίκα. ΟάντραςδενείχεκαμιάσχέσημετονΧριστό.
ΑνηπρώτηγυναίκαπουέφτιαξεοΘεόςείχετηνδύναμηναφέρειτονκόσμοταπάνωκάτωολομόναχη, αυτέςεδώοιγυναίκεςόλεςμαζίθακαταφέρουνπάλινατοναναποδογυρίσουν, κιαυτήντηφοράθατονφτιάξουνσωστά. Καιτομόνοπουθέλουντώραείναινακάτσουννατονφτιάξουν. Καιοιάντρεςκαλάθακάνουννατιςαφήσουννατελειώσουντηνδουλειάτους.
ΣαςείμαιπολύυποχρεωμένηπουμεακούσατεκαιτώραηγριάΣόζουρνερδενέχειτίποταάλλοναπει».
*ΣόζουρνερΤρουθ (1797-1883), απελευθερωμένησκλάβατηςΝέαςΥόρκης. Αγωνίστηκεγιατηνκατάργησητηςδουλείαςκαιταγυναικείαδικαιώματα.
Χρόνιαμαςπολλά! Μεμιασημαντικήεπισήμανση: Στόχοςδενθαπρέπειναείναιηεξίσωσήμαςμετουςάντρες, αλλάηεξίσωσήμαςμετηνκοινωνία! Μήπωςκαιεμείςοιίδιεςδεναποδεχόμαστεπάντατηνισότητα;