Ο παραπάνω τίτλος ταιριάζει απόλυτα στα τελευταία γεγονότα που ζεί ο Τρικαλινός πολίτης.
Η δημοτική αρχή του Δήμου Τρικκαίων με πρωτεργάτη τον Δήμαρχο κ. Λάππα το αντιλήφθηκε καλά αυτό το παιχνίδι σκεπτόμενη βέβαια πολύ σοφά, δηλαδή πώς ;;
«Αφού πλέον δεν μπορούμε να προσφέρουμε πραγματική οικονομική ανάπτυξη στον πολίτη (θέσεις εργασίας, μικρά αναπτυξιακά έργα ας δώσουμε στον λαό μία μικρή παραίσθηση,μετατρέποντας δηλαδή την Πόλη των Τρικάλων σε ένα απέραντο «ζουρλοπανήγυρο» στήνοντας παράγκες, λούνα πάρκ»,έτσι για να φαίνεται ότι κάτι κινείται σε αυτόν τον έρημο τον τόπο.
Από πλευράς αισθητικής απόψεως ναι πράγματι η πόλη μας έχει γίνει «πανέμορφη», θυμίζοντας την Βαγδάτη που μετά τον πόλεμο οι ιρακινοί αφού ετέλεσαν όλες τις δεήσεις από τις καταστροφές τις οποίες είχαν υποστεί, είπαν να ανοίξουν τις λαικές αγορές και εφόσον δεν είχαν χρήματα για να αγοράσουν τα βασικά και απαραίτητα αγροτικά προιόντα τους για να ζήσουν, άρχισαν να χορεύουν γύρω από τα προιόντα μήπως και ξεχαστούν από όλες τις συμφορές που είχαν υποστεί προσπαθώντας να νικήσουν και την πείνα.Το πρόβλημα όμως δεν λυνόταν!!
Μακάρι τουλάχιστον να έρθουν κάποια έσοδα για τον Δήμο Τρικκαίων γιατί το πρόβλημα της ανεργίας δεν λύνεται με χορούς και τραγούδια κ.Δήμαρχε, αλλά μέσα από την ανάπτυξη διότι για να χορέψει (διασκεδάσει) το παιδάκι πρέπει να έχει και ο πατέρας την οικονομική δύναμη για να το κρατήσει.
Παλιότερα οι παππούδες μας έλεγαν πολλά σοφά λόγια και ένα από αυτά είναι και το παρακάτω σοφό:Νηστκό αρκούδι δεν μπουρεί να χουρέψ πιδάκι μ».
Παραφράσοντας τα παραπάνω λόγια και εγώ θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είμαι διατεθειμένος σαν πολίτης αυτού του τόπου να συμμετέχω σε «ένα πανηγύρι των ζουρλών όπου η επόμενη μέρα θα με βρεί άνεργο» και με αβέβαιες εργασιακές προοπτικές βέβαια.
ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
.