Πριν 10 χρόνια ο τότε δήμαρχος, συντοπίτης του σημερινού δημαρχεύοντα στο Δήμο είχε την πυγμή να “βγάλει” κόκκινη κάρτα στους δημογέροντες και στους αυτοδιοικητικούς “πατερούληδες” της περιοχής, που διαχρονικά ανακατεύουν την τράπουλα, την σημαδεύουν και στήνουν τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Πότε τους βγαίνει πότε όχι, αλλά είναι πάντα παρόντες…
Τους έβαλε στο περιθώριο, χλευάστηκε από αρκετούς και το “πλήρωσε”…
Προς τιμήν του…
Η απορία όλων είναι, γιατί ενώ γνωρίζουν άπαντες από τον πιο αδαή μέχρι και τον πιο σχετικό, τι πραγματικά συμβαίνει με τον “πατερούλη να αλωνίζει” μέσα στο Δήμο , κανείς από τους βασικούς υπεύθυνους θεσμικούς ηγήτορες δεν τολμάει να μιλήσει, αλλά ούτε και να τον αμφισβητήσει ανοιχτά…
Και αν χρειαστεί να φτάσουν και στα άκρα… να φτάσουν…
Έτσι και αλλιώς μόνο φθορά και ζημιές προκαλεί τόσο στο Δήμο όσο και στους συνεργάτες…
Όμως…..
“Το ύψος του ανθρώπου ξεκινά από τα πόδια και φτάνει μέχρι το κεφάλι.
Από εκεί και πάνω ξεκινάει το ανάστημά του”.
Αργύρης Χιόνης
Είναι εκείνο “το ανάστημα” που στους περισσότερους είναι “κρυμμένο” κάπου ανάμεσα:
• στο βόλεμα,
* σε μια καλύτερη θέση αμέσως μετά το βόλεμα
• στην αύξηση του μηνιάτικου και του εισοδήματος
• στην αγωνία για ένα πιο πλούσιο βιογραφικό,
• στην ανάδειξη του επικοινωνιακού προφίλ (αυτό που λέμε φατσιμάρε),
• στην ανθρωπιστική και πολιτισμική υποκρισία …
Αλλά πάλι την επιβίωσή τους ψάχνουν όλοι…
Ποιος να ασχοληθεί με το κοινό καλό….
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, γιατί κάποια στιγμή έρχεται η ώρα του απολογισμού και της κρίσης…. τόσο σε επίπεδο τοπικής όσο και επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής…
