Διορθωτικές κινήσεις αναζητεί η κυβέρνηση, ιδιαίτερα στον τομέα της οικονομίας, ώστε να δείξει ότι ο ανασχηματισμός δεν εξαντλήθηκε στην αλλαγή προσώπων. Ο Ευ. Βενιζέλος «ξαναδιαβάζει» το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για να δει τα περιθώρια αλλαγών, με δεδομένο ότι οι στόχοι έχουν ήδη συμφωνηθεί με την τρόικα και δεν πρόκειται να αλλάξουν. Από το Μαξίμου έχει ξεκινήσει προσπάθεια να μην υπάρξουν νέες διαρροές βουλευτών.Το δύσκολο σενάριο για το συγκεκριμένο στέλεχος είναι αυτό των πρόωρων εκλογών.
Βεβαίως το ξορκίζουν στο μέγαρο Μαξίμου, ωστόσο δεν μπορούν να το αποκλείσουν. Αν μάλιστα οι συνθήκες βελτιωθούν στην κοινωνία και στην κοινοβουλευτική ομάδα και αν οι δημοσκοπήσεις γίνουν πιο ευνοϊκές για το ΠΑΣΟΚ, τότε στην κυβέρνηση θα αρχίσουν να το αντιμετωπίζουν με λιγότερο φόβο.
Για να φτάσουν όμως τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο πρέπει: το επόμενο διάστημα να μην υπάρξει κάποια δυσάρεστη για την κυβέρνηση έκπληξη στις ψηφοφορίες στη Βουλή, να ηρεμήσει η κοινοβουλευτική ομάδα, να μειωθεί η πίεση που ασκεί το κίνημα των «αγανακτισμένων» και βεβαίως να κάνουν πράξη οι εταίροι μας τις υποσχέσεις που έχουν δώσει στον πρωθυπουργό. Με άλλα λόγια πρέπει να συνωμοτήσει το σύμπαν υπέρ των συμφερόντων της κυβέρνησης. Απίθανο; Μάλλον. Πάντως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Το πρώτο μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να περάσει αναίμακτα τη διαδικασία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης την Τρίτη τα μεσάνυχτα. Στο μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν ότι δεν θα υπάρξουν διαρροές. Το δεύτερο στοίχημα έχει να κάνει με τη σύνοδο κορυφής στις 23-24 Ιουνίου. Εκεί θα φανεί πώς θα αντιμετωπίσουν οι δανειστές μας το οικονομικό πρόβλημα της χώρας και αν θα ανάψει το πράσινο φως, ίσως μέσα στον Ιούλιο, το αργότερο τον Σεπτέμβριο, για το νέο θηριώδες μνημόνιο που θα προσφέρει στην κυβέρνηση δημοσιονομική ασφάλεια μέχρι το 2015. Το βάρος της διαπραγμάτευσης θα σηκώσει τώρα ο Ευ. Βενιζέλος.
Αμέσως μετά θα έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και οι εφαρμοστικοί νόμοι. Δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσουν θετικά. Για παράδειγμα, ο βουλευτής Καρδίτσας Ν. Σαλαγιάννης σε συνέντευξή του την Παρασκευή, αμέσως μετά τον ανασχηματισμό, είπε ότι «άλλο πράγμα η ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και άλλο η στάση μου απέναντι στο μεσοπρόθεσμο». Είναι γνωστό ότι περίπου δέκα βουλευτές έχουν βάλει κόκκινες γραμμές σε ό,τι αφορά το Μεσοπρόθεσμο. Αυτό που δεν μπορεί να γνωρίζει, για την ώρα τουλάχιστον, το μέγαρο Μαξίμου είναι αν οι συγκεκριμένοι βουλευτές θα επιμείνουν και θα φτάσουν μέχρι την απόρριψη.
Το οικονομικό επιτελείο, όπως είπε στην «Κ.Ε.» συνεργάτης του πρωθυπουργού, πρέπει με τις πρώτες παρεμβάσεις του να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους πολίτες και να διασκεδάσει το κλίμα πανικού που έχει εγκατασταθεί για τα καλά στην αγορά. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι την Πέμπτη, την ώρα που όλα ήταν στον αέρα και «έπαιζαν» δυνατά και οι πρόωρες εκλογές και η ανατροπή του Παπανδρέου, οι παραγγελίες για σπάσιμο των προθεσμιακών καταθέσεων και για ανάληψη χρημάτων άγγιξαν το ποσό των 500 εκατ. ευρώ. Τραπεζιτικοί κύκλοι έλεγαν στην «Κ.Ε.» ότι «αν η αστάθεια παρατεινόταν για μερικές μέρες, το σύστημα θα έπεφτε, για να μην σηκωθεί ξανά».
Το ερώτημα είναι αν η τριπλέτα του υπουργείου Οικονομικών μπορεί να πετύχει στο δύσκολο έργο της. Οι αμφιβολίες καραδοκούν γιατί στην κορυφή του σχήματος βρίσκεται ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος διαφωνεί με πλευρές του μνημονίου, όχι όμως με τη φιλοσοφία του και πλαισιώνεται από τον Φ. Σαχινίδη, έναν εκ των συντακτών του μνημονίου, και τον Π. Οικονόμου, ο οποίος πριν από μερικές εβδομάδες είχε ζητήσει από την κυβέρνηση να καταγγείλει το μνημόνιο.
Η νέα κυβέρνηση υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, αμέσως μετά την ορκωμοσία, πηγαίνει με τα πόδια από το προεδρικό μέγαρο στο Κοινοβούλιο. Επίσης, με βάση παλαιότερες τοποθετήσεις των τριών, δεν προκύπτει συναντίληψη για την έκταση και την ποιότητα των αποκρατικοποιήσεων. Βεβαίως τον τόνο θα τον δίνει ο κ. Βενιζέλος, ωστόσο η ιδιοσυγκρασία των αναπληρωτών υπουργών μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην εφαρμογή της πολιτικής και στη δημόσια εικόνα της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου.
Με την ανακοίνωση της κυβερνητικής επιτροπής ο Γ. Παπανδρέου δείχνει να ενδίδει στις προτροπές πολλών στελεχών να συγκροτήσει επιτέλους μια διευθύνουσα ομάδα που θα έχει την ευθύνη του σχεδιασμού και θα διαχειρίζεται τις κρίσεις. Το θέμα είναι αν μπορεί να λειτουργήσει ορθολογικά ένα δεκαμελές σχήμα στο οποίο συμμετέχει, για παράδειγμα, ο υπουργός Περιβάλλοντος (προφανώς γιατί είναι ο κ. Παπακωνσταντίνου), αλλά όχι οι υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών! Οι καχύποπτοι θεωρούν ότι η κίνηση του Γ. Παπανδρέου είναι για το θεαθήναι -για να σταματήσουν οι γκρίνιες- και το όργανο αυτό θα έχει την τύχη του προηγούμενου υπό τον Γ. Ραγκούση, το οποίο συνεδρίασε μόνο δύο φορές και μετά πέρασε στο μουσείο της ΠΑΣΟΚικής ιστορίας.
Επειδή αρκετοί υπουργοί θα μπουν στον πειρασμό ν’ αλλάξουν γενικούς γραμματείς και επικεφαλής οργανισμών που είναι στους τομείς ευθύνης τους, ο πρωθυπουργός έχει δώσει εντολή να αποφευχθεί αυτό πάση θυσία για να μην σημειωθούν καθυστερήσεις. Αλλωστε υπάρχει και η πικρή πείρα του παρελθόντος. Μόνον σε ειδικές περιπτώσεις και εφόσον ο υπουργός πείσει το πρωθυπουργικό γραφείο ότι είναι απαραίτητες κάποιες αλλαγές προσώπων, θα δοθεί η έγκριση.
Επισήμως από το μέγαρο Μαξίμου λένε ότι στους σχεδιασμούς του πρωθυπουργού δεν είναι οι πρόωρες εκλογές, είναι όμως το δημοψήφισμα. Αν θα γίνει (φθινόπωρο) δεν θα αφορά θέματα δημοσιονομικής πολιτικής (απαγορεύεται) ή τη θέση της χώρας στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική (υψηλού κινδύνου), αλλά ζητήματα σχετικά με το πολιτικό σύστημα, τη διαφάνεια, τη χρηματοδότηση των κομμάτων και τον εκλογικό νόμο.
Πηγή:Ελευθεροτυπία