Την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου ξεκινήσαμε δύο πούλμαν με τους μαθητές της τρίτης τάξης του 3ου ΓΕΛ Τρικάλων για την πενθήμερη εκδρομή μας στη γειτονική Βουλγαρία.
Παρά τους κατ’αρχήν φόβους μας, ότι η Βουλγαρία ίσως δεν θα ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές χώρες, τελικά αυτό που ζήσαμε εκεί ήταν υπεραρκετό για να μας κάνει να αλλάξουμε εντελώς γνώμη. Από τη στιγμή που περάσαμε τα σύνορα Ελλάδας- Βουλγαρίας, ολοένα και περισσότερα τοπία και εικόνες μας εντυπωσίαζαν και τυπώνονταν ανεξίτηλα στο νου μας!
Η πρώτη μας επίσκεψη, αμέσως μετά τα σύνορα, ήταν στο παλιό ελληνικό χωριό “Μελένικο” της Βουλγαρίας και ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς το Μελένικο (Melnik) είναι ένα πολύ ζεστό χωριό γεμάτο γραφικά κτίσματα, μικρά μαγαζιά και ξενώνες. Είδαμε χιονισμένες τις υπέροχες φυσικές πυραμίδες του, πόλο έλξης για τους τουρίστες, και αγοράσαμε τα ξακουστά κρασιά του, που για αιώνες παράγονται εκεί.
Ακολούθησε το απόγευμα η άφιξή μας στην πόλη του Μπάνσκο, που ήταν και αυτή μια μοναδική εμπειρία, καθώς το Μπάνσκο αποτελεί μία από τις ομορφες και τουριστικές πόλεις της Βουλγαρίας! Το Μπάνσκο, πόλη γνωστή για το χιονοδρομικό του κέντρο, έτσι όπως το αντικρίσαμε ήταν μια γραφική πόλη γεμάτη χιονισμένα τοπία αλλά και αμέτρητους ξενώνες, που διαθέτει για την όσο το δυνατό καλύτερη διαμονή των επισκεπτών της σε αυτή! Η περιήγησή μας σε αυτή την υπέροχη πόλη, θύμιζε όπως το παραλλήλισαν πολλοί από τους συμμαθητές μου μια βόλτα στο γνωστό χωριό “Ελάτη”, αλλά διέφερε σε μεγάλο βαθμό ως προς το μέγεθος και την εξέλιξή της! Ένα από τα πιο παράξενα και πρωτάκουστα για εμάς τους Έλληνες φαινόμενο είναι το γεγονός πως τα σπίτια και όλα τα κτίρια της Βουλγαρίας παλιά και καινούργια δεν διέθεταν παντζούρια, φαινόμενο που όπως οι καθηγητές μας, μας εξήγησαν, είναι σύνηθες σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Κατά τη διάρκεια της πρώτης κιόλας ημέρας είχαμε εξερευνήσει την πόλη με περίπατο στους χιονισμένους δρόμους της, με υπερβολικά χαμηλή θερμοκρασία, που όμως δεν μας εμπόδισε σε τίποτα αφού το κρύο εκεί είναι όπως το λένε “χοντρό”.
Την επόμενη μέρα περπατήσαμε με τα πόδια μέχρι το σταθμό του τρένου της πόλης, για να κάνουμε την περίφημη σιδηροδρομική διαδρομή στις χιονισμένες βουνοκορφές πάνω στις ράγες των 76cm! Η διαδρομή αυτή διήρκησε περίπου 5 ώρες, και στο διάβα μας δρασκελίσαμε τα βουνά από το Πιρίν μέχρι τη Ροδόπη και περάσαμε μέσα από απέραντα δάση με χιονισμένα έλατα, και μεγάλα κάτασπρα λιβάδια στολισμένα με γραφικά Πομακοχώρια.
Περάσαμε από την ορεινή πόλη Βέλιγκραντ με τις θερμές πηγές της, και τελικά φτάσαμε στο Σεπτέμβρη, από όπου στη συνέχεια οδηγηθήκαμε με τα πούλμαν στην Φιλιππούπολη.
Από τη σχετικά λοιπόν μικρή πόλη του Μπάνσκο με τα γραφικά της τοπία, μεταφερθήκαμε πλέον σε έναν τελείως διαφορετικό τόπο με άλλη πια “κοσμοπολίτικη” θα λέγαμε ανάπτυξη.
Πρόκειται για μία όμορφη πόλη με μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία, σε ένα από τα οποία είχαμε την τύχη να μείνουμε και εμείς, καθώς και μια ευρεία ποικιλία εμπορικών κέντρων και καταστημάτων που εξυπηρετούν τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών της. Μετά την επίσης μίας βραδιάς διαμονή μας στην πόλη, την τρίτη μέρα κάναμε περιήγησή στο Βαρούσι δηλαδή στην παλιά πόλη της Φιλιππούπολης (το Plovdiv)! Εκεί γνωρίσαμε μία πανέμορφη συνοικία, γεμάτη φαντασμαγορικά κτίσματα, τα οποία ήταν, από κάθε άποψη, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής! Έχουν αποτυπωθεί αμέτρητες εικόνες τόσο από τους μαθητές όσο και από τους καθηγητές, που απεικονίζουν τα πανέμορφα κτίρια, που σπάνια στη ζωή σου αντικρίζεις και που επίσης σπάνια ένας λαός καταφέρνει να συντηρήσει. Τα περισσότερα από τα κτίρια αυτά ήταν κάποτε ιδιοκτησίες πλούσιων Ελλήνων εμπόρων της παλιάς εποχής! Η παλιά αυτή πόλη χαρακτηρίζεται σήμερα από την UNESCO ως μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Εκεί επισκεφθήκαμε την εκκλησία των Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης καθώς και το Ρωμαϊκό θέατρο. Το απόγευμα πια, μαζί με τις αποσκευές μας βρισκόμασταν στο δρόμο για την πρωτεύουσα της Βουλγαρίας τη Σόφια, και το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκε η έξοδός μας σε μία παραδοσιακή Βουλγάρικη ταβέρνα με φολκλορικό καλιτεχνικό πρόγραμμα! Οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού είχαν φροντίσει να μας παρουσιάσουν ένα υπέροχο χορευτικό πρόγραμμα σαν καλωσόρισμα στον τόπο τους! Οι χορευτές δεν παρέλειψαν να μας παρακινήσουν και να μας κάνουν να συμμετέχουμε στα δικά τους ήθη και έθιμα μέσω των χορών. Βούλγαροι και Έλληνες φάνηκε να ενώνονται εκείνη τη βραδιά, καθώς ανακατεμένοι χόρευαν μαζί ξεπερνώντας τα σύνορά τους!
Την τέταρτη μέρα κάναμε μία μικρή ξενάγηση στο κέντρο της Σόφιας, όπου εντυπωσιακά ήταν τα επιβλητικά κτήρια της πόλης. Επισκεφθήκαμε το αρχαιολογικό μουσείο και το θαυμάσιο μουσείο φυσικής ιστορίας, για να εισβάλουμε στη συνέχεια στο χώρο της Ρώσικης εκκλησίας, με τους χρυσούς τρούλους! Η ξενάγησή μας ολοκληρώθηκε με την επίσκεψή μας στον εντυπωσιακό ναό του Αλεξάντερ Νιέφσκι. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας αφιερώθηκε για την επίσκεψη σε ένα πολυκατάστημα έτσι ώστε να κάνουμε και τα απαραίτητα ψώνια μας!
Η τελευταία μέρα, η πέμπτη μέρα της εκδρομής μας, χαρακτηρίστηκε ως “το ταξίδι της επιστροφής”. Η τελευταία μας επίσκεψη ήταν στο μοναστήρι της Ρίλα, μνημείο και αυτό της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, με τα εντυπωσιακά του κελιά και το θαυμάσιο καθολικό, δηλαδή τον κεντρικό του ναό.
Κάπου εδώ λοιπόν και αφού οι φωτογραφικές μας μηχανές, αλλά και οι ψυχές μας είχαν γεμίσει με ωραίες εικόνες, ολοκληρώθηκε η περιήγησή μας στη γειτονική μας χώρα και μετά από λίγο περάσαμε πια και τα σύνορα της Βουλγαρίας!
Η πενθήμερη αυτή εκδρομή αποτέλεσε, κατά γενική παραδοχή, μία θαυμάσια εμπειρία, τόσο για τους μαθητές του σχολείου μας, όσο και για τους καθηγητές μας. Η Βουλγαρία, είναι μία χώρα με τα δικά της ξεχωριστά χαρακτηριστικά και αξίζει αναμφίβολα ο οποιοσδήποτε να την επισκεφθεί και να γνωρίσει τις φανερές αλλά και τις κρυφές της ομορφιές!
Kαραδήμα Δήμητρα μαθήτρια της Γ’ τάξης του 3ου ΓΕΛ Τρικάλων «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ»
.