Γιώργος Παπασίμος : Καπιταλισμός «Λεβιάθαν»

papasimos gior

Πριν λίγες ημέρες, δόθηκε και φέτος στην δημοσιότητα από το περιοδικό «Forbes» η ετήσια «λίστα των δισεκατομμυριούχων» του πλανήτη, με αριθμούς, που «κόβουν την ανάσα» και δείχνουν την δραματική και επικίνδυνη για την ανθρωπότητα πορεία και εξέλιξη του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Συγκεκριμένα, ενώ το 2008, προ δηλαδή της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης, που ξεκίνησε από τα «τοξικά» ομόλογα στις Η.Π.Α. και «κατακαίει» μέχρι σήμερα την παγκόσμια οικονομία, οι δισεκατομμυριούχοι στον πλανήτη ανέρχονταν στους 793 και η συνολική τους περιουσία σε 2,4 τρισεκατομμύρια δολλάρια, έξι χρόνια μετά και εν μέσω κρίσης, το 2014 οι δισεκατομμυριούχοι ανήλθαν στους 1826 και η ατομική τους περιουσία εκτινάχθηκε στα 7,05 τρισεκατομμύρια δολλάρια !!!

Την ίδια αυτή χρονική περίοδο 2008 – 2014, που έχουμε τον υπερδιπλασιασμό σε αριθμό των πλανητικών «χρυσοκάνθαρων» και τον τριπλασιασμό της περιουσίας τους, η φτώχεια στον πλανήτη έλαβε τρομακτικές διαστάσεις. Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι στον Τρίτο Κόσμο ζουν με λιγότερα από 2 δολλάρια την ημέρα κατά μέσο όρο.

Στις Η.Π.Α. ο αριθμός των ανθρώπων, που ζουν με συσσίτια ξεπέρασε τα 50 εκατομμύρια, οι, δε, πλειστηριασμοί κατοικιών τα 10 εκατομμύρια. Στην Ευρώπη της μονεταριστικής λιτότητας, που επιβάλλεται από το Βερολίνο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι άνεργοι ξεπερνούν τα 26 εκατομμύρια, ενώ το 2008 ανέρχονταν σε 16 εκατομμύρια. Η κατάσταση, δε, στον Ευρωπαϊκό Νότο έχει γίνει ανεξέλεγκτη, με προεξάρχουσα την Χώρα μας, που αντιμετωπίζει σοβαρότατη ανθρωπιστική κρίση.

Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για την απόλυτη στρέβλωση του καπιταλιστικού συστήματος, με την «εκρηκτική» ενίσχυση και επικράτηση του χρηματοπιστωτικού τομέα έναντι του παραγωγικού και την δημιουργία τεράστιου «νεκρού πλούτου» στα χέρια μιας μικρής παγκόσμιας καπιταλιστικής «ελίτ», βυθίζοντας τις κοινωνίες σε συνθήκες απόγνωσης και τον πλανήτη σε προϊούσα πορεία καταστροφής, λόγω της ανεξέλεγκτης και άναρχης υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της περιβαλλοντικής καταστροφής.

Βιώνουμε την μετατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο ξεκίνησε στην πρώτη περίοδο ως «προοδευτικό» κοινωνικοοικονομικό σύστημα, ως διάδοχο σύστημα της φεουδαρχίας, σε μια ιδιότυπη παγκόσμια οικονομική «δικτατορία λίγων νεοφεουδαρχών», που απειλεί το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Οι παραπάνω αναφορές δεν είναι καθόλου υπερβολικές, παρά την τεράστια προσπάθεια των «απολογητών» και υποστηρικτών του καπιταλισμού, που εμφανίζουν την κατάσταση αυτή ως τις συνήθεις κρίσεις των «απρόσωπων» αγορών και ως «περίπου φυσικό φαινόμενο», αν κάποιος αναλογισθεί με τι ισούται ο πλούτος των 1836 «Κροίσων» των 7,05 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων. Όσο και αν ακούγεται απίστευτο, ξεπερνούν τα ΑΕΠ της Γερμανίας και της Γαλλίας μαζί, τα ΑΕΠ της Βραζιλίας, Ρωσίας και Ινδίας μαζί, τα ΑΕΠ όλων των Χωρών της Αφρικής και ισούνται σχεδόν με το ΑΕΠ της Κίνας !!!

Η πορεία και η επικίνδυνη εξέλιξη για την ανθρωπότητα του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, που έχει μετατραπεί σε σύγχρονο «Λεβιάθαν» και απειλεί τις ανθρώπινες κοινωνίες, περιγράφεται εύστοχα, πυκνά και συνεκτικά από τον σπουδαίο μαρξιστή Κρις Χάρμαν στο βιβλίο του «Καπιταλισμός Ζόμπι»: «Ο καπιταλισμός ήταν και είναι ένα ολοποιητικό-«ολοκληρωτικό» σύστημα κατά ένα τρόπο που κανένας προηγούμενος τρόπος παραγωγής δεν υπήρξε, αναγκάζοντας ολόκληρο τον κόσμο να χορεύει στους ξέφρενους ρυθμούς του ανταγωνισμού και της συσσώρευσης.

Όσο όμως προχωρά σε αυτή τη διαδικασία ενσωμάτωσης, το σύστημα ως σύνολο συνεχώς αντιδρά πάνω στις ξεχωριστές διαδικασίες από τις οποίες εξαρτάται. Η σύγκρουση των κεφαλαίων αναγκάζει το καθένα απ’ αυτά να συσσωρεύει κατά ένα τρόπο που θα παράγει πτωτική πίεση πάνω στα ποσοστά κέρδους για όλα τους. Εμποδίζει το καθένα απ’ αυτά να είναι ακινητοποιημένο, ακόμα και αν περιστασιακά αντιλαμβάνονται την ερήμωση που επιφέρουν. Είναι ένα σύστημα που δημιουργεί περιοδική καταστροφή για όλους όσους ζουν μέσα σε αυτό, ένα τρομακτικό υβρίδιο μεταξύ τέρατος του Frankenstein και Δράκουλα, ένα ανθρώπινο δημιούργημα το οποίο ξέφυγε από τον έλεγχο και επιζεί καταβροχθίζοντας το ζωογόνο αίμα των δημιουργών του».

.