Μετά το rebranding ήρθε και το restart για τον Αλέξη Τσίπρα, που επιχειρεί κίνηση υψηλού ρίσκου σε ένα ρευστό πολιτικά περιβάλλον. Πλέον η συζήτηση για ένα νέο πολιτικό φορέα δεν γίνεται ερήμην του, όπως είπε σε ομιλία του σε φοιτητές της Σορβόννης. Όσο για το τι επιδιώκει, αποκαλυπτική-αλλά όσο τόσο προβεβλημένη από τα εγχώρια ΜΜΕ-ήταν η απάντηση σε ερώτημα φοιτητή «πώς θα επέλθει η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα». Ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε ότι αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: «Είτε με τη συνειδητοποίηση των ηγεσιών των σημερινών κομμάτων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς ότι οφείλουν να παραμερίσουν τους εγωισμούς τους και να άρουν τον σημερινό κατακερματισμό, ειδάλλως με μια συνολική ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού που θα τους ξεπεράσει».
Προφανώς από την ανάγνωση της δήλωσης παραίτησής του από τη Βουλή ανακύπτει ότι επιλέγει σαφώς τη δεύτερη επιλογή, με τον ίδιον να φιλοδοξεί να γίνει μοχλός μιας συνολικής ανασύνθεσης. Άλλωστε σε ό,τι αφορά στο πρώτο σενάριο, το μεν ΠΑΣΟΚ διατηρεί σταθερά τη γραμμή της αυτόνομης πορεία του, ο δε ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά μάλλον βιώνουν ακόμα πιο δραματικά το υπαρξιακό τους πρόβλημα.
Ήδη διαγράφονται στον ορίζοντα και τα μεγάλα εμπόδια που θα πρέπει να υπερβεί για να φτάσει με αξιώσεις μέχρι το τέλος του πολιτικού μαραθώνιου που επιλέγει, έως τις εκλογές του 2027.
- Σήμερα, δημοσκοπικά το 20% των πολιτών εκφράζουν συμπάθεια ή δυνητική ψήφο για ένα κόμμα Τσίπρα. Ωστόσο η δυνητική ψήφος δεν ισοδυναμεί με πρόθεση ψήφου, που εκτιμάται σε τελευταίες μετρήσεις γύρω στο 8 με 10%. Για σύγκριση, με βάση μετρήσεις της Opinion Poll, η δυνητική ψήφος του ΠΑΣΟΚ είναι γύρω στο 36% αλλά η πρόθεση ψήφου στο 14%. Για το ΚΚΕ, η δυνητική ψήφος κυμαίνεται στο 18% αλλά η πρόθεση ψήφου είναι στο 8 με 9%. Αυτή η ψαλίδα πόσο εύκολο είναι άραγε να κλείσει;
- Την ίδια στιγμή, σχεδόν οι επτά στους 10 που ερωτώνται απαντούν αρνητικά στο ενδεχόμενο πολιτικού φορέα υπό τον Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί οι καιροί να αλλάζουν, αλλά είναι φανερό ότι το ποσοστό αυτό μπορεί να ισοδυναμεί με μια μεταλλαγή του αντι-ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ιδιότυπο αντι-Τσίπρα μέτωπο. Αυτό ασφαλώς δυσκολεύει την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να ανοιχτεί στο χώρο του Κέντρου-άλλωστε οι δημοσκοπήσεις ανιχνεύουν την επιρροή του κυρίως στον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Κι αυτό, παρά τις αναφορές του στο «δημοκρατικό καπιταλισμό» αλλά και την απάλειψη αναφορών στην Αριστερά στην αναγγελία παραίτησής του από βουλευτής. Θα χρειαστεί χρόνος, πρόγραμμα και επεξεργασμένες θέσεις για να έχει ελπίδες διείσδυσης στον χώρο του Κέντρου.
- Μπαίνοντας σταδιακά στον πολιτικό στίβο, ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί αντιμέτωπος όχι μόνο με την κυβέρνηση αλλά και με τις συνιστώσες του χώρου που θα ήθελε να ανασυνθέσει. Έτσι, το ΠΑΣΟΚ παραμένει σταθερά στην αυτόνομη πορεία του και τον στόχο να έρθει πρώτο κόμμα έστω και με μια ψήφο. Στον ΣΥΡΙΖΑ, στον βαθμό που θα συρρικνωθεί περαιτέρω, θα βρει απέναντι τους πρώην συντρόφους του με έντονη κριτική διάθεση-το ίδιο πρόβλημα θα έχει τόσο με τη Νέα Αριστερά όσο και με το Κίνημα Δημοκρατίας του Στ. Κασσελάκη, ενώ δριμεία είναι και η κριτική του Γ. Βαρουφάκη. Όλα αυτά συνηγορούν στην εκτίμηση ότι θα επιλέξει να επιχειρήσει μια υπέρβαση των σημερινών κομματικών αγκυλώσεων στον χώρο της Αριστεράς. Θα συμπεριλάβουμε εδώ και την αναμενόμενη δριμεία επίθεση της κ. Κωνσταντοπούλου, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας κερδίζει μεγάλες συμπάθειες στην Πλεύση Ελευθερίας- σύμφωνα με την PULSE, οι τέσσερις στους 10 οπαδούς της Πλεύσης βλέπουν θετικά ή με ενδιαφέρον το νέο εγχείρημα.
- Όμως υπάρχουν και κοινωνικά αναχώματα που πρέπει να υπερβεί ο πρώην πρωθυπουργός στο νέο ξεκίνημά του για τις όμορφες θάλασσες. Με βάση ποιοτικές μετρήσεις, ο κ. Τσίπρας καταγράφει χαμηλές επιδόσεις στα μεσαία στρώματα-υψηλότερες στους οικονομικά ασθενέστερους- ενώ μικρή απήχηση συναντά στο ηλικιακό γκρουπ από 25 έως 40 ετών- η γενιά δηλαδή που βίωσε την τετραετή διακυβέρνηση της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Καλύτερες ενδείξεις υπάρχουν στις μικρότερες ηλικίες και τις γυναίκες.
- Όντας πλέον μέρος της πολιτικής αρένας, θα μετρήσουν πολύ οι θέσεις του σε κρίσιμα ζητήματα, που αναγκαστικά θα κληθεί να τοποθετηθεί. Πληροφορίες από μετρήσεις που έχουν γίνει στο περιβάλλον του δείχνουν ότι οι αναφορές του στα ζητήματα διαφθοράς και τα σκάνδαλα βρίσκουν ευρύτερη απήχηση και μάλιστα διακομματικά. Αντίθετα, σύντομα θα κληθεί να πάρει θέση και για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον, για το οποίο η κοινή γνώμη παραμένει εξαιρετικά επιφυλακτική.
Ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί το restart με έντονο επικοινωνιακό αποτύπωμα και ως αντίδοτο σε μια κατακερματισμένη Κεντροαριστερά. «Ποτέ δεν διψούσα για εξουσία. Αλλά μου λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους» είχε πει στην συνέντευξή του στη Le Monde, τον περασμένο Αύγουστο. Ωστόσο, του αποδίδουν την πεποίθηση ότι ένας πρώην πρωθυπουργός δεν μπορεί να επανακάμψει παρά με στόχο την πρωθυπουργία και με μέσο την «ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού». Φιλόδοξος στόχος, θα περάσει από 40 κύματα…