Οτίτλος του άρθρου είναι προβοκατόρικος. Όταν λέμε «πρώτη Κυριακή» υπονοούμε πως θα υπάρξει και δεύτερη. Όμως αν δούμε προσεκτικά τα δεδομένα, ίσως δεν είναι τόσο απόλυτα βέβαιο πως θα υπάρξει δεύτερη. Εξηγούμαι: Η χώρα οδηγείται προς τις κάλπες με την σχετική βεβαιότητα πως τις εκλογές της απλής αναλογικής θα διαδεχθούν εκλογές με το νέο εκλογικό σύστημα έπειτα από ενάμισι μήνα, αφού τα κόμματα δεν θα καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Όμως η εκδοχή αυτή, ενέχει κάτι παρακινδυνευμένο ως πρόβλεψη: Ποιος μας λέει πως το ίδιο το αποτέλεσμα των εκλογών, δεν θα οδηγήσει τα κόμματα σε μια λύση συγκυβέρνησης; να το πω πιο απλά: Αν η ΝΔ που προηγείται σταθερά στις μετρήσεις καταγράψει ένα ποσοστό κοντά στο 32-33% και το ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα ένα 12-14%, αυτό θα σημαίνει πως τα δυο κόμματα θα μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας.
Εάν το βράδυ των εκλογών, ή την επομένη, ο Μητσοτάκης πάρει την εντολή και δηλώσει πως δεν ενδιαφέρεται να συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ μετεκλογικά, θα χρεωθεί και τον «μουτζούρη» της ακυβερνησίας. Το αντίστοιχο θα συμβεί και με τον Ανδρουλάκη – ίσως και σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Εάν φανεί πως ο Ανδρουλάκης χρεώνεται την ακυβερνησία, διότι ο ίδιος δηλώνει απρόθυμος να συμπράξει σε ένα κυβερνητικό σχήμα με τη ΝΔ, τότε τα ποσοστά του στις επόμενες εκλογές θα βυθιστούν. Το ίδιο ισχύει εάν πρώτο κόμμα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και καλέσει ΠΑΣΟΚ και Μέρα 25 για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Με άλλα λόγια, ο μουντζούρης της ακυβερνησίας σε κάποιον θα κάτσει. Κι αυτό οι ψηφοφόροι θα το χρεώσουν σε αυτόν που ευθύνεται για την κατάληξη αυτή. Άρα η εξέλιξη των πραγμάτων δεν είναι τόσο γραμμική όσο φαίνεται. Προφανώς από σήμερα μέχρι την ημέρα των εκλογών κανείς δεν πρόκειται να ανοίξει τα χαρτιά του και να δηλώσει πώς σκέφτεται το μετεκλογικό τοπίο πριν ανοίξει η κάλπη. Όμως το αποτέλεσμα των εκλογών της απλής αναλογικής, είναι που θα διαμορφώσει τις εξελίξεις από εκεί και πέρα, όποιες κι αν είναι οι αποφάσεις που θα ληφθούν έπειτα.