Η απεργία της 12ης Νοέμβρη και η καλή συμμετοχή σε αυτή και στις συγκεντρώσεις, ήταν μια πρώτη απάντηση της εργατικής τάξης στο 3ο μνημόνιο και την αντεργατική πολιτική της Τρόικας, των κεφαλαιοκρατών και της κυβέρνησής τους. Ο συντονισμός και η παραπέρα κλιμάκωση της εργατικής πάλης αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την απόκρουση της εφ όλης της ύλης επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη και προϋπόθεση για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής.
Αντί όλες οι εργατικές δυνάμεις να σκεφτούν και να πάρουν πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση, κάποιοι κοιτάζουν να βγάλουν τα μάτια του διπλανού τους, αντί του κοινού εχθρού.
Με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ βάλει κατά πάντων, όλων όσων πήραν μέρος στην απεργιακή συγκέντρωση στο ΕΚΤ, τσουβαλιάζοντάς τους και ταυτίζοντάς τους. Και εξακολουθεί να επιμένει στην ορθότητα της πολιτικής των ξεχωριστών συγκεντρώσεων, δηλαδή στην πολιτική της διάσπασης της ενότητας δράσης της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού της κινήματος.
Τελευταίο του επιχείρημα αποτέλεσε το γεγονός ότι όσοι παραβρέθηκαν στην συγκέντρωση στο ΕΚΤ… άκουσαν «τον επικεφαλής της ΔΑΚΕ ο οποίος πριν λίγο καιρό έδωσε τα διαπιστευτήριά του στην εργοδοσία…».
Το συνδικαλιστή αυτόν, το οποίο σύμφωνα με τα γραφόμενα του ΠΑΜΕ δεν θα έπρεπε να τον ακούει κανένας, το ίδιο το ΠΑΜΕ δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να τον ψηφίσει για Πρόεδρο του ΕΚΤ στο πλαίσιο της, κοινοβουλευτικού χαρακτήρα, πρότασής του για αναλογικό-αντιπροσωπευτικό Προεδρείο.
Με την πρότασή τους αυτή το ΠΑΜΕ και η ΔΑΣ, πρόταση με την οποία συμφώνησε και η ΔΑΚΕ, ζητάνε την συγκρότηση του Προεδρείου στο ΕΚΤ σύμφωνα με την εκλογική δύναμη της κάθε παράταξης. Να πάρει δηλαδή η ΔΑΚΕ τον Πρόεδρο, η ΑΣΚΕ τον Γραμματέα και η ΔΑΣ-ΠΑΜΕ κάποια άλλη θέση.
Στο πλαίσιο αυτής της πρότασης την οποία θα ψήφιζαν όλες οι παρατάξεις στη Διοίκηση του ΕΚΤ αν γινόταν αποδεκτή, το ΠΑΜΕ ήταν και εξακολουθεί να είναι, διατεθειμένο να ψηφίσει για Πρόεδρο «τον επικεφαλής της ΔΑΚΕ ο οποίος πριν λίγο καιρό έδωσε τα διαπιστευτήριά του στην εργοδοσία»! Αυτόν, τον οποίο το ΠΑΜΕ δεν έχει πρόβλημα να ψηφίσει για Πρόεδρο στο ΕΚΤ, τον παρουσιάζει τώρα σαν μπαμπούλα για όλους τους υπόλοιπους που υπήρξαν ωτακουστές του και οι οποίοι δεν συμφωνούν μαζί του όπως και με την διάσπαση της ενότητας δράσης της εργατικής τάξης.
Την ίδια στιγμή δεν πρέπει να λησμονούμε την ευθύνη των παρατάξεων που ηγούνται στη Διοίκηση του ΕΚΤ. Οι παρατάξεις ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ έχουν σοβαρότατες ευθύνες για την εκφυλιστική κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, για την βιομηχανία παραγωγής αντιπροσώπων, τις διπλοψηφίες και τα σωματεία σφραγίδες, την διάσπαση σωματείων, την απομαζικοποίησή του και τις απανωτές του ήττες.
Έχουν ευθύνες διότι δεν οργάνωσαν τον αγώνα για την απόκρουση της επίθεσης της Τρόικας και της επιθετικότητας των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους. Αντίθετα, πολλές φορές έβαλαν πλάτη για να περάσουν αντεργατικές πολιτικές.
Όπως ευθύνες έχει και το ΠΑΜΕ για τον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, τις διπλοψηφίες και τις καλπονοθείες και για την διάσπαση της αναγκαίας ενότητας δράσης. Έχει ευθύνες διότι καμία ενωτική πρωτοβουλία δεν πήρε για τον συντονισμό όλων των αγωνιστικών δυνάμεων. Αντίθετα, αυτό που προβάλει είναι ο αναχωρητισμός, ο εργατισμός και ο ρεφορμισμός στην πράξη, και ο σεχταρισμός σε συνδυασμό με ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο κατά παντός μη ΠΑΜΕ και κυρίως κατά των αγωνιστικών δυνάμεων στο κίνημα.
Με τον τρόπο αυτό δεν επιτρέπει καμία αγωνιστική συσπείρωση και την οικοδόμηση ενιαίου εργατικού μετώπου πράγμα που τελικά διευκολύνει τους κεφαλαιοκράτες και τις κυβερνήσεις τους στην υλοποίηση των άνομων σχεδίων τους.
Οι ταξικές δυνάμεις στο κίνημα πρέπει να παλέψουν μέσα σε αυτό για την μαζικοποίησή του και την δημοκρατική λειτουργία του εμμένοντας στις αρχές τους: ένα σωματείο κατά χώρο, ένα ΕΚ κατά νομό, μία Ομοσπονδία κατά κλάδο παραγωγής, μία ΓΣΕΕ, όλα εκτός πάσης αστικής επιρροής.
Όσο αφορά στην Αγωνιστική Πρωτοβουλία, να θυμίσουμε στην ηγεσία του ΠΑΜΕ ότι δύο (2) μέλη μας μαζί με άλλους αγωνιστές του κινήματος, ανάμεσα στους οποίους δεν βρίσκονται στελέχη του, σέρνονται στα δικαστήρια στις 8 Δεκέμβρη 2015 από τον εργολάβο καθαριότητας του Νοσοκομείου Τρικάλων επειδή στηρίξαμε ενεργά και συμπαραταχτήκαμε με τον αγώνα των καθαριστριών που διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά.
Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εργαζομένων-Άνεργων Ν. Τρικάλων
.