Τι έγινε ρε παιδιά;Ζούμε ακόμη;Πεθάναμε μήπως και είμαστε στα μπαράκια με τον Άγιο Πέτρο;Στο 2004 του Χαριστέα είμαστε ή στο 1970 του Αδώνιδος του Πολυτωνικού;O Φωτόπουλος γράφει ακόμη sms ή τώρα το παίζει αγωνιστής μπροστά στις κάμερες;Ο Σαμαράς υπέγραψε;Ο Παπανδρέου;;Ήμαρτον!!!Και το φα’ί’ μας θα το φάμε όλο.Χωρίς τη βοήθεια του Πάγκαλου.(Δηλαδή τί βοήθεια,ούτε μπουκιά δε θα προλαβαίναμε!)Φτάνει πια…ΦΤΑΝΕΙ!!!! Αφήστε μας να χαμογελάσουμε.Αφήστε μας να σκεφτούμε.Οχι άλλες δόσεις.Όχι άλλες υπογραφές.Όχι άλλα χρέη.
Μα, θα πει κάποιος,οι οικονομολόγοι λένε ότι έχουμε δεν έχουμε λίγες μέρες ζωής.Άς έχουμε..Άς έχουμε!Θέλω να ζήσω τις λίγες αυτές ημέρες με αξιοπρέπεια!Να σκεφτώ με το δικό μου μυαλό,με τη δική μου καρδιά!Να προλάβω να πάω να συναντήσω τον mr Coco-mat στην Ολλανδία.Να φάω παξιμάδι με λάδι και να κάνω βόλτα με τα διπλά ποδήλατα του.Δίπλα-δίπλα.Να μιλάμε! Να μου μιλήσει για την ελληνική φιλοξενία και το ελληνικό χαμόγελο.Να μου διηγηθεί πώς έγινε και από το Μοναστηράκι κατέκτησε τον κόσμο.Σίγουρα αυτός δεν πιστεύει στις κρίσεις.Συστημικές(τι ωραία λέξη,σε στέλνει κατευθείαν για ύπνο),περιοδικές,κυκλικές,ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ(πολύ καλύτερη λέξη αυτή).Ξέρετε,οι κρίσεις είναι η καλύτερη δικαιολογία για αναδιανομή χρήματος.Και εξουσίας(για να ξαναμαζέψουμε χρήμα).Υπέρ των λίγων φυσικά.Και των εκλεκτών,βεβαίως βεβαίως.
Δε θέλω να είμαι ούτε στους λίγους,ούτε στους εκλεκτούς.Θέλω να μπορώ να χαμογελάω,να σκέφτομαι,να αισιοδοξώ.Να δημιουργώ.Να βλέπω την αλλαγή ποδιού του Λαμπράκου και την πάσα με το αριστερό,και να είναι ο κόσμος όλος πανέμορφος! Γιατί,ξέρετε,ο κόσμος είναι στ’αλήθεια πανέμορφος..