ΤΟ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ Κ.Κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Θέλω να αναφερθώ σε ένα παρατράγουδο, σε μία άσχημη εικόνα που πολλοί Τρικαλινοί παρατηρήσαμε, καθώς επιστρέφαμε στα Τρίκαλα, μετά το τέλος της χειροτονίας του νέου μας και άξιου Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσοστόμου.
Λίγο πριν από την όμορφη πόλη της Λαμίας τα λεωφορεία που μας επέστρεφαν στα Τρίκαλα, έκανα στάση σε ένα εστιατόριο και κατεβήκαμε για να ξαποστάσουμε λίγο, να φάμε και να χαζέψουμε για λίγο μέχρι να αναχωρήσουμε για τα Τρίκαλα. Κι ενώ κατέβηκαν σχεδόν όλοι οι Τρικαλινοί, λίγο πιο δίπλα και σε εμφανή θέση ένα γκρουπ ιερέων προέβη σε μία πράξη που προσωπικά δεν με ενοχλεί όταν γίνεται κατ’ ιδίαν, αλλά δημόσια προκαλεί. Άρχισαν λοιπόν οι συγκεκριμένοι ιερείς (δεν περίμενα από άλλους τέτοια ενέργεια) να καπνίζουν. Και ήταν ιερείς από χωριά της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Ειλικρινά δεν με αφορά καθόλου τι κάνει στην προσωπική του ζωή κάποιος λαϊκός ή ιερέας. Αν ένας ιερέας καπνίζει σπίτι του ή σε χώρο που δεν τον βλέπει κάποιος άλλος, αυτό δεν με αφορά και δεν το σχολιάζω. Η εικόνα γίνεται άσχημη όταν αυτή η συνήθεια λαμβάνει χώρο σε δημόσια θέα. Και μάλιστα είναι και ο τρόπος, αυτός ο μάγκικος των συγκεκριμένων ιερέων που κάπνιζαν. Σαν απελευθερωμένοι, ανεξάρτητοι, γράφοντας τους υπόλοιπους συμπολίτες τους. Και μετά; Μετά κάθισαν έξω σε τραπεζάκι του εστιατορίου (μόνο που δεν ξάπλωσαν) και με μία αδιαφορία για το ποιοι είναι εκείνοι πρώτα για τον εαυτό τους και το λειτούργημα τους, κάπνιζαν προκλητικά.
Αναφέρω δε πάλι πως δεν είναι μεμπτό να καπνίζει κάποιος ιερέας στο σπίτι του για παράδειγμα. Προσωπικά δεν με σκανδαλίζει. Ούτε τώρα σκανδαλίστηκα, γιατί έχω δύο άλλα κι άλλα στο χώρο αυτό τόσα χρόνια που ποτέ δεν με απέτρεψαν. Θέλω όμως να επισημάνω πως αυτό που έγινε σαν εικόνα και συνήθεια των εν λόγω ιερέων που τους έγραφαν όλους και αδιαφορούσαν προκλητικά λες και ήταν πασάδες, έχει να κάνει με το αμόρφωτο και κυρίως με το απαίδευτο των ιερέων. Και δυστυχώς στην Μητρόπολη μας πολλοί ιερείς δεν έχουν και την απαραίτητη μόρφωση για να έχουν θέσεις που έχουν, αλλά και την κατάλληλη παιδεία από τα σπίτια τους. Σε αυτό δεν φταίει κανένας Μητροπολίτης.
Αυτό οφείλουν να το αναλάβουν οι ίδιοι. Δεν είναι κακό να ανεβάσουν και λίγο το μορφωτικό τους επίπεδο. Η ιεροσύνη που είναι υπούργημα για τον ιερό Χρυσόστομο, δεν είναι βόλεμα, ούτε κλείνει το μάτι ως ύψιστη διακονία σε μία άλλους είδους δημοσιοϋπαλληλική αγρανάπαυση. Και είναι κοινό γνωστό ότι ιδίως τα τελευταία χρόνια, αλλά και παλαιότερα οι περισσότεροι που έγιναν ιερείς δεν είχαν την κλήση, ή αν είχαν την κλίση προς την ιεροσύνη (αυτή τη ροπή και τη θέληση να γίνουν), δεν ήρθε ποτέ η κλήση, το κάλεσμα από τον Θεό.
Η ιεροσύνη δεν είναι δουλειά, ούτε επάγγελμα όπως είπε χαρακτηριστικά γυναίκα ιερέως με ύφος καρδιναλίου. Η ιεροσύνη δεν συνάδει με νεαρούς τσαντοκουβαλητές που φοράνε τα ράσα και τρέχουν σε κάθε γιορτή και γάμο. Η ιεροσύνη δεν είναι λαμπερά άμφια και σταυροί και κάθε τι που σε εξοικειώνει με το άγιο στοιχείο. Η ιεροσύνη δεν είναι το στερεότυπο κήρυγμα, αλλά η ανατροπή και η αληθινή επανάσταση στην εκκλησία όπως την αναφέρει ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς. Η ιεροσύνη δεν είναι μία επιπόλαια και αυθόρμητη απόφαση. Δεν υπάρχουν μόνο άκαπνοι αξιωματικοί. Αν δεν ζήσεις για τον Χριστό, είσαι κι ένας άκαπνος ιερέας. Πνευματικά άκαπνος. Αθυσίαστος. Η ιεροσύνη είναι να σκύψεις χωρίς υποκρισία στον πιο «τίποτε» άνθρωπο για σένα, αλλά που είναι ο πιο «πολλά» για τον Χριστό. Να μιλήσεις με τον άθεο, τον αρνητή, την πόρνη, τον μοιχό, όχι στα λόγια, αλλά εκεί να πας σε εκείνον. Να νιώσεις Σιλουανός στις πτώσεις και Αυγουστίνος. Και να νιώσεις κάθε πτώση που θα γίνει ευχαριστιακή δημιουργία ως εκκλησιολογία ζώσα. Η ιεροσύνη δεν είναι τσιγάρο και μαγκιά σε κοινή, αλλά αναρχία και μεταμόρφωση εις Χριστόν.
Η ιεροσύνη δεν είναι μία πρόχειρη τακτοποίηση, αλλά να ανεβαίνεις τον Γολγοθά με Χριστό, για τον Χριστό και τον άλλον και να κατεβαίνεις τον Γολγοθά με Χριστό, για τον Χριστό και τον άλλον. Η ιεροσύνη δεν είναι επιπόλαια παιδάκια που τους θέλγει η μεγαλοπρέπεια και η άνεση όπως την εννοούν της ιερατικής ζωής και γίνονται ιερείς λέγοντας το κοινό πλέον σε όλους μας «εγώ από μικρός ήθελα να γίνω ιερέας». Η ιεροσύνη είναι αναρχία, επανάσταση απέναντι στις καθεστηκυίεςαντιλήψεις, στο βόλεμα και στην αποφυγή της προσωπικής ευμάρειας. Η ιεροσύνη είναι να ματώσουν τα πόδια σους σε αποστολικούς δρόμους, τρώγοντας Χριστό, πίνοντας Χριστό και φιλώντας Χριστό.
Η ιεροσύνη θέλει να χεις κότσια να τραβήξεις το δρόμο. Να εργαστείς για την εκκλησία, όχι απαραιτήτως με πολλά έργα, αλλά να σκύψεις το νου σου και την ύπαρξη σου στην Αγία Τράπεζα. Είναι μυστηριολογική η φύση της και το επισημαίνει ο Νικόλαος Καβάσιλας, αλλά ψιλά γράμματα αυτά. Και μετά έπονται τα έργα. Αν τα έργα στην ενορία, που πολλές φορές καταντούν ψύχωση και γίνονται για επίδειξη, καταντήσουν να είναι ο πρώτος στόχος του ιερέα, τότε δεν διαφέρουμε από τον Λούθηρο και την απολυτότητα της πίστης και τη σωτηρία δια των έργων.
Ο πρώην Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών, απ’ όσο γνωρίζω έχει κάνει θαυμάσια δουλειά ως προς την κατάρτιση των ιερέων και την παρακίνηση στο να σπουδάσουν και να γνωρίσουν θέματα της πίστης μας. Αγωνιούσε και αγωνιά για τον ιερό κλήρο της Μητρόπολης του και θα το δείχνει με διάκριση. Ο νέος μας Μητροπολίτης κ.κ. Χρυσόστομος πιστεύω πως θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση γιατί είναι νέος, έχει τη διάθεση να τρέξει όλες τις ευκαιρίες προς αυτή την κατεύθυνση και να μορφώσει εις Χριστόν τον ιερό κλήρο και αν τους συμμαζέψει αρκετά γιατί κάποιοι έχουν πάρει πολύ αέρα και δόξα τω Θεώ σε κάποιους άλλους επιτέλους έχουν πέσει τα αυτιά και απομακρύνθηκαν.
Άγιε Τρίκκης και Σταγών, αγαπητέ μας και σεβάσμιε μας πάτερ και Δέσποτα, η Εκκλησία μας είναι σωτηρία, αλλά στο νου των ανθρώπων καταντά και σκάνδαλο. Εύχομαι με την ευστροφία σας, την ανεπηρέαστη αντίληψη σας και τη διεισδυτική σας ματιά, να αναγνωρίσετε εν τάχει τις ορδές όσων ανθρώπων λαϊκών και κληρικών θα σας προσεγγίσουν για να σας ανεβάσουν. Άλλοι θα το πράξουν με αγαθή προαίρεση, κάτι που τονίζουν συχνά οι Πατέρες της εκκλησίας μας ως στοιχείο που καθορίζει την ποιότητα των ανθρώπινων ενεργειών. Άλλοι θα το πράξουν ταπεινά, γιατί σας αγαπούν ή άλλοι γιατί θέλουν να σας αγαπήσουν. Άλλοι θα σας πλησιάσουν για να σας ανεβάσουν και αργότερα να καρφώσουν το καρφί της αχαριστίας στα χέρια σας που τους ευεργέτησαν.
Άλλοι θα θελήσουν θέσεις και αξιώματα και θα σας προσεγγίσουν με την ανάλογη προαίρεση. Άλλοι θα θελήσουν να καταξιωθούν ως φτωχοί τω νου και των πνεύματι, αναλαμβάνοντας ενορίες στην πόλη των Τρικάλων, γιατί ο εγωισμός και η έπαρση τους, δεν τους επιτρέπει να διακονούν ψυχές στην ύπαιθρο. Το χώμα της υπαίθρου βουλιάζει τις φιλοδοξίες και τα σχέδια που δεν μυρίζουν Θεό, αλλά έναν θεοποιημένο άνθρωπο.
Εσείς κ.κ. Χρυσόστομε να θυμάστε αυτό που τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος μας κ.κ. Ιερώνυμος και μου το είπε ως συμβουλή νέος Επίσκοπος αδελφικός σας φίλος σας προχθές την Κυριακή. Η Αγία Τράπεζα ως αρχή και τέλος. Έτσι λοιπόν να σας χαριτώνει ο εν Τριάδι Θεός. Καλή δύναμη. Φώτιση Θεού εις νουν Χριστού. Άξιος!
Ι.Ζ.
.