Δυστυχώς, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, φοιτητής της Γαλακτοκομικής Σχολής των Ιωαννίνων, ένα παλικάρι είκοσι χρονών έφυγε τόσα πρόωρα και άδικα απ’ τη ζωή.
Κι είναι αρμοδιότητα της δικαιοσύνης να αποφανθεί και να αποδώσει ποινικές ευθύνες. Η κοινωνία όμως έχει ήδη καταλογίσει ηθικές ευθύνες στη διεύθυνση και τους εκπαιδευτικούς της Σχολής που, όπως φημολογείται, γνώριζαν για τα καψόνια, τον εξευτελισμό και τη βία που ασκούσαν οι συμφοιτητές πάνω του.
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, ο θάνατος του παιδιού αναδεικνύει το ζήτημα της επιλογής των διευθυντών στο χώρο της εκπαίδευσης, με ποια κριτήρια και ποιοι οι κριτές;
Δεν είναι δυνατόν σήμερα, με δεδομένη τη σχολική βία, κάποιος αδιάφορος, ανεπαρκής και ανεύθυνος, χωρίς στοιχειώδεις γνώσεις ψυχοπαιδαγωγικής, χωρίς ευαισθησίες απέναντι στα παιδιά, να παριστάνει τον διευθυντή κάποιας σχολικής μονάδας, να ισχυρίζεται άγνοια για το τι συμβαίνει στο χώρο ευθύνης του και να πληγώνονται ανεπανόρθωτα παιδιά και έφηβοι. Και το δραματικό να οδηγούνται στο θάνατο, όπως στην περίπτωση του άτυχου Βαγγέλη.
Είναι καιρός να σταματήσει το γελοίο σύστημα επιλογής των διευθυντών (και των προϊσταμένων)με κριτήρια κομματικά, αστείες συνεντεύξεις, απίστευτες μοριοδοτήσεις, μήπως και σε μεγάλο βαθμό ορθοποδήσουν τα σχολεία.
Φαλαγκάρας Σταύρος , εκπαιδευτικός
Υ.Γ. Αν πράγματι έγινε πολιτική παρέμβαση, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αθλιότητά του δεν έχει όρια.
.