Ερώτηση που κατέθεσε ο κ. Κυρίτσης και συνάδελφοι του βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς σε σχέση με την υποβάθμιση του ρόλου και των υπηρεσιών των ειδικευμένων ιατρών εργασίας.
Ευχαριστούμε για την δημοσίευση.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (Ν. 3850/2010, άρθρο 8 «Κύρωση του Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» ο οποίος παραπέμπει στην κοινή Υπουργική απόφαση με Αριθμό Υ7α/ΓΠ. οικ. 112498 (6) [ΦΕΚ Β’ 1775/26.8.2009] «Ιατροί Εργασίας − Όροι και προϋποθέσεις για την απόκτηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων»), στον ιδιωτικό τομέα ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να αναζητεί ο ίδιος υπηρεσίες ιατρού εργασίας.
Ωστόσο, την τελευταία τετραετία -στο πλαίσιο του νόμου 3850/2010- παρατηρείται ραγδαία υποβάθμιση του ρόλου και των υπηρεσιών του ιατρού εργασίας από επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, αλλά κυρίως από υπηρεσίες του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημοσίου τομέα.
Ειδικότερα, το 2010 εκδόθηκαν από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) δυο εγκύκλιοι (10041/27.01.2010 και 10057/11.02.2010) προς τα Κέντρα Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕ.Π.Ε.Κ.) με τις οποίες παρέχεται εξουσιοδότηση σε ιδιωτικές εταιρείες (Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης – ΕΞΥΠΠ) να αναζητούν, ως αντιπρόσωποι των εργοδοτών, Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας.
Με τον τρόπο αυτόν ανατίθεται, ουσιαστικά, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις η αναζήτηση Ειδικών Ιατρών Εργασίας εκ μέρους του εργοδότη, κάτι που δεν προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία για τη νόμιμη λειτουργία των ΕΞΥΠΠ.
Να σημειωθεί ότι, επειδή υπήρξαν καταγγελίες από ειδικούς ιατρούς εργασίας για κατάθεση ψευδών υπευθύνων δηλώσεων, κατά την ανάθεση καθηκόντων ιατρού εργασίας σε γιατρούς των ΕΞΥΠΠ αλλά και σε ιδιώτες ιατρούς, οι οποίοι δεν δικαιούνται να ασκήσουν νομίμως καθήκοντα ιατρού εργασίας, η Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος και η ΓΣΕΕ έχουν ζητήσει να τους κοινοποιηθούν από τα ΚΕ.Π.Ε.Κ. οι επικυρωμένες συμβάσεις των «ιατρών εργασίας» με τις επιχειρήσεις ή/και με τις ΕΞΥΠΠ για το 2010, για τον έλεγχο της νομιμότητάς τους. Επίσης, με επιστολές τους έχουν ζητήσει από το ΣΕΠΕ την απόσυρση των εγκυκλίων ως μη σύννομων και την εφαρμογή της νομοθεσίας. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχουν λάβει καμία απάντηση.
Ακόμη πιο περίπλοκη καταγράφεται η κατάσταση στις Υπηρεσίες του Δημοσίου (Υπουργεία, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα) και του ευρύτερου Δημοσίου τομέα. Οι Υπηρεσίες αυτές αναζητούν υπηρεσίες ιατρού εργασίας με «διακηρύξεις προχείρων μειοδοτικών διαγωνισμών» για «ανάδειξη αναδόχου για παροχή υπηρεσιών υγείας και ασφάλειας» με βάση το Π.Δ.118/2007 (ΦΕΚ 150/Α/2007) «Κανονισμός Προμηθειών Δημοσίου Δικαίου». Οι προκηρύξεις όμως τέτοιου είδους διαγωνισμών αντιβαίνουν τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας, καθώς σε αυτούς συχνά παρατηρείται η εκτόπιση εργαζομένων που παρείχαν επί σειρά ετών υπηρεσίες ιατρού εργασίας, από συναδέλφους τους, οι οποίοι απλώς έκαναν μικρότερη οικονομική προσφορά.
Δεδομένης της συνεχιζόμενης υποβάθμισης του ρόλου και των υπηρεσιών του ιατρού εργασίας από επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, αλλά κυρίως από υπηρεσίες του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημοσίου τομέα,
ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
1. Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και όπου κριθεί αναγκαίο η Δικαιοσύνη, προκειμένου να ανευρεθούν λύσεις στα προβλήματα και την εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας (Ν. 3850/2010), ώστε: α. να μην καταστρατηγείται το σύνολο του νομοθετικού πλαισίου για την υγεία και την ασφάλεια της εργασίας, β. να μην απαξιώνονται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Πολιτείας (ΣΕΠΕ) και το κύρος του ιατρού εργασίας, γ. να μην υποβαθμίζονται οι παρεχόμενες υπηρεσίες στους εργαζόμενους;
2. Προτίθεται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, όπως έχει ζητηθεί από το έτος 2010 από την Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος και τη ΓΣΕΕ, να αποσύρει τις εγκυκλίους (10041/27.01.2010 και 10057/11.02.2010) προς τα Κέντρα Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕ.Π.Ε.Κ.) -με τις οποίες παρέχεται εξουσιοδότηση σε ιδιωτικές εταιρείες να αναζητούν, ως αντιπρόσωποι των εργοδοτών, Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας- ως μη σύννομες;
.