Κάποτε το Εργατικό Κέντρο Τρικάλων, ειδικά την ημέρα εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς έσφυζε από ζωή. Σήμερα, μια τέτοια μέρα, οι πόρτες του ήταν ερμητικά κλειστές, ένδειξη του πόσο πολύ έχει απαξιωθεί στην συνείδηση των Τρικαλινών εργαζομένων, μετά τα αξεπέραστα διοικητικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια.
Βέβαια η φθίνουσα πορεία του ήταν προδιαγεγραμμένη εδώ και χρόνια, κανείς όμως δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε στο σημερινό χάλι, να μην είναι ανοιχτό ούτε την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Σήμερα το μόνο που θύμιζε στο Ε.Κ. Τρικάλων πως ήταν μέρα απεργίας, ήταν ένα μικρό πανό του ΑΚΕΠ δίπλα από την είσοδο του κτιρίου, που προέτρεπε τους εργαζόμενους να συνταχθούν όλοι στα σωματεία…
Για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στο Εργατικό Κέντρο Τρικάλων, σαφώς και υπάρχουν ευθύνες και μάλιστα με ονοματεπώνυμο…Σημάδια των καιρών, που δείχνουν την πλήρη απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος και των ίδιων των συνδικαλιστών!