Την Κυριακή 06-04-14 τύχη αγαθή με έφερε στη πόρτα του 4ου Γενικού Λυκείου Τρικάλων και ο καλός λυκειάρχης είχε την καλοσύνη να με ξεναγήσει στο εσωτερικό του.
Εντυπωσιάστηκα και είπα “υπάρχει ακόμη ελπίς”… για την νεολαία.
Ένα καλοσυντηρημένο συγκρότημα, με απόλυτη καθαριότητα, με διαδρόμους που σε γέμιζαν εικόνες παραστάσεις, γνώσεις και που σε προκαλούσαν να ρωτήσεις και να μάθεις περισσότερα γι’ αυτό το σχολείο, με αίθουσα πολλαπλών χρήσεων σε εξαιρετική κατάσταση, με εργαστήρι σύγχρονων υπολογιστών, με καλάθια για ανακύκλωση, με πίνακες ανακοινώσεων που απέτρεπαν την οποιαδήποτε κακόγουστη επιγραφή σε άλλους χώρους, με ένα πεντακάθαρο και με εκλεκτής ποιότητος προϊόντα κυλικείο.
Κυρίως με έναν επικεφαλής, έναν ευγενικό καλοσυνάτο ηγέτη, που τον άκουγα για περίπου δύο ώρες και δεν τον χόρταινα.
Μια κορνίζα με το ακόλουθο κείμενο τα λέει όλα
“Αν θέλωμεν το λίγο να γένη μεγάλο, πρέπει να λατρεύωμεν τον Θεόν, ν’ αγαπάμε την Πατρίδα, νάχωμεν αρετή, τα παιδιά μας να τα μαθαίνωμεν γράμματα κι’ ηθική”.
Εύχομαι το σχολείο αυτό να είναι ένα από τα παραδείγματα προς μίμηση, ας το βοηθήσουμε να γίνει ακόμη καλύτερο.
ΜΦΧ
ΙΚΓ