Πήγα πρόσφατα σε ένα show και συνάντησα αρκετό κόσμο τον οποίο γνωρίζω και σίγουρα έχουμε ανταλλάξει δυο-τρεις κουβέντες στην καθημερινότητα μας…
Η νέα μόδα είναι να μην χαιρετάς. Εκτός και αν ήταν πάντα στη μόδα και δεν το ήξερα εγώ. Πήγα πρόσφατα σε ένα show και συνάντησα αρκετό κόσμο τον οποίο γνωρίζω και σίγουρα έχουμε ανταλλάξει δυο-τρεις κουβέντες στην καθημερινότητα μας. Μην ξεχνάτε πως η Αθήνα είναι πολύ μικρή και ο χώρος της μόδας επίσης ακόμα μικρότερος οπότε λίγο πολύ θα έχεις ανταλλάξει μια κουβέντα ή θα έχεις τουλάχιστον έναν κοινό γνωστό. Τίποτα. Μούγκα στη στρούγκα. Το αμίλητο νερό. Του έφαγε η γλώσσα η γάτα. Είχε φάει σκορδαλιά το μεσημέρι.
Δεν ξέρω που να το αποδώσω, πραγματικά. Μου έχει τύχει και στο παρελθόν και έχει συμβεί και σε άλλους. Το διευκρινίζω αυτό διότι άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως έχω εγώ το πρόβλημα. Άνθρωποι με τους οποίους γνωρίζεσε έστω και στο ελάχιστο, να κάνουν πως δεν σε βλέπουν. Βλέματα να διασταυρώνονται αλλά τίποτα περισσότερο. Μία κοιτάνε αλλού, μία κάνουν πως βλέπουν τον άλλον πίσω σου.
Ο κόσμος νομίζει πως με αυτή τη συμπεριφορά γίνεται πιο σημαντικός; Πως αποκτά περοσσότερη αξία σαν επαγγελματίας και σαν άνθρωπος; Όσο πιο δύστροπος, τόσο πιο πολύ ανεβαίνεις σε αξία στα μάτια του κόσμου; Αυτή είναι η μόδα; Μα αυτό αγγίζει τα όρια της αγένειας. Ένας πολύ σημαντικός σχεδιαστής ή γενικά επαγγελματίας πρέπει να είναι παγερός; Τι σχέση έχει ο επαγγελματισμός με το χαμόγελο; Υπάρχουν πολλά άλλα σημαντικά κριτήρια για να αξιολογήσεις έναν άνθρωπο εκτός και αν έχεις ανεκπλήρωτα ψυχικά κενά και απαιτείς να τα γεμίσεις παριστάνοντας τον Lagerfeld ενώ δεν ξέρεις τι είναι η βελόνα και η κλωστή.
Είναι τελικά η ξινίλα της μόδας; Όσο πιο ξινός, τόσο πιο σημαντικός; Αν ρωτάτε εμένα, είμαι της κλασικής σχολής. Όσο πιο ξινός, τόσο πιο αντιπαθητικός είσαι και εκπέμπεις αρνητική ενέργεια.
www.womantoc.gr