Σε δυο κομμάτια έχει χωρίσει η Περιφέρεια Θεσσαλίας. Οι μισοί ασχολούνται με τις φωτιές και οι άλλοι μισοί με το συρτάκι του Βόλου.
Δέστε πώς σχολιάζουν επώνυμου παράγοντες του Βόλου την μεγάλη αυτη επινόηση η οποία λένε θα αναβαθμίσει τη Μαγνήσια.
Διαβάζω εδώ και ημέρες στον τοπικό τύπο για το περίφημο… “μεγαλύτερο συρτάκι παγκοσμίως που θα γίνει στο Βόλο 31/8/12 ημέρα Παρασκευή και ώρα 8.30 στην παραλία” που φιλοδοξεί να μπει στο βιβλίο Γκίνες με τα παγκόσμια ρεκόρ και δεν το παίρνω στα σοβαρά. Σκέπτομαι ότι κάποιος μωροφιλόδοξος ιδιώτης έχει μια τέτοια φαεινή ιδέα και θέλει να την πραγματοποιήσει για πάρτι του. Εδώ όμως τα πράγματα είναι σοβαρά, δεν πρόκειται για κάποιον ιδιώτη, εδώ μιλάμε για ενέργεια που γίνεται με πρωτοβουλία και κάλυψη της Περιφέρειας, του Δήμου Βόλου, υπό την καθοδήγηση του… εξοχότατου προέδρου της ΕΚΠΟΛ κ. Κώστα Χαλέβα!
Γίνεται, λέει, για την τουριστική προβολή της πόλης μας, του Βόλου… Λες κι ο Βόλος, με τις τόσες ομορφιές του, έχει ανάγκη μιας τέτοιας προβολής. Αυτό το εγχείρημα, αν πραγματοποιηθεί, όχι μόνο δεν θα δώσει στην πόλη μας περισσότερη (ποιοτική) προβολή, αλλά θα την δυσφημίσει κιόλας. Ποιος είπε ότι το kitsch τελείωσε με τη χούντα; Πιστεύω ότι δεν είμαι ο μόνος συμπολίτης που διατυπώνει αυτή την άποψη.
Σ’ αυτό το καραγκιοζιλίκι, ταιριάζει γάντι η σοφή παροιμία “εδώ ο κόσμος καίγεται και το… μπιπ χτενίζεται“. Διότι βρισκόμαστε και σαν πολίτες και σαν τοπική αυτοδιοίκηση και σαν κοινωνία γενικότερα, μέσα σε μια οικονομική και πολιτική ομηρία από τους ληστές τροικανούς, ντόπιους και ξένους. Ο Δήμος κοντεύει να βάλει λουκέτο, ο περιφερειακός (ξανά) μπήκε στις καλένδες, η ανεργία στην περιοχή μας καλπάζει και αυτοί… τον χαβά τους.
Θα μου αντιπροτείνει κάποιος: και τί πρέπει να κάνουμε τώρα, να πέφτουμε ο ένας μετά τον άλλο απ’ τα μπαλκόνια; Και βέβαια όχι. Και να διασκεδάσουμε πρέπει,αλλά και να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση. Αλλά αυτό δεν θα το κάνουμε βέβαια αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο με φτηνά πανηγυράκια αυτού του στύλ! Δόξα το Θεό, ο τόπος και πολιτισμό έχει και πολλά ήθη κι έθιμα έχει που μπορεί να αναδείξει, έστω και για τουριστικούς λόγους.
Εκείνο που με θλίβει όμως περισσότερο είναι ότι η λεγόμενη πνευματική ηγεσία του τόπου μας μέχρι τώρα σιωπά. Να υποθέσω ότι συμφωνεί μ’ αυτό το καραγκιοζιλίκι; Δεν θέλω να το πιστεύω.
Απόστολος Μωραϊτόπουλος
.