Του Γιώργου Κακαρελίδη
Καθηγητού Εφαρμογών στην Επιχ. Ερευνα & Στατιστική τού ΤΕΙ Πατρών
Εχει δίκαιο ο κ. Ταμήλος. Και να γιατί: «Αντικείμενο της υποεπιτροπής υδατικών πόρων είναιη διαρκής παρακολούθηση, αξιολόγηση και αποτύπωση της κατάστασης των υδατικών πόρων της Χώρας, η διερεύνηση και εκτίμηση ζητημάτων που σχετίζονται με την επάρκειά τους και η υποβολή προτάσεων για την αποτελεσματικότερη διαχείρισή τους. Οι προτάσεις της υποεπιτροπής υποβάλλονται στην επιτροπή και διαβιβάζονται από τον Πρόεδρο της Βουλής στις αρμόδιες διαρκείς επιτροπές, στους αρμόδιους Υπουργούς και τους αρμόδιους φορείς»
(Κανονισμός Βουλής άρθρο 43Α, εδ (x).2γ).
Μόνο από αυτό το άρθρο, αντιλαμβάνεται κανείς το ανεδαφικό τών προσπαθειών των Βουλευτών και τον παραλογισμό τού πολιτικού συστήματος, που τόσο αιχμηρά, αλλά λογικά, διετύπωσε ο κ. Ταμήλος.
Αντί οι καθ’ ύλην αρμόδιοι Φορείς (Ειδικοί Δημόσιοι Οργανισμοί, Ερευνητικά Κέντρα,
Πανεπιστήμια και εσωτερικές διευθύνσεις Υπουργείων) να ‘παρακολουθούν, αξιολογούν,αποτυπώνουν, διερευνούν, εκτιμούν και υποβάλλουν αναφορές και προτάσεις’ γίνεται εντελώς το αντίστροφο !!!. Κι έπειτα απορούμε για το πού πάει αυτή η χώρα.
Αυτό ακριβώς είχε αποτυπωθεί από τον Μαυρογιαλούρο (Κωνσταντάρα) στην περίφημη ρήση «.. την ανάγκη ενός αρρώστου [για θεραπεία] δεν την αποφασίζει η [ιατρική] επιστήμη, αλλά η … πολιτική»
Επειδή αυτό δεν γίνεται, σημαντικό κομμάτι τών νόμων ή αποφάσεων είναι κυριολεκτικά για γέλια ή κλάμματα. Η κατάσταση επιδεινώνεται και από την ακατανόητη εσωτερική ‘αγωνία και παρόρμηση’ τού κάθε Υπουργού (ή κυβέρνησης ή κόμματος) να αφήσει και -ακόμη χειρότερα, επιβάλει το …στίγμα του. Με αποτέλεσμα τα γινόμενά του να ακολουθούν την μοίρα όλων των στιγμάτων, ως λεκέδων πλέον. Αφού επιρρεάσουν εκατομμύρια συμπολίτες όμως.
Αυτά μάλιστα (οτι δηλαδή οι υπο/επιτροπες δεν είναι πανεπιστήμια και οι μετέχοντες δεν πάνε να μορφωθούν, αλλά να παίρνουν πολιτκές αποφάσεις επί -συμπληρώνω εγώ, επεξεργασμένων, αρμοδίως και επιστημονικά, θεμάτων), αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα επειδή λέγονται από έναν άνθρωπο που –σύμφωνα με το επίσημα αναρτημένο βιογραφικό του έχει άριστες σχετικές σπουδές, διαρκή επαγγελματική παρουσία και έρευνα στην εφηρμοσμένη μηχανική) και επί σειρά ετών Πρόεδρος τής Δημοτικής Εταιρείας Υδρευσης Τρικάλων και ως εκ τούτου δεν είναι ανυποψίαστος επί τού αντικειμένου..
Ομως ανεδείχθη και μια άλλη πτυχή τού θέματος. Αυτή που συχνά στα γραφόμενά μας περιγράφουμε: οτι δηλαδή το πολιτικό σύστημα ταμπουρώνεται πίσω από το τυρανικό κεκτημένα του να είναι απόλυτος κύριος τής ζωής όλων μας και να μην αφήνει ειδικά τον δημόσιο τομέα να αποφασίζει καθόλου. Και βολικά μετά, ανευθρίαστα να τον κατηγορεί για ανικανότητα και να απολύει, με βάση τα …..μνημόνια.
Ενώ ταυτόχρονα η συγκυβέρνηση φέρεται να αποδέχεται την τοποθέτηση και αποφασιστική αρμοδιότητα και λειτουργία ‘τεχνοκρατών’ ξένων, ενώ δεν το αποδεχόταν για τούς ίδιους τους Ελληνες τεχνοκράτες. Τι να πεί κανείς;
Σε αντίθεση με την Δύση όπου δεν διαννοούνται οι πολιτικοί να λειτουργούν ανεξάρτητα από τους καθ’ ύλην αρμόδιους φορείς ή καπελώνοντάς τους.
Και για να προλάβω ορισμένους καλοθελητές, τον κ. Ταμήλο δεν τον γνωρίζω, ούτε τον είχα ακουστά μέχρι τις πρόσφατες δηλώσεις του.
Δημοσιεύεται στον Ρεπόρτερ Πατρών τής 7/12/12__