Η περίπτωση της πρώην Βουλευτού Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτας Δριτσέλη, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν πραγματικά αξίζει τον κόπο και κάτω από ποιες προϋποθέσεις, να ασχοληθεί κάποιος με την πολιτική.
Η Δριτσέλη θήτευσε στην θέση του Βουλευτίνας δύο τετραετίες, μια με τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση και μια στην κυβέρνηση. Αν κρίνουμε από τα 8 αυτά χρόνια, άνετα θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα, πως ούτε ως αντιπολιτευόμενη Βουλευτής, ούτε ως κυβερνητική-πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- κατάφερε να «σπάσει αυγά» ή έστω να συνδέσει το όνομα της με κάτι σημαντικό για το νομό. Στις περισσότερες των περιπτώσεων κράτησε «ουδέτερη» στάση, ήπιους και χαλαρούς τόνους και δεν έδειξε την διάθεση να πάει κόντρα στο ρεύμα. Ακόμα κι εμείς απορούμε πότε μπήκε στην Βουλή, πότε βγήκε, ένας θεός ξέρει…χαμπάρι δεν πήραμε καλά καλά! Ήρθε, είδε και απήλθε ένα πράγμα! Πολύ σωστά λέγεται από πολλούς για κάποιους που ασχολούνται με την πολιτική, ότι γίνονται Βουλευτές μόνο για το μισθό. Τώρα που η Παναγιώτα, έπειτα από δύο τετραετίες βρέθηκε εκτός βουλής, θα πρέπει να (ξανά) αποδείξει στο εκλογικό σώμα ότι αξίζει τον κόπο να την (ξανά)ψηφίσει, αν φυσικά την ενδιαφέρει η είσοδος της και πάλι στη Βουλή. Θα πρέπει να προσπαθήσει και να μοχθήσει αρκετά γι’ αυτό…
Πολύ κουβέντα στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο, γίνεται και για το νεαρό Δημοτικό Σύμβουλο του Δήμου Μετεώρων και Διοικητή του κέντρου προσφύγων στη Βέροια Λευτέρη Αβραμόπουλο. Στις περασμένες εκλογές έκανε αισθητή την παρουσία του, καταφέρνοντας να εκλεγεί σύμβουλος της αντιπολίτευσης με τον συνδυασμό του Χρήστου Σινάνη, αλλά οι απόψεις γύρω από το άτομο του διίστανται. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ανοίγεται μπροστά του ένα λαμπρό πολιτικό μέλλον, εμφανίζοντας τον ως τον ανατέλλοντα πολιτικό αστέρα του νομού που θα πρωταγωνιστεί σε λίγα χρόνια στην αυτοδιοίκηση ή στην κεντρική πολιτική σκηνή και κάποιοι άλλοι πάλι τον θεωρούν ως υπερεκτιμημένη προσωπικότητα, κάτι ως τον «κύριο τίποτα», όπως έλεγαν παλιότερα κάποιοι για τον συνονόματο του Δήμαρχο Αθηναίων και Βουλευτή Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Όπου και να βρίσκεται η αλήθεια, θα πρέπει και ο ίδιος να γνωρίζει ότι όπως στη ζωή έτσι και στην πολιτική δεν χαρίζεται τίποτα, γι’ αυτό θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να πείσει. Σίγουρα έκανε μια καλή αρχή, επιχείρησε ένα δυναμικό μπάσιμο στα κοινά, έχει όμως αρκετό δρόμο ακόμα μπροστά του. Το ερώτημα είναι πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει; Θα κριθεί στην ώρα του, όταν πρέπει και όπως πρέπει!