30 δευτερόλεπτα που σου φτιάχνουν τη μέρα!
Η μόνη (δυστυχώς) προσπάθεια που κάνω για να αθληθώ, είναι το καθημερινό περπάτημα κάθε πρωί έως το γραφείο.
Είναι μία διαδρομή περίπου 50 λεπτών, που την κάνω φανατικά, με ζέστη και με κρύο (αν και ως γνωστόν… δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα!).
Συνήθως αλλάζω διαδρομές για να μη βαριέμαι.
Παράλληλα ακούω τις κουβέντες γύρω, βλέπω ανθρώπους και συμπεριφορές, παίρνω μία πρωινή αίσθηση του τί γίνεται.
Ενίοτε τραβάω και καμία φωτογραφία.
Χθες λοιπόν έγινε κάτι τόσο μικρό και ασήμαντο, που όμως μου έφτιαξε τη μέρα.
Σε μία από τις παλιές πολυκατοικίες στο Κουκάκι, βλέπω μία ηλικιωμένη κυρία, λογικά πάνω από 90, να είναι μέσα στην είσοδο και να μου χτυπάει το τζάμι.
Να με γνώρισε και έχει πρόβλημα με το διαρκείας στο wallet αποκλείεται. Να ήθελε να της πω για τους μικροδορυφόρους; Επίσης αποκλείεται. Οπότε μάλλον δεν μπορεί να ανοίξει την πόρτα, σκέφτηκα.
Η πόρτα όμως άνοιξε και η τόσο γλυκιά αυτή κυρία απλώς ήθελε… να ανεβώ στα 5 σκαλιά της εισόδου και να της κατεβάσω το «Πι» γιατί ήθελε για να βγει έξω!
Μου υπέδειξε μάλλον αυστηρά το ακριβές σημείο στο οποίο το ήθελε για να μπορέσει να βγει, τη βοήθησα να κατεβεί το πλατύσκαλο, μου έσκασε ένα φοβερό χαμόγελο και χωρίσαμε, με τις σχετικές καλημέρες!
Η ζωή είναι απλά πράγματα! Σε μία καθημερινότητα που τρέχει και τα σαρώνει όλα στο πέρασμά της, να κρατήσουμε τα μικρά και ανθρώπινα.
(Αλιευμένο από τον προσωπικό λογαριασμό στο Facebook του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρη Παπαστεργίου)