Δημήτρης Νούλας : Μεθεόρτια

Το διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πολυπληθείς ιστοσελίδες, βρίθουν τωνεορταστικών εκδηλώσεων απ άκρου εις άκρον της τρικαλινής επικράτειας για την d-dayτων Ελλήνων! Οι καταθέσεις στεφάνων στα ηρώα, οι παρελάσεις, η εθνική υπερηφάνεια σε όλο το μεγαλείο. Γιόμισε ο τόπος φωτογραφίες ,live, ευχές σημαίες, κείμενα ποιήματα….

Κι είναι μεμπτό τούτο ή κατακριτέο ; Όχι δα κάθε άλλο καμαρώνουμε  τα ιδεώδη της ελληνικής ψυχής, τους αγώνες των προγόνων μας για την Ελευθερία!  Και καλά κάνουμε!…

Αλλού είναι τα ρεζιλίκια!  Είναι όλων αυτών που  προσπαθούν να εκμεταλλευτούν  κάθε εθνική γιορτή, κάθε τι  που μπορεί να τους προβάλλει, προσβάλλοντας την νοημοσύνη μας. Και το κάνουν ξεδιάντροπα.

Να τος ο  τάδε καταθέτει στέφανο! Ε και; Γιατί το καταθέτει, για τους πεσόντες ή για την πάρτη του;  Να φανεί βέβαια η αφεντιά του  μέσα από τα μέσα, πως είναι τιμητής των εθνικών ιδεωδών!

Ο δείνα στέκεται ως μαγιάτικο γαϊδουράγκαθο στην έπαλξη της παρελάσεως,  τονίζοντας πως είμαι κι εγώ εδώ, με βλέπετε;… Ξεστραβωθείτε βρε, έρχονται εκλογές . Τι νομίζετε. Τζάμπα έβαλα τα λιλά μου και τόση μπριγιαντίνη στην κούτρα μου και στήθηκα;  Να με δείτε βρε να γίνω θέαμα και θέμα.  Ποιοι ήρωες; Πάνε αυτοί έγιναν αγάλματα και στήλες με ονόματα. Ας τους θυμόμαστε που και που. Μια δυο φορές το χρόνο καλά είναι και πάλι όχι για να μας μπαστακωθούν έστω και νοερά. Για μας γίνονται όλα τους σημερινούς  οραματιστές του παρόντος και μέλλοντος σας, μέχρι να γίνουμε και μεις αγάλματα και στήλες.

Κακομοίρηδες ! τι νομίζετε; Εμείς είμεθα οι στυλοβάτες του τόπου.Μας βλέπετε παραταγμένους σε σειρά για να διαλέξετε…. Και ξέρετε πως;   Θυμάστε το παιχνίδι των κρίκων;  Που ρίχνουμε κρίκους σε λαιμούς μπουκαλιών και κερδίζουμε το περιεχόμενο; Αυτό ακριβώς!!!  Ρίχτε ένα κρίκο και κερδίστε εμάς !  Οι κερδισμένοι βέβαια  θα είμαστε εμείς , γιατί μετά τη ρίψη του κρίκου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!

Έτσι λοιπόν γιορτάστηκε άλλη μια εθνική γιορτή. Με ουσία, κωδωνοκρουσίες, αγγελοπαρμένους, ιδανικούς αυτόχειρες, εθνική υπερηφάνεια, γυαλισμένα πανωφόρια, χαϊδολογήματα, μαχαιρώματα (στην πλάτη βεβαίως), ρίγη εθνικής συνείδησης κι όλα αυτά που κάνουν μια μέρα σα την 25η Μαρτίου να ωχριά μπροστά στους κάθε υποψήφιους ήρωες της παρούσης και μέλλουσας  ύπαρξης μας.

Δε ξέρω μα άρχισαν να με κουράζουν οι κάθε είδους κομπορρημοσύνες της ψεύτικης μπουρζουαζίας, των δήθεν σωτήρων, οίτινες καπηλεύονται μέχρι και την μύτη του κουνουπιού για να ρουφήξουν το αίμα όλων μας. Είμαστε αφελείς; Όχι δε το πιστεύω! Απλά απέχουμε. Και όσο απέχουμε τόσο γίνονται κατακτητές της ελευθερίας μας.  Εκμεταλλευτές των αξιών μας, που είναι ανάξιοι και να τις προφέρουν ακόμη.

Υπάρχει διέξοδος;

Ο καθείς μας ας το σκεφτεί κλείνοντας  το lifestyle που ξεπλένει το νου του!

Δημήτρης Κ. Νούλας