Αλιευμένες σκέψεις από φίλο, πρώην Δήμαρχο κάπου στην…………….. Είναι ο εις από τους δύο Δημάρχους που γνωρίζω ότι έφυγαν από το θώκο τους, με το κεφάλι ψηλά και την υγεία τους χαμηλά…..
«Φιλικές απόψεις προς τους υποψήφιους Δημοτικούς Συμβούλους, αλλά και Δημάρχους… Και δε λέω συμβουλές, γιατί άπαντες (άντε, πλην μερικών τιμητικών εξαιρέσεων…) είστε εξυπνότεροι ημών αυτό τον καιρό…
α. Σεμνά
β. Ταπεινά
γ. Ακούτε πολύ και μιλάτε λίγο
δ. Δεν θα κρίνετε εσείς τον κάθε ψηφοφόρο και τη στάση του, αλλά αυτός θα κρίνει εσάς.
ε. Μη βλέπετε παντού φίλους ή εχθρούς, παρά μόνο ανθρώπους που θα χρειαστεί να τους πείσετε.
στ. Να θυμάστε πάντα ότι η έπαρση, η αμφισβήτηση προθέσεων και ο προκλητικός λόγος, μόνο εχθρούς δημιουργούν… Και αν κάποιον τον βλέπετε έτσι, έχει χρόνο να “τα ακούσει” δικαίως, εκτονώνοντας, ταυτόχρονα και την οργή του… Έτσι κι αλλιώς, η 5η Μαΐου αργεί… Καιρός αρκετός, για μονό, διπλό, τριπλό ή και τετραπλό “χτύπημα”… Οπότε “δεν ξυνόμαστε ποτέ στη γκλίτσα του τσοπάνη”…».
Μπορώ τώρα εγώ να μη συμπληρώσω; Αμ δε….
Φίλτατοι αν και διανύουμε την διακαινήσιμο εβδομάδα (και να μπω στον κόπο να σας εξηγήσω τι θα πει διακαινήσιμος δε θα κατανοήσετε, διότι οι πλείστοι εξ υμών δεν έχετε χρόνο για σκέψη)…μη το παρατραβάτε με τις θρησκευτικές τελετές. Πανηγύρια πολλά και το πεδίον δόξης λαμπρό. Μετά τους επιταφίους σειρά έχει το σούρσιμο των χορών. Όμως δίνουμε προτεραιότητα στους ντόπιους και μόνο με παρότρυνσή τους, αν και πρώτα αρνηθούμε πέντε έξι φορές, μπαίνουμε στη μάχη του χορού, κατά τη λαϊκή ρήση… «τραβάτε με κι ας κλαίω».
Βέβαια οι σφιγμένες γροθιές και τα γαρούφαλλα, για την πρωτομαγιάτικη επαναστατική γυμναστική φτάνει, οπότε ανασκουμπωθείτε με γιλέκα, τραγιάσκες, αξούριστοι και οι κυρίες με λυμένα άπλυτα μαλλιά, φούστες μακριές ,μποτίνια που να κρύβεται η φίρμα τους και όλοι μαζί να πέσετε υπέρ του δίκιου του εργάτου.
Οι μέρες κυλούν σα τη βροχή στον τσίγκο και προσέξτε την αφρικανική σκόνη , γιατί λασπώνει κι η λάσπη θέλει αγώνα να καθαριστεί.
Τώρα αν κάποιοι σα και μένα σας τοποθετούν στο κάδρο, μη σκιάζεστε. Να σκέφτεστε πως είμαι ζηλιάρης και δε μπορώ να σας φτάσω ούτε στο νυχάκι του μικρού σας δάκτυλου. Εσείς νοιάζεστε με ιπποτική ανδρεία για τον τόπο, χωρίς ίχνος γύρεως συμφέροντος.
Χριστός Ανέστη είπα ….όχι …. Συγγνώμη αλλά με τόσα δρώμενα, ανάσταση είχαμε ή φαιδρές παρουσιάσεις;
Χριστός Ανέστη λοιπόν και μακάρι να ξυπνήσουμε από το λήθαργο της βλακείας μας!!
Ο κατά συρροή ονειροπόλος
Δημήτρης Νούλας