Διαφορετικό το πρωινό της 3ης Ιουλίου 2014… Καλοκαιρινό με τη ζέστη να τρυπώνει στο δέρμα, με τα τζιτζίκια να μελοποιούν τις ακτίνες του ήλιου, με τις μυρωδιές καλοκαιριού να αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, με τις νότες των πουλιών να χαϊδεύουν την ακοή, με τα χρώματα λάμπουν στο φως του θέρους….
Χρώματα;;… Ναι χρώματα… που εσύ τα αποτύπωνες πάνω σε καμβά, σε γυαλί, σε τοίχους και τα έδινες ζωή… ψυχή… φωνή. Τα δικά σου χρώματα Ελένη!!…Να γιατί το πρωινό της 3ης Ιουλίου είναι διαφορετικό.
Δεν είσαι μαζί μας Ελένη…
ΛΑΘΟΣ!!..Είσαι μαζί μας… Η ΕΛΕΝΗ ΜΑΣ!!…
Πέρασα (δε ξέρω το γιατί) από το σχολειό μας Ελένη, ανέβηκα την είσοδο και σε είδα στα βιτρό των παραθύρων… μπήκα μέσα.. σε είδα στους καμβάδες σου… σε είδα στα χειροτεχνήματα του πηλού…. «Χους ειμί… και εις χουν….»
Με έπιασε το παράπονο… μπήκα στην αίθουσα σου, όλα στη θέση τους, δεν έφυγες ούτε μια στιγμή και δε πρόκειται να φύγεις. Δυόμιση χρόνια δεν άκουσα να διαμαρτύρεσαι, να γογγύζεις, να φωνάζεις , μέσα στην πίεση της δουλειάς. Πόσες παιδικές αγκαλιές σε κλείνουν. Και η δική σου αγκαλιά δεν έχει μέτρο. Θυμάμαι, όταν λίγο μετά τη γιορτή σου ήρθες να μας δεις…
-Πως είσαι Ελένη;
-Κουράστηκα Δημήτρη…. μα δε τα παρατάω…!!!
Ταρακουνήθηκα!!!…Μεγαλείο ανθρώπινης δύναμης!! Παράδειγμα για όλους μας, μα πιότερο για τα σπλάχνα σου… για τον Αλέκο σου.
Σε βλέπω να περνάς το κατώφλι να με καλημερίζεις με χαμόγελο, να ετοιμάζεις τον καφέ…. Η μυρωδιά του το νου αγγίζει… είσαι μαζί μας Ελένη!!
Φεύγω από το σχολειό μας… στέκομαι κάγκελο στην ελιά σου, στην αυλή μας… αυτή που φύτεψες με τα παιδιά. Μου γνέψε το φύλλωμα της. Την πλησίασα και μέσα στο πρωινό αεράκι έλεγε… «Ελένη…. Ελένη…»
Εδώ είσαι Ελένη δεν έφυγες… μένεις κοντά μας…
Μένεις κοντά στον Αλέκο Σου… το Βασίλη Σου… τη Δανάη Σου..τον Αναστάση Σου!!
Δεν τους αφήνεις .
Γιατί η μνήμη του ανθρώπου δεν είναι αιώνια……
Η μνήμη Ελένη μας είναι Ζώσα μνήμη…. η Ζώσα μνήμη συνεχίζει την παρουσία και τη ζωή, όχι με τον ίδιο τρόπο, μα με ένα μοναδικότερο που όμοιός του δεν υπάρχει…
Είναι η Ζώσα παρουσία του Αγγέλου…
Καλήν αντάμωση Ελένη μας…..
Δημήτρης Νούλας
.