Δημήτρης Κάβουρας: Απάντηση στο υβρεολόγιο Μισιάκα

Αυτά που ντρέπεται να πει ο Μισιάκας και αυτά που λέει χωρίς να ντρέπεται

Με άρθρο του σε τοπικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ ο ιδεολογικός-θεωρητικός  νους και μέλος της Κ.Ε της ναζιστικής οργάνωσης ΧΑ, που τώρα κρύβει την ιδιότητά του, εξαπολύει βρισιές ενάντια στα κορίτσια που συμμετείχαν στην παρέλαση στη Νέα Φιλαδέλφεια: σούργελα, γελοία υποκείμενα, νούμερα, τσόκαρα, ήταν κάποιες από τις εκφράσεις που χρησιμοποίησε με ή χωρίς εισαγωγικά. Κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Ταιριάζουν απόλυτα στο χώρο που εκπροσωπεί τα επίθετα και αντικείμενα που παρέθεσε. Αυτά και άλλα τόσα μεγαλύτερης σημασίας και επικινδυνότητας. Όπως, εγκληματική οργάνωση, φασίστες-ναζιστές, μαντρόσκυλα των καπιταλιστών, κλπ,κλπ.

Τις ίδιες περίπου εκφράσεις με τον Μισιάκα χρησιμοποίησε και ο Δήμαρχος της Ν. Φιλαδέλφειας, Βούρος, αλλά και άλλοι φιλελεύθεροι και νέο-φιλελεύθεροι πολιτικοί παράγοντες, βουλευτές, δημοσιογράφοι, έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, και άλλοι, τους οποίους ο ίδιος τοποθετεί απέναντι αλλά, τελικά, συμμαχούν και βάλλουν από κοινού ενάντια στα κορίτσια.

Κατόπιν τούτων πέρασε στην ανάλυση γύρω από την άποψη που εκπροσωπεί σε σχέση με το έθνος και τους σκοπούς που εξυπηρετούν όσοι τάσσονται ενάντια στις παρελάσεις, οι οποίες παρελάσεις, υποτίθεται, ταυτίζονται με αυτό και τονίζουν τη σημασία του. Από αυτή τη γενική σκοπιά, μάλλον θα πρέπει να τον διαπερνούν ρίγη εθνικής συγκίνησης βλέποντας εικόνες από τις παρελάσεις του ΕΛΑΣ, στις οποίες συμμετείχαν και οι Μαρξιστές, όταν αυτός έμπαινε απελευθερωτής στα Τρίκαλα και στις άλλες πόλεις της Ελλάδας, μετά την ήττα, την υποχώρηση και την αποχώρηση των Γερμανών κατακτητών.

Ή μήπως όχι;

Μήπως οι Ιταλοί φασίστες και κατόπιν οι Γερμανοί Ναζί «είναι φίλοι μας»; Για αυτό οι ιδεολογικοί του πρόγονοι ορκίζονταν στο όνομα του φύρερ στην κατοχή; Ντρέπεται για αυτό ο Μισιάκας;

Η  παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου αναφέρεται στην κήρυξη του πολέμου της φασιστικής Ιταλίας εναντίον της Ελλάδας η οποία είχε επίσης φασιστική «κυβέρνηση». Και βέβαια αναφέρεται στην αντίσταση που πρόβαλε ο λαός στη φασιστική εισβολή. Για αυτή την ταμπακιέρα ο Μισιάκας δεν λέει απολύτως τίποτα! Προτιμάει να θεωρητικολογεί περί του έθνους, αλλά να μην λέει τίποτα για το φασισμό, ακολουθώντας κατά πόδας την Κεραμέως. Αποφεύγει «όπως ο διάβολος το λιβάνι» να πει έστω τη λέξη. Σίγουρα ντρέπεται να μιλήσει για αυτόν, διότι, τι θα πει;

Αλλά δεν ντρέπεται να εξαπολύει βρισιές ενάντια στα κορίτσια τα οποία, έστω και «ακαλούπωτοι», συμμετείχαν στην παρέλαση και εκτέλεσαν ένα δρώμενο το οποίο ναι, είναι αντιπολεμικό. Και αυτοί που συμμετείχαν σε ένα τέτοιο δρώμενο αντιπολεμικού χαρακτήρα σίγουρα, σιγουρότατα, δεν είναι τίποτα από αυτά που τους καταλογίζει ο Μισιάκας αλλά και άλλοι φιλελεύθεροι με τους οποίους ταυτίστηκε.

Η δήθεν προσβολή των νεκρών είναι ένα επιχείρημα το οποίο χρησιμοποιεί πολλαπλά η  καθεστηκυία τάξη και το πολιτικό της προσωπικό. Στις αντίστοιχες παρελάσεις το 2011 συμμετείχε μαζικά ο λαός της χώρας, πολλές τις διάκοψε και αμφισβήτησε ανοιχτά το πολιτικό σύστημα, αποδοκίμασε το πολιτικό του προσωπικό και τον ΠτΔ. Σε εκείνες τις συνθήκες η καθεστηκυία τάξη μιλούσε πάλι για προσβολή των νεκρών και έντρομη κατευθύνθηκε στο τελευταίο καταφύγιο που μπορούσε να καταφύγει: στην αντεπανάσταση! Χρηματοδότησε, έδωσε βήμα, προώθησε, στήριξε, ενίσχυσε με διάφορους τρόπους, πρόβαλε μαζικά την Χρυσή Αυγή! Τα τάγματα εφόδου δεν είχαν κανένα άλλο σκοπό παρά μόνο να αποτρέψουν την πιθανότητα μετατροπής εκείνου του ξεσπάσματος σε επανάσταση και αν αυτή ξεσπούσε, να την πνίξουν. Φασιστικό κίνημα δεν αναπτύχθηκε στην Ελλάδα. Η ΧΑ στηρίχτηκε αποκλειστικά στην καθεστηκυία τάξη και στο κράτος της. Αυτό φάνηκε καθαρά στην πρόσφατη προηγούμενη περίοδο, όπου, όταν η καθεστηκυία τάξη ξεπέρασε τον κίνδυνο και αισθάνθηκε ασφάλεια και πως μπορεί να ελέγξει πλέον τα πράγματα με τον κοινοβουλευτικό τρόπο και με ένα νέο δικομματισμό, πέταξε τη ΧΑ στο περιθώριο και έξω από το κοινοβούλιο.

Υ.Γ: Ο γράφων δεν είναι ενάντια στις παρελάσεις γενικά. Δήλωσε όμως ήδη με ποιες παρελάσεις και με ποιο έθνος είναι.       

 Δημήτρης Κάβουρας