Φίλοι μου αγαπημένοι σας χαιρετώ. Από γεννησιμιού μας εκπαιδεύουν μέσα στις οικογένειες (που έτσι τα βρήκαν και αυτές) και στις παρέες και στα γήινα σχολεία και μέσα σε κάτι ομιλούντα κουτιά που ξερνούν φρίκη, ανοησία, προπαγάνδα και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, σε λάθους τρόπους σκέψης, σε ένα ψυχοκτόνο ανταγωνισμό για συσσώρευση που προβάλλεται ως ανώτατος σκοπός της ζωής (και ας μην το παραδέχομαι πολλοί), σε μια επονείδιστη δουλοπρέπεια και έλλειψη αμφισβήτησης απέναντι σε κάθε λογής “αυθεντίες”, σε μια ενοχική στάση απέναντι σε αιώνες χαρές της ζωής μέσω κάτι δογματικών και θεϊκών (υποτίθεται) κανόνων, που απορρέουν από κάτι κατασκευάσματα με τίτλους θρησκείας, σε μια έλλειψη πίστης στις πραγματικές μας δυνατότητες, σε μια διαρκή παρανοϊκή εχθρότητα με τους όμοιούς μας ως είδος, σε ένα ευτελισμό των πραγματικών και όχι των βολικών για τους “από πάνω μας» αρετών σε μια διαρκή απέχθεια απέναντι στην διαφορετικότητα του άλλου, σε τεχνολογίες ξεπερασμένες και ιδιαίτερα επιβλαβείς για την υγεία μας και το περιβάλλον που μας φιλοξενεί και κυρίως στο μεγαλύτερο όπλο καταστολής μας: ΤΟ ΦΟΒΟ.
