Συναντώ κάθε μέρα ανθρώπους που νομίζουν ότι αποφεύγουν το θάνατο μέσω της αποφυγής δυσάρεστων καταστάσεων χωρίς επεξεργασία, την υπερκατανάλωση αγαθών, όπου κανείς δεν χορταίνει εντελώς, μέσω της επίσκεψης σε γιατρούς και κατ’ επέκταση πλαστικούς χειρουργούς μήπως και πείσουν τον εαυτό τους ότι ο θάνατος δεν τους αγγίζει.
Αυτό που δεν συνειδητοποιούν όμως είναι ότι αποφεύγοντας τον θάνατο, αποφεύγουν την ζωή, γιατί πεθαίνουν λίγο λίγο κάθε μέρα. Χάνουν την χαρά της έκπληξης, του απρόβλεπτου, την χαρά ότι είναι υγιείς και γερνούν και μπορούν να απολαύσουν τις ρυτίδες τους ως κληρονομιά εμπειριών ζωής. Έτσι με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούνται στην κατάθλιψη και στη μοιραία παράδοση του πεπρωμένου μην παίρνοντας τα ηνία της ζωής.
Η απάντηση που αντιστοιχεί στην κατάθλιψη και το θάνατο είναι ο έρωτας. Ο έρωτας με την έννοια του ερωτισμού , τις ενωτικής στάσης απέναντι στη ζωή. Ο θάνατος είναι αναμεμειγμένος με τη ζωή.
Δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο. Όπως δεν υπάρχει πόνος χωρίς χαρά και το αντίθετο. Και εν κατακλείδι η απάντηση στην κατάθλιψη και το θάνατο είναι η επένδυση σε καλές και υγιείς σχέσεις. Όπως στα μεγάλα ναι και τα μεγάλα όχι του Καβάφη. Ας που ένα μεγάλο ΝΑΙ στη ζωή. Να έχετε ένα όμορφο απόγευμα. Την αγάπη μου.
Ο Δημήτρης Γκανούλης είναι δημότης του Δήμου Μετεώρων